poruszanie ogonem przez psy jest zachowaniem psa obserwowanym, gdy jego ogon porusza się tam iz powrotem w tej samej płaszczyźnie. W obrębie Canis lupus familiaris ogon odgrywa wiele ról, może to obejmować równowagę i komunikację. Jest uważany za sygnał społeczny. Zachowanie można sklasyfikować poprzez energiczny ruch lub lekki ruch końcówki ogona. Machanie ogonem może również wystąpić w ruchach okrężnych, a gdy ogon jest utrzymywany na maksymalnej wysokości, neutralnej wysokości lub między nogami.,
pies macha ogonem.
mały żółty pies z ogonem trzymanym na maksymalnej wysokości.
machanie ogonem może być wykorzystane jako sygnał społeczny w obrębie gatunku i przekazać stan emocjonalny psa. Zachowanie machanie ogonem psa nie zawsze może być oznaką jego życzliwości lub szczęścia, jak powszechnie uważa., Chociaż rzeczywiście machanie ogonem może wyrażać pozytywne emocje, machanie ogonem jest również oznaką strachu, niepewności, zakwestionowania dominacji, nawiązania relacji społecznych lub ostrzeżenia, że pies może ugryźć. Ważne jest również, aby wziąć pod uwagę sposób, w jaki pies macha ogonem. Zazwyczaj pozytywne uczucia u psa są związane z prawą stroną. Na przykład, jeśli pies ma zamiar otrzymać ucztę, ich ogon będzie prawdopodobnie poruszać się z tendencją w kierunku prawej. Z drugiej strony negatywne uczucia są zazwyczaj związane z tendencją do lewej strony., Jeśli pies jest zbliżony przez innego psa i czuje się zagrożony, ogon psa Zwykle przesuwa się bardziej w lewo. Jedna z hipotez stwierdza, że asymetrie są faktycznie ewoluowane i są utrzymywane jako ewolucyjnie stabilne strategie, które pomagają psom w wykrywaniu, kiedy powinny wchodzić ze sobą w interakcje. Kierunek, a także wysokość i szerokość wagonu ogonowego mogą przekazać ważne wskazówki dotyczące kondycji społecznej zwierzęcia., Różne kolory i wzory, kontrastujące końcówki prawdopodobnie ewoluowały, aby poprawić komunikację z ogonem
machanie ogonem pełni funkcję odpowiednika ludzkiego uśmiechu. Jest to powitanie lub potwierdzenie uznania. Psy mają tendencję do nie machania ogonami, chyba że w pobliżu znajduje się inne zwierzę lub człowiek, z którym można wchodzić w interakcje. Ważne jest również, aby wziąć pod uwagę sposób, w jaki pies macha ogonem.