Braz J Med Biol Res, October 1998, Volume 31(10) 1247-1255
Post-exercise changes in blood pressure, heart rate and rate pressure product at different exercise intensities in normotensive humans
C.L.M. Forjaz1, Y. Matsudaira1, F.B. Rodrigues1, N. Nunes1,2 and C.E.,3feb6025d8″> materiał i metody
wyniki dyskusja podziękowania korespondencja i przypisy
streszczenie 
w celu oceny wpływu intensywności ćwiczeń na reakcje układu sercowo-naczyniowego po treningu, 12 młodych osób z prawidłowym ciśnieniem wykonało w randomizowanej kolejności trzy cykle ćwiczeń na rowerze treningowym po 45 minut przy 30, 50 i 80% vo2peak, a 12 osób odpoczywało przez 45 minut w badaniu kontrolnym bez wysiłku., Ciśnienie krwi (BP) i częstość akcji serca (HR) były mierzone przez 20 minut przed wysiłkiem fizycznym (wartość wyjściowa) oraz w odstępach od 5 do 30 (R5-30), od 35 do 60 (R35-60) i od 65 do 90 (R65-90) min po wysiłku fizycznym. Ciśnienie skurczowe, średnie i rozkurczowe po wysiłku fizycznym były znacznie niższe niż wartości wyjściowe i nie było różnicy między trzema intensywnościami wysiłku. Po wysiłku przy 30% VO2peak, HR było znacznie zmniejszone przy R35-60 i R65-90. Natomiast po wysiłku w 50 i 80% VO2peak, HR był znacznie zwiększony odpowiednio w R5-30 i R35-60., Ćwiczenie przy 30% wartości VO2peak znacząco zmniejszyło ciśnienie tętnicze (RP) produktu (RP = HR x skurczowe ciśnienie tętnicze) podczas całego okresu rekonwalescencji (wyjściowe = 7930 ± 314 vs R5-30 = 7150 ± 326, R35-60 = 6794 ± 349 i R65-90 = 6628 ± 311, P<0,05), podczas gdy ćwiczenie przy 50% wartości vo2peak nie powodował żadnych zmian, a ćwiczenia w 80% VO2PEAK powodowały znaczny wzrost w R5-30 (7468 ± 267 vs 9818 ± 366, p<0.05) i brak zmian w R35-60 lub R65-90. Odpowiedzi sercowo-naczyniowe nie uległy zmianie podczas badania kontrolnego., Podsumowując, zmiana intensywności wysiłku od 30 do 80% VO2peak u młodych ludzi z prawidłowym ciśnieniem nie miała wpływu na wielkość niedociśnienia powysiłkowego. Jednak w przeciwieństwie do ćwiczeń na poziomie 50 i 80% VO2peak, ćwiczenia na poziomie 30% VO2peak zmniejszyły po ćwiczeniach HR i RP.,
słowa kluczowe: intensywność ćwiczeń, ciśnienie krwi, tętno, ciśnienie tętnicze produkt
wprowadzenie
chociaż ostry atak submaksymalnego wysiłku może powodować ważne zmiany sercowo-naczyniowe, istnieje kilka i kontrowersyjnych opublikowanych danych na temat wpływu różnych intensywności ćwiczeń na ciśnienie krwi, tętno i ciśnienie tętnicze produkt (wskaźnik zużycia tlenu przez mięsień sercowy). Zwiększone zrozumienie tego problemu ma implikacje kliniczne, oprócz tego, że jest ważne w przepisywaniu intensywności ćwiczeń dla ludzi.,
większość badań dotyczących odpowiedzi na ciśnienie krwi po wysiłku fizycznym wykazała, że wysiłek fizyczny obniża ciśnienie krwi w okresie rekonwalescencji (1-19). Niemniej jednak wielkość i przebieg czasowy zmian ciśnienia krwi po wysiłku są niespójne. W normotensives, wielkość waha się od bez zmian (4,8,14,15,20) do spada tak wielki, jak 30 mmHg (19). U ludzi z nadciśnieniem tętniczym, Somers et al. (18) zaobserwowano, że poziomy ciśnienia krwi są znacznie niższe niż poziomy przed wysiłkiem fizycznym tylko w pierwszej godzinie rekonwalescencji, podczas gdy Pescatello et al., (14) stwierdzono znaczny spadek ciśnienia krwi do 12 godzin po wysiłku. W odniesieniu do odpowiedzi na tętno powysiłkowe, wyniki są również kontrowersyjne i mniej rozstrzygające. Niektórzy badacze (2,4,5,7,10-12,15,19) zaobserwowali zwiększenie częstości akcji serca w okresie rekonwalescencji. W przeciwieństwie do tego, inni nie zgłaszali żadnych zmian (1,3,6,8,12,14,20), a nawet spadków (9,13) w odpowiedziach na częstość akcji serca po wysiłku fizycznym., Protokół doświadczalny, początkowe poziomy ciśnienia krwi oraz rodzaj, czas trwania i intensywność wysiłku mogą częściowo wyjaśniać te rozbieżności w odpowiedziach na ciśnienie krwi po wysiłku i częstość akcji serca (21).
dobrze ustalono, że wielkość reakcji nerwowych i hemodynamicznych podczas ćwiczeń jest bezpośrednio związana z intensywnością ćwiczeń (22,23). W związku z tym możliwe jest, że różne intensywności ćwiczeń mają również wyraźny wpływ na zmiany sercowo-naczyniowe po wysiłku. Hagberg et al., (9) w badaniu z udziałem starszych mężczyzn z nadciśnieniem tętniczym zaobserwowano, że niedociśnienie po wysiłku wykonywanym przy 70% maksymalnego zużycia tlenu (VO2max) było większe i trwało dłużej niż po wysiłku wykonywanym przy 50% VO2max. Piepoli i in. (15) poinformował, że maksymalny wysiłek fizyczny wywołał wzrost, podczas gdy niski do umiarkowanego wysiłek fizyczny nie powodował zmian w częstości akcji serca po wysiłku u osób z prawidłowym ciśnieniem.,
ponieważ na ciśnienie krwi i częstość akcji serca w okresie rekonwalescencji może mieć wpływ intensywność ćwiczeń, możliwe jest, że różne intensywności ćwiczeń mogą mieć również wyraźny wpływ na produkt ciśnienia po treningu. W związku z tym celem niniejszego badania było zbadanie wpływu różnych intensywności ćwiczeń na potreningowe ciśnienie krwi, tętno i iloczyn ciśnienia tętniczego u ludzi.,
materiał i metody
osoby
dwanaście zdrowych, młodych osób z prawidłowym ciśnieniem tętniczym (4 kobiety i 8 mężczyzn; osoby ćwiczone) badano w badaniach wysiłkowych, a dwanaście osób (7 Kobiet I 5 mężczyzn; osoby wypoczęte) o podobnych właściwościach fizycznych i sercowo-naczyniowych badano w badaniu kontrolnym bez wysiłku (Tabela 1). Ich zdrowy stan został potwierdzony badaniem fizykalnym i maksymalnym testem wysiłkowym. Żaden z badanych nie brał udziału w regularnym programie aktywności fizycznej., Wszystkie procedury zostały zatwierdzone przez General Hospital Ethics Committee, University of São Paulo, a wszyscy uczestnicy udzielili świadomej pisemnej zgody na udział w badaniu.
pomiary ciśnienia krwi
Po 5-minutowym odpoczynku w pozycji siedzącej, ciśnienie krwi było mierzone trzykrotnie podczas dwóch różnych wizyt w laboratorium. Przy okazji każdej wizyty ciśnienie krwi mierzył ten sam doświadczony obserwator za pomocą standardowego sfigmomanometru rtęciowego, biorąc pierwszą i piątą fazę dźwięków Korotkoffa odpowiednio jako wartości skurczowe i rozkurczowe., Wykluczono pacjentów, jeśli średnia z dwóch ostatnich wartości uzyskanych podczas każdej wizyty dla skurczowego i rozkurczowego ciśnienia krwi była wyższa, odpowiednio, niż 139 i 89 mmHg.
Maximal exercise test
na początku badania osoby ćwiczone przeszły test wysiłkowy maximal Cycle ergometer exercise test, z przyrostami 30 W co 3 minuty, aż do wyczerpania. Zużycie tlenu i dwutlenku węgla mierzono na podstawie oddechu po oddechu, przy użyciu wózka metabolicznego (Medical Graphics Corporation, CAD / NET 2001, St., Paul, MN), a szczytowe zużycie tlenu (VO2peak) zostało zarejestrowane jako najwyższa wartość zużycia tlenu osiągnięta podczas testu, obliczona w średnim odstępie 30 s.
protokół badań
protokoły ćwiczeń. Dwanaście osób zostało zgłoszonych w kolejności randomizowanej do trzech prób wysiłkowych przeprowadzonych w 30, 50 lub 70% VO2peak w odstępie co najmniej 5 dni. Każda z sześciu możliwych kombinacji intensywności ćwiczeń została wykonana przez dwóch uczestników. Próby wysiłkowe prowadzono o tej samej porze dnia., Uczestnicy zostali poinstruowani, aby nie ćwiczyli 48 godzin przed próbami wysiłkowymi oraz aby utrzymywali podobne czynności i schematy posiłków.
dla każdego badania wysiłkowego testerzy przybywali do laboratorium między 13:00 a 15:00.wyjściowe ciśnienie krwi było mierzone co dwie i pół minuty w pozycji siedzącej przez 20 minut. Po tym okresie odpoczynku wolontariusze siedzieli na rowerku rowerowym (Mijnhardt, St., Paul, MN) i rozpoczął ćwiczenie, które składało się z 3 min rozgrzewki, 45 min ćwiczeń przy obciążeniu pracą, aby uzyskać intensywność odpowiadającą 30, 50 lub 70% VO2peak i 2 min aktywnego odzyskiwania. Po ćwiczeniach testerzy odpoczywali w pozycji siedzącej przez 90 min. Podczas wysiłku fizycznego i przez cały okres rekonwalescencji ciśnienie tętnicze krwi było mierzone co 5 minut. Ciśnienie krwi zostało zarejestrowane przez tego samego obserwatora we wszystkich trzech próbach wysiłkowych, przy użyciu standardowego sfigmomanometru rtęciowego., Częstość akcji serca była monitorowana elektrokardiograficznie (EKG-TEB, SM300, Sao Paulo, SP) w całym protokole doświadczalnym (od spoczynku do powrotu do zdrowia) i była rejestrowana jednocześnie do pomiaru ciśnienia krwi. Wartości wyjściowe ciśnienia krwi i częstości akcji serca (średnia z 6 pomiarów po wyeliminowaniu pierwszego i ostatniego pomiaru w tym okresie) porównano z wartościami powysiłkowymi, które obliczono dla trzech okresów rekonwalescencji jako średnią wszystkich pomiarów wykonanych między 5 a 30 (R5-30), 35 i 60 (R35-60) oraz 65 i 90 (R65-90) min rekonwalescencji., Iloczyn ciśnienia tętniczego określono jako iloczyn częstości akcji serca i skurczowego ciśnienia tętniczego krwi.
obciążenia wysiłkowe zostały obliczone na podstawie zużycia tlenu i obciążenia pracą podczas maksymalnego testu wysiłkowego, przy użyciu równania regresji liniowej. Ta procedura pozwoliła nam obliczyć obciążenie odpowiadające 30, 50 i 70% VO2peak. Aby zweryfikować dokładność intensywności ćwiczeń, zużycie tlenu zostało zmierzone u wszystkich uczestników w czasie 15, 30 i 45 minut ćwiczeń (Medical Graphics Corporation, CAD / NET 2001) podczas prób wysiłkowych.
protokół spoczynku., W celu określenia ewentualnych dobowych zmian ciśnienia krwi, 12 osób przeprowadziło badanie kontrolne bez wysiłku fizycznego. Podczas tego badania testerzy zostali poddani temu samemu protokołowi eksperymentalnemu, co miało miejsce podczas prób wysiłkowych, ale zamiast pedałować, odpoczywali w pozycji siedzącej przez 45 minut. Ciśnienie krwi i tętno mierzono za pomocą tych samych procedur i w tym samym czasie, co podczas badań wysiłkowych.
Analiza statystyczna
poziomy wyjściowe w różnych badaniach wysiłkowych analizowano za pomocą jednokierunkowej analizy wariancji dla powtarzających się pomiarów., Ciśnienie krwi, tętno i ciśnienie tętnicze odpowiedzi produktu po wysiłku zostały ocenione przez dwukierunkową analizę wariancji (ANOVA) dla powtarzanych pomiarów (BMDP, 1985, University of California, Los Angeles, CA), ustalając intensywność ćwiczeń (30, 50 i 70% VO2peak) i etapy regeneracji (wyjściowe, R5-30, R35-60 i R65-90) jako główne czynniki. Podczas procedury spoczynkowej analizowano częstość akcji serca, ciśnienie krwi i iloczyn ciśnienia tętna za pomocą jednokierunkowej analizy wariancji dla powtarzających się pomiarów. W momencie odkrycia miała maksymalną jasność 17,50. P<0.,05 została przyjęta jako statystycznie istotna. Dane podaje się jako średnią ± SEM.
wyniki
wpływ ćwiczeń na reakcje układu krążenia
intensywność ćwiczeń. Zużycie tlenu mierzone podczas prób wysiłkowych przy 30 i 50% VO2peak odpowiadało odpowiednio 32,8 ± 1,5 i 53,9 ± 1,6% VO2peak, podczas gdy zużycie tlenu podczas próby wysiłkowej przy 70% VO2peak odpowiadało 80,1 ± 2,1% VO2peak. W rzeczywistości te obserwacje pokazują, że badane intensywności ćwiczeń wynosiły 30, 50 i 80% VO2peak.,
zgodnie z oczekiwaniami, częstość akcji serca, iloczyn ciśnienia tętniczego oraz skurczowe i średnie ciśnienie tętnicze krwi znacznie wzrosły podczas wysiłku fizycznego, a ich zwiększenie było większe wraz z większą intensywnością wysiłku. Rozkurczowe ciśnienie krwi nie uległo zmianie podczas wysiłku fizycznego o żadnej intensywności (Tabela 2).,
 |
Rysunek 1 – skurczowe, średnie i rozkurczowe ciśnienie krwi przed rozpoczęciem i po wysiłku fizycznym (R5-30, Średnia wartość między 5 a 30 min; R35-60, Średnia wartość między 35 A 60 min; R65-90, Średnia wartość między 65 a 90 min) wykonywane na 30 (wypełnione kwadraty), 50 (wypełnione okręgi) i 80% (wypełnione Trójkąty) vo2peak. *P <0,05 w porównaniu do wartości wyjściowej(dwukierunkowa analiza wariancji dla powtarzanych pomiarów i test post-hoc Scheffé ' a)., |
 |
rysunek 2 – tętno na początku i po wysiłku (R5-30, Średnia wartość między 5 a 30 min; R35-60, Średnia wartość między 35 A 60 min; R65-90, Średnia wartość między 65 a 90 min) wykonywane przy 30 (wypełnione kwadraty), 50 (wypełnione okręgi) i 80% (wypełnione Trójkąty) vo2peak. *P <0,05 w porównaniu do wartości wyjściowej(dwukierunkowa analiza wariancji dla powtarzanych pomiarów i test post-hoc Scheffé ' a)., |
Wartości Produktu ciśnienia znamionowego przedstawiono na rysunku 3. We wszystkich trzech badaniach wysiłkowych wartość wyjściowa ciśnienia była podobna. Ćwiczenie przy 30% VO2peak znacząco zmniejszyło ciśnienie produktu w całym okresie rekonwalescencji (wartość wyjściowa = 7930 ± 314 vs R5-30 = 7150 ± 326, R35-60 = 6794 ± 349, R65-90 = 6628 ± 311, P<0,05)., Exercise at 50% of VO2peak, however, caused no significant change in post-exercise rate pressure product (baseline = 7459 ± 318 vs R5-30 = 7865 ± 299, R35-60 = 6873 ± 323, R65-90 = 6878 ± 377). Exercise at 80% of VO2peak provoked a significant increase in rate pressure product at R5-30 (baseline = 7468 ± 267 vs R5-30 = 9818 ± 366, P<0.05), and no change at R35-60 (7931 ± 364) and R65-90 (7664 ± 322).,
 |
Rysunek 3 – produkt pomiaru ciśnienia (częstość akcji serca x skurczowe ciśnienie krwi) przed rozpoczęciem i po wysiłku fizycznym (R5-30, Średnia wartość między 5 a 30 min; R35-60, Średnia wartość między 35 A 60 min; R65-90, Średnia wartość między 65 a 90 min) wykonywane na 30 (wypełnione kwadraty), 50 (wypełnione okręgi) i 80% (wypełnione Trójkąty) vo2peak. *P <0,05 w porównaniu do wartości wyjściowej(dwukierunkowa analiza wariancji dla powtarzanych pomiarów i test post-hoc Scheffé ' a)., |
wpływ odpoczynku na reakcje układu krążenia
W badaniu kontrolnym bezwysiłkowym (wartość początkowa = 7027 ± 303 w porównaniu z R5-30 = 6832 ± 269, R35-60 = 6748 ± 310 i R65-90 = 6823 ± 324).,
dyskusja
główne wyniki niniejszego badania to: 1) ataki wysiłkowe wykonywane przy 30, 50 i 80% VO2peak wywołały podobne niedociśnienie powysiłkowe u młodych ludzi z prawidłowym ciśnieniem tętniczym; 2) ćwiczenia przy 30% VO2peak, ale nie przy 50 i 80% VO2peak, znacznie zmniejszyły częstość akcji serca w okresie rekonwalescencji; 3) po ćwiczeniach przy 30% VO2peak, vo2peak, produkt ciśnienia stopy był niższy niż poziomy wyjściowe, a 4) ćwiczenia w 50 i 80% vo2peak nie zmniejszyły produktu ciśnienia stopy po wysiłku.,
obecne dane potwierdzają wyniki uzyskane w poprzednich badaniach (1,5,7,8,10-12,15,16,18,19), wykazujące, że pojedynczy wysiłek fizyczny w stanie stacjonarnym znacznie obniża ciśnienie krwi po wysiłku u ludzi z prawidłowym ciśnieniem tętniczym. Brak spadku ciśnienia krwi podczas badania kontrolnego niezwiązanego z wysiłkiem fizycznym pokazuje, że w rzeczywistości obniżenie poziomu ciśnienia krwi po wysiłku jest spowodowane efektem wysiłku fizycznego, a nie normalnymi dobowymi wahaniami ciśnienia krwi.,
ponieważ intensywność ćwiczeń odgrywa rolę w odpowiedziach hemodynamicznych, termoregulacyjnych i nerwowych podczas ćwiczeń (22,23), spodziewamy się, że różne intensywności ćwiczeń determinują odrębne odpowiedzi ciśnienia krwi po wysiłku. Nie miało to jednak miejsca w niniejszym badaniu, w którym ćwiczenia wykonywane w 30, 50 i 80% VO2peak wywołały podobne niedociśnienie w okresie rekonwalescencji. Pescatello et al. (14) nie zaobserwowano żadnego spadku ciśnienia krwi po 30 minutach ćwiczeń wykonywanych przy 40% lub 70% VO2peak, a Piepoli et al., (15) zaobserwowano, że maksymalne ćwiczenie, ale nie maksymalne ćwiczenie w stanie stacjonarnym, wywołało spadek ciśnienia krwi po wysiłku u młodych ludzi z normalnym ciśnieniem. W starszych nadciśnieniu tętniczym, Hagberg et al. (9) stwierdzono, że niedociśnienie było większe po wysiłku przy 70% VO2peak niż po wysiłku przy 50% VO2peak. Kontrast pomiędzy obecnym badaniem a innymi (9,14,15) może być związany z czasem trwania wysiłku fizycznego lub z badaną populacją. W naszym badaniu ludzie z normotensją ćwiczyli przez 45 minut we wszystkich trzech intensywnościach(30, 50 i 80% VO2peak), podczas gdy w badaniu Pescatello et al., (14) normotensi ludzie byli ćwiczeni przez 30 min, a w badaniu Piepoli et al. (15) Czas trwania ćwiczeń był krótszy podczas ataków maksymalnych niż podmaksymalnych. W rzeczywistości, Bennett et al. (1) poinformował, że 10-minutowy okres ćwiczeń nie wywołał spadku ciśnienia krwi po wysiłku w normotensives, ale dodatkowe okresy ćwiczeń (4 ataki po 10 min) spowodował znaczący spadek ciśnienia krwi. Co więcej, Overton et al. (13) zaobserwowano, że 40 minut ćwiczeń wykonywanych przez samoistnie szczury z nadciśnieniem tętniczym powodowało większe i dłuższe niedociśnienie powysiłkowe niż 20 minut ćwiczeń., Hagberg et al. (9) badaliśmy starszych ludzi z nadciśnieniem tętniczym, podczas gdy badaliśmy młodych ludzi z normotensją. Dobrze wiadomo, że starsi pacjenci mają zmiany w mięśniach naczyniowych i zmniejszoną wrażliwość na baroreceptor (24), które mogą modyfikować odpowiedzi hemodynamiczne po wysiłku fizycznym.
poprzednie badania na młodych ludziach z prawidłowym ciśnieniem tętniczym (1,4,5,7,8,10-12,14,15,18,19) wykazały kontrowersyjne wyniki w odniesieniu do zachowania tętna w okresie powysiłkowym., Obecne wyniki sugerują, że kontrowersje te mogą być związane z intensywnością ćwiczeń, ponieważ zaobserwowaliśmy, że niska (30% VO2peak), ale nie umiarkowana (50% VO2peak) intensywność ćwiczeń wywołała bradykardię w okresie rekonwalescencji. Ponadto ćwiczenia o wysokiej intensywności (80% VO2peak) wywołały przemijający częstoskurcz po wysiłku. W rzeczywistości, poprzednie badania wykazały tendencję do pozytywnego związku między intensywnością ćwiczeń a poziomem tętna po wysiłku.
koncepcja, że iloczyn skurczowego ciśnienia krwi i tętna (tj.,, produkt ciśnieniowy) jest dobrze skorelowany ze zużyciem tlenu w mięśniu sercowym u młodych zdrowych osób (25), a także u pacjentów z sercem (26). Niektórzy badacze zaobserwowali, że dławica piersiowa występuje przy stałej wartości Produktu ciśnienia szybkości (27), a stopień depresji segmentu ST jest skorelowany z produktem ciśnienia szybkości (28). Tak więc ryzyko problemów sercowo-naczyniowych wzrasta z większym poziomem produktu ciśnienia stawki., Niniejsze badanie wykazało, że ostry atak ćwiczeń o niskiej intensywności, poza wytwarzaniem niższego wzrostu produktu ciśnienia stopy podczas ćwiczeń, zmniejsza również produkt ciśnienia stopy po wysiłku poniżej poziomów spoczynkowych. Dlatego zmniejsza zużycie tlenu przez mięsień sercowy, a w konsekwencji ryzyko sercowo-naczyniowe po wysiłku. W przeciwieństwie do tego, umiarkowane i intensywne ataki wysiłkowe powodują większy wzrost produktu ciśnienia stopy podczas wysiłku i nie obniżają produktu ciśnienia stopy poniżej wartości wyjściowej w okresie rekonwalescencji., Wyniki te, jeśli są powtarzalne u pacjentów z sercem, mogą mieć implikacje kliniczne, zwłaszcza w odniesieniu do ćwiczeń fizycznych w programach rehabilitacji kardiologicznej.
niniejsze badanie nie zawiera wyjaśnień na temat mechanizmu, dzięki któremu ćwiczenia o niskiej intensywności jednocześnie obniżają ciśnienie krwi po wysiłku, tętno, a co za tym idzie, iloczyn ciśnienia u młodych osób z prawidłowym ciśnieniem. Niemniej jednak, możliwe jest, że niska intensywność ćwiczeń powoduje zmniejszenie aktywności nerwu współczulnego do serca i naczyń krwionośnych w okresie rekonwalescencji. Chen i in., (3) zaobserwowano zmniejszenie współczulnego napięcia serca po łagodnym wysiłku fizycznym u spontanicznie nadciśnieniowych szczurów i Floras i in. (7) i Halliwill et al. (10) stwierdzono znaczny spadek aktywności nerwu współczulnego mięśni po ostrym wysiłku fizycznym u ludzi z nadciśnieniem tętniczym i normotensyjnym.
pomimo faktu, że zarówno ćwiczenia o umiarkowanej, jak i wysokiej intensywności obniżały ciśnienie tętnicze krwi, nie zaobserwowano obniżenia ciśnienia tętniczego. Halliwill et al. (10) zaobserwowano, że po ostrym ataku umiarkowanego wysiłku, Kontrola baroreflex tętna i naczyń krwionośnych jest wyraźnie regulowana., Innymi słowy, współczulny popęd do serca wzrasta, podczas gdy współczulny popęd do naczyń krwionośnych maleje. W związku z tym możliwe jest, że różne intensywności ćwiczeń mogą wyraźnie wpływać na kontrolę baroreflex tętna, ale nie na kontrolę baroreflex naczyń krwionośnych. Ponadto, odpowiedź rozszerzająca naczynia (15) i (lub) zmniejszenie objętości krwi (13) mogą odgrywać rolę w spadku ciśnienia krwi po wysiłku fizycznym. Dobrze jest zrozumieć, że metabolity mięśni i akumulacja ciepła są bezpośrednio związane z intensywnością ćwiczeń, a szybkość pocenia się jest większa podczas bardziej intensywnego wysiłku fizycznego (29)., Ponadto zwiększone lokalne metabolity mięśniowe (30,31) i/lub wytwarzanie ciepła (8) są również potencjalnymi bodźcami do zwiększonej odpowiedzi tętna po ćwiczeniach o umiarkowanej i wysokiej intensywności.
Ograniczenia. Zbadaliśmy wpływ ostrych ćwiczeń wykonywanych przy 30, 50 i 80% VO2peak na reakcje sercowo-naczyniowe do 90 minut rekonwalescencji u młodych zdrowych osób., Tak więc nie wiemy, czy produkt obniżonego ciśnienia po ćwiczeniach o niskiej intensywności utrzymuje się dłużej niż 90 minut lub występuje w obecności pewnych zaburzeń sercowo-naczyniowych, takich jak nadciśnienie tętnicze, niedokrwienie mięśnia sercowego, a nawet niewydolność serca. Przyszłe badania powinny jednak dotyczyć wpływu zróżnicowanej intensywności ćwiczeń na reakcje potreningowe układu sercowo-naczyniowego u pacjentów z zaburzeniami układu sercowo-naczyniowego.
badaliśmy ćwiczenia w trzech różnych intensywnościach (30, 50 i 80% VO2peak)., Możliwe jest, że inne intensywności mogą mieć wyraźny wpływ na reakcje układu sercowo-naczyniowego po wysiłku.
podsumowując, u młodych ludzi z normalnym ciśnieniem, zmiana intensywności wysiłku od 30 do 80% VO2peak nie miała wpływu na wielkość niedociśnienia powysiłkowego. Jednak w przeciwieństwie do ćwiczeń na poziomie 50 i 80% VO2peak, ćwiczenia na poziomie 30% VO2peak znacznie zmniejszyły ciśnienie produktu w okresie rekonwalescencji.
1. Bennett T, Wilcox RG &, Post-exercise reduction of blood pressure in hypertensive men is not due to acute impairment of baroreflex function. Clinical Science, 67: 97-103.
2. Boone JB, Probst MM, Rogers MW & Berger R (1993). Postexercise hypotension reduces cardiovascular responses to stress. Journal of Hypertension, 11: 449-453.
3. Chen Y, Chandler MP & DiCarlo SE (1995). Acute exercise attenuates cardiac autonomic regulation in hypertensive rats. Hypertension, 26: 676-683.
4., Cléroux J, Kouamé N, Nadeau a, Coulombe d & Lacourcière Y (1992). Wpływ ćwiczeń na hemodynamikę regionalną i układową w nadciśnieniu tętniczym. Nadciśnienie tętnicze, 19: 183-191.
5. Coats AJS, Conway J, Isea JE, Pannarale G, Sleight P & Ogólnoustrojowe i przedramionowe zmiany oporu naczyniowego po ćwiczeniach na rowerze pionowym u człowieka. Dziennik Ustaw rok 2004 nr 413 poz 289
6. Collins HL & Tłumienie niedociśnienia poporodowego przez blokadę afer serca., American Journal of Physiology, 265: H1179-H1183.
8. Franklin PJ, Green DJ & Wpływ mechanizmów termoregulacyjnych na niedociśnienie powysiłkowe u ludzi. Dziennik Ustaw rok 2004 nr 231 poz 241
9. Hagberg JM, Montain SJ & Martin WH (1987). Ciśnienie krwi i reakcje hemodynamiczne po wysiłku fizycznym u starszych nadciśnieniowych. Journal of Applied Physiology, 63: 270-276.
10. Halliwill JR, Taylor ja & Eckberg DL (1996)., Zaburzona współczulna Regulacja naczyń u ludzi po ostrym wysiłku dynamicznym. Dziennik Ustaw Rok 1995 nr 279 poz 288
11. Hara K & Floras JS (1994). Wpływ naloksonu na aktywność nerwów współczulnych mięśni, hemodynamikę układową i łydkową oraz ambulatoryjne ciśnienie krwi po wysiłku fizycznym w łagodnym nadciśnieniu samoistnym. Journal of Hypertension, 13: 447-461.
12. Kaufman FL, Hughson RL & Schaman JP (1987). Wpływ wysiłku fizycznego na powysiłkowe ciśnienie krwi u osób z prawidłowym ciśnieniem tętniczym i nadciśnieniem tętniczym., Medycyna i nauka w sporcie i ćwiczeniach, 19: 17-20.
13. Overton JM, Joyner MJ & Tipton CM (1988). Zmniejszenie ciśnienia tętniczego krwi po ostrym wysiłku fizycznym u szczurów z nadciśnieniem tętniczym. Journal of Applied Physiology, 64: 748-752.
15. Piepoli M, Isea JE, Pannarale G, Adamopoulos S, Sleight P & Uzależnienie obciążenia zmian w przedramieniu i obwodowym oporze naczyniowym po ostrym ćwiczeniu nóg u człowieka. Dziennik Ustaw rok 2004 nr 478 poz 357
16. Raglin JS, Turner PE & Eksten F (1993)., Stan lękowy i ciśnienie krwi po 30 min ergometrii nóg lub treningu siłowego. Medycyna i nauka w sporcie i ćwiczeniach, 25: 1044-1048.
17. Shyu BC & Thorén P (1976). Zdarzenia krążenia po spontanicznym wysiłku mięśni u szczurów z prawidłowym ciśnieniem i nadciśnieniem tętniczym. Acta Physiologica Scandinavica, 128: 515-524.
20. Convertino VA & Zwiększona odpowiedź vagal baroreflex w ciągu 24 godzin po ostrym wysiłku. American Journal of Physiology, 260: R570-R575.
22., Leuenberger U, Sinoway L, Gubin S, Gaul L, Davis D & Wpływ intensywności i czasu trwania wysiłku fizycznego na wyciek noradrenaliny i klirens u ludzi. Journal of Applied Physiology, 75: 668-674.
24. Ebert TJ, Morgan BJ, Barney JA, Denahan t & Smith JJ (1992). Wpływ starzenia się na baroreflex regulacji aktywności współczulnej u ludzi. American Journal of Physiology, 263: H798-H803.
25. Kitamura K, Jorgensen CR, Gobel FL, Taylor HL & , Hemodynamiczne korelacje zużycia tlenu przez mięsień sercowy podczas ćwiczeń w pozycji pionowej. Journal of Applied Physiology, 32: 516-522.
26. Gobel FL, Nordstrom LA, Nelson RR, Jorgensen CR & Produkt ciśnienia stopy jako wskaźnik zużycia tlenu przez mięsień sercowy podczas ćwiczeń u pacjentów z dławicą piersiową. Obieg, 57: 549-556.
27. Robinson BF (1967). Związek częstości akcji serca i skurczowego ciśnienia krwi z początkiem bólu w dławicy piersiowej. Obieg, 1073-1083.
30. Costa F & Biaggioni i (1994)., Rola adenozyny w aktywacji współczulnej wytwarzanej przez ćwiczenia izometryczne u ludzi. „Journal of Clinical Investigation”, 93: 1654-1660.
31. Middlekauff HR, Nitzsche EU, Nguyen AH & Hoh CK (1997). Modulacja przepływu krwi przez korę nerkową podczas ćwiczeń statycznych u ludzi. Badania Nad Krążeniem, 80: 62-68.
podziękowania
dziękujemy wolontariuszom zaangażowanym w to badanie. Dziękujemy również naszemu zespołowi laboratoryjnemu za pomoc techniczną.