problemowe zachowanie w przedszkolach

większość dzieci, które są traktowane z powodu zaburzeń zachowania są w wieku szkolnym: działają w klasie, ignorują lub przeciwstawiają się kierunek nauczycieli, lub są zbyt agresywne w stosunku do innych dzieci. Ale w wielu przypadkach te dzieci zostały wykazujące problematyczne zachowanie przez lata przed rozpoczęciem szkoły.,

• być może mają więcej—i poważniejsze—napady złości niż typowe dzieci w ich wieku
• być może są bardzo trudne do opanowania przez wyczerpanych i sfrustrowanych rodziców
• być może zostali wyrzuceni z przedszkola lub wykluczeni z zabaw
• ich zachowanie może zakłócać życie rodzinne i poważnie obciążać innych członków rodziny
• konflikt o zachowanie może tworzyć negatywne relacje z rodzicami
• rodzice mogą być zaniepokojeni, że mogą skrzywdzić młodsze rodzeństwo

jakie rodzaje terapii są skuteczne dla dzieci w wieku przedszkolnym?,

w tym wieku terapia ukierunkowana na pomoc dzieciom w problemach z zachowaniem koncentruje się wokół rodziców—ucząc ich umiejętności skuteczniejszego kształtowania zachowania dziecka i resetowania relacji rodzinnych w bardziej pozytywny sposób.

• parent-Child Interaction Therapy (PCIT): w PCIT rodzice otrzymują coaching na żywo od terapeutów za jednokierunkowym lustrem, prowadząc dzieci w wieku od 2 do 7 lat przez szereg zadań i technik praktyki ustalania granic i skutecznego reagowania zarówno na pożądane, jak i niepożądane zachowania. Trening zwykle wymaga 14-17 cotygodniowych sesji.,

• parent Management Training (PMT): w PMT rodzice są zwykle postrzegane bez obecności dziecka, chociaż dzieci (3 do 13) mogą być poproszone o udział w niektórych sesjach. Umiejętności skuteczniejszego radzenia sobie z trudnymi zachowaniami są nauczane i modelowane przez terapeutę, a następnie odgrywane z rodzicami. Po każdej sesji rodzice ćwiczą umiejętności w domu.

• Positive Parenting Program (Triple P): Triple P jest przeznaczony do leczenia problemów z zachowaniem dzieci od dzieciństwa po okres dojrzewania i promowania pozytywnych relacji rodzic-dziecko., Jej celem jest wyposażenie rodziców w informacje i umiejętności, aby zwiększyć pewność siebie i samowystarczalność w zarządzaniu zachowaniami dziecka.

kiedy należy rozpocząć terapię?

dowody pokazują, że dzieci najbardziej reagują na terapię, aby zmienić zachowanie do 7 roku życia. Im młodsze dzieci są leczone, tym dłużej rodzice mają ten zestaw umiejętności, aby zastosować się do nich, wyjaśnia psycholog behawioralny Melanie Fernandez. „Masz czas, aby zablokować zyski, zakorzenić te pozytywne rodzaje interakcji, poprawić długoterminową trajektorię dziecka.,”

Kiedy małe dzieci zachowują się w sposób, który rodzice uważają za niepokojący, często mówi się im, aby czekali, ponieważ dzieci po prostu z tego wyrosną. Ale rzeczywistość jest taka, że kiedy dzieci nie są w stanie działać w sposób dostosowany do wieku, najlepiej nie czekać, mówi dr Fernandez. Dzieci uczą się cały czas, a im dłużej ich zachowanie poza kontrolą jest tolerowane, tym bardziej jest zakorzenione. „Im dłużej trwa niewłaściwe zachowanie”, mówi dr Fernandez, ” tym trudniej i bardziej stresująco rodzice się odwracają.,”

Ale szkolenie rodziców po prostu pomaga dzieciom, które są destrukcyjne lub niekontrolowane, uczyć się umiejętności, których nie nauczyły się—aby przyciągnąć swoje impulsy i skutecznie reagować na kierunek. To pomaga im uniknąć bycia oznaczonym jako” problem ” dzieci.

skąd rodzic może wiedzieć, kiedy dziecko może skorzystać z terapii rodziców?

wszystkie dwulatki, wszystkie trzylatki, mają napady złości i mogą oprzeć się rodzicielskiemu kierunkowi-zauważa dr Fernandez. To naturalne, że w dwójce dzieci odmawiają wielu rzeczy., Zachowanie naprawdę zasługuje na uwagę, gdy „nie” jest jedyną odpowiedzią, którą otrzymujesz, i nie zmienia się bez wielkiej walki. Z napadami złości, to kwestia częstotliwości, ale także ich upośledzenia. Możesz potrzebować pomocy, jeśli widzisz nie tylko częste napady złości, ale pełne napady złości, w których dziecko jest zdenerwowane, płacze przez długi czas i niepocieszone.

wszyscy rodzice mają ochotę wyrywać włosy w chwilach, ale powinieneś pomyśleć o pomocy, gdy trudne zachowanie staje się normalną rzeczą, gdy powoduje niepokój w rodzinie, gdy zaczynasz mieć depresję lub tak zestresowany, że masz problem z polubieniem swojego dziecka. Często słyszy się, jak rodzice mówią: „kocham moje dziecko, ale to trudne, bo wszystko jest walką.,”

kolejną oznaką problemu jest to, że musisz dostosować swój styl życia, ponieważ tak naprawdę nie możesz chodzić do wielu miejsc—nawet przyjaznych dzieciom. Jeśli nie możesz zrobić wycieczkę do sklepu spożywczego, ponieważ zakończy się krzykiem, płaczem lub walką, może być czas, aby uzyskać pomoc.

a co z dziećmi, które nie działają, ale po prostu nie wykonują rozkazów?

kolejnym problemem jest to, co terapeuci behawioralni nazywają ” bierną niezgodnością—- kiedy kazałeś dziecku coś zrobić sześć, siedem, osiem razy, a on po prostu tego nie robi., Mówi: „jeszcze minutę”, „idę”, „gram”, albo po prostu ignoruje cię, gdy wiesz, że cię słyszał. Staje się to problematyczne, ponieważ szkoła nie będzie działać w dół drogi, jeśli dziecko nie spełni próśb nauczycieli. Nawet takie rzeczy jak przejście przez ulicę są niebezpieczne, jeśli dziecko biernie nie przestrzega: „proszę, trzymaj mnie za rękę.”

Related: jak sprawić, by przerwy pracowały

co się dzieje w szkoleniu rodziców?,

programy różnią się pod względem podejścia, ale łączy ich to, że rodzice uczą się interakcji z dzieckiem w pozytywny sposób, który jest odpowiedni dla rozwoju, a następnie ustalać rozsądne oczekiwania dla swojego dziecka i komunikować te oczekiwania w sposób, który sprawia, że bardziej prawdopodobne, że ich dzieci będą ich słuchać. Rodzice uczą się bardzo spójnego i przewidywalnego sposobu postępowania, gdy ich dzieci nie słuchają i nie słuchają. Ćwiczą tak często, że reakcja staje się automatyczna, więc wiedzą, jak reagować nawet w niepewnych sytuacjach lub sytuacjach, które wydają się wyjątkami.,

wczesna interwencja jest ważna, ponieważ pomaga dzieciom uczyć się nowych zachowań, zanim zbudują cały styl życia wokół złych nawyków i zachowań, które tworzą bardzo negatywne doświadczenia zarówno w domu, jak i później w szkole. Dzieci potrzebują i chcą mieć pozytywne relacje z rodzicami, innymi dorosłymi i innymi dziećmi. Im wcześniej możemy pomóc im być w tym skutecznym, tym szczęśliwsi i bardziej udani będą.