Original Editor – Karen Wilson Top Contributors – Karen Wilson and Kim Jackson

wprowadzenie

Richmond Agitation Sedation Scale (RASS) jest instrumentem zaprojektowanym do oceny poziomu czujności i pobudzonego zachowania u krytycznie chorych pacjentów.,

cel

skala została opracowana przez zespół lekarzy, pielęgniarek i farmaceutów w celu osiągnięcia następujących celów:

  1. ustalić proste i dyskretne kryteria oceny pobudzenia i pobudzenia;
  2. prowadzić terapię sedacyjną, aby lepiej zaspokoić potrzeby pacjentów w zakresie miareczkowania; i
  3. poprawić komunikację dotyczącą sedacji i pobudzenia wśród świadczeniodawców opieki zdrowotnej.

struktura

RASS jest skalą 10-punktową w zakresie od -5 do +4., Poziomy od -1 do -5 oznaczają 5 poziomów sedacji, zaczynając od „przebudzenia do głosu”, a kończąc na ” niearousable.”Poziomy od +1 do + 4 opisują zwiększający się poziom pobudzenia. Najniższy poziom pobudzenia zaczyna się od lęku i niepokoju, a szczytuje w bojowym i gwałtownym. Poziom RASS 0 to ” alert and calm.,>

+3 ciągnie lub usuwa rurki lub cewniki; agresywny +2 częsty, nieprzydatny ruch, zwalcza respirator +1 niespokojny, zaniepokojony, ale nie agresywny 0 alarm i spokój -1 budzi się do głosu(otwarcie oczu/kontakt) > 10 sekund -2 lekka sedacja; krótko budzi się do głosu (otwarcie oczu/kontakt) < 10 sekund -3 umiarkowane uspokojenie; ruch lub otwarcie oczu., Brak kontaktu wzrokowego -4 głęboka sedacja; brak reakcji na głos, ale ruch lub otwarcie oka na fizyczną stymulację -5 nieosiągalna; brak reakcji na głos lub fizyczną stymulację

wskazania

Rass jest najczęściej stosowany u pacjentów wentylowanych mechanicznie, ale może być stosowany u każdej osoby hospitalizowanej. Regularne podawanie i ocena jest szczególnie przydatna dla pacjentów, którzy są krytycznie chorzy, otrzymują leki uspokajające i / lub wykazują wahania poziomu świadomości.,

procedura

RASS można podać w ciągu zaledwie 30-60 sekund. Punktacja opiera się na obserwacji i reakcji na stymulację słuchową i fizyczną. Sessler et al. należy opisać procedurę badania w następujący sposób:

procedura badania i instrukcje punktacji

1. Obserwuj pacjenta. Czy pacjent jest czujny i spokojny? (wynik 0)

a. czy pacjent ma zachowanie zgodne z niepokojem lub pobudzeniem? (ocena od +1 do +4 wg kryteriów poziomu)

2., Jeśli pacjent nie jest czujny, w głośnym mówieniu stan głosu pacjenta imię i skierować pacjenta, aby otworzyć oczy i spojrzeć na głośnik. W razie potrzeby powtórz raz. Może skłonić pacjenta do dalszego patrzenia na głośnik.

a. pacjent ma Otwieranie oczu i kontakt wzrokowy, który utrzymuje się przez ponad 10 sekund(wynik -1).

b. pacjent ma Otwieranie oczu i kontakt wzrokowy, ale nie utrzymuje się on przez 10 sekund(wynik -2).

c. pacjent ma jakikolwiek ruch w odpowiedzi na głos, z wyłączeniem kontaktu wzrokowego(wynik -3).

3., Jeśli pacjent nie reaguje na głos, należy fizycznie stymulować pacjenta poprzez potrząsanie ramieniem, a następnie pocierać mostek, jeśli nie ma odpowiedzi na potrząsanie ramieniem.

a. pacjent ma jakikolwiek ruch do stymulacji fizycznej (wynik -4).B. pacjent nie reaguje na głos lub stymulację fizyczną (wynik -5).

Punktacja i interpretacja

Punktacja i interpretacja RASS powinny być oparte na stosowanym protokole sedacji. W przypadku minimalnych protokołów sedacji (RASS -2 do 0) sedację należy zmodyfikować lub zmniejszyć, aby uzyskać wynik RASS -3 lub mniejszy. Wyniki od 2 do 4 mogą wskazywać na niedostateczną sedację., Co najmniej pacjent powinien być oceniany pod kątem bólu, majaczenia i niepokoju. Ponadto należy zbadać i odpowiednio leczyć inne podstawowe przyczyny pobudzenia.

w wybranych przypadkach można zastosować protokół głębokiej sedacji (RASS -4 i -5). W przypadku wyników -3 lub wyższych należy zmodyfikować sedację, aby osiągnąć pożądany zakres.

informacje psychometryczne

, Wiarygodność między rater została uznana za dobrą do doskonałej u dorosłych pacjentów OIOM na OIOM chirurgicznym, medycznym, wieńcowym, kardiochirurgicznym i neuronaukowym OIOM. Dotyczy to pacjentów z i bez wentylacji mechanicznej i leków uspokajających. Chociaż większość badań przeprowadzono w Stanach Zjednoczonych, niezawodność między raterowa pozostała wysoka również w szwedzkich i portugalskich ośrodkach OIOM.

RASS ma wiele zalet w porównaniu do innych skal uspokajająco-pobudzających., Oprócz dużej niezawodności i łatwości podawania, stosowanie RASS poprawia rozróżnienie pomiędzy różnymi poziomami łagodnej do umiarkowanej sedacji (+1 do -4). Co więcej, skala ma zastosowanie do wielu dyscyplin, została dokładnie zbadana i jest wskazywana jako kluczowe narzędzie oceny wytycznych klinicznych dotyczących bólu, pobudzenia i majaczenia.

ograniczenia

u pacjentów z ciężkimi deficytami słuchowymi i wzrokowymi RASS nie jest odpowiednim narzędziem do oceny pobudzenia i pobudzenia. Chociaż skala jest dobrze zbadana w USA.,, badania oceniające trafność i wiarygodność są ograniczone w innych lokalizacjach geograficznych i językach innych niż Angielski.

implikacje fizykoterapii

W przypadku lekarzy fizykoterapii Rass może być stosowany do usprawnienia komunikacji dotyczącej sedacji i pobudzenia z innymi świadczeniodawcami. Uzyskane wyniki mogą kierować podejmowaniem decyzji dotyczących stosowności interwencji fizykoterapii i priorytetu leczenia. RASS może również zidentyfikować pacjentów wymagających dalszej oceny i zarządzania bólu, pobudzenia i majaczenia.,

dostępność

RASS jest dostępny bezpłatnie w Internecie.

  1. 1.00 1.01 1.02 1.03 1.04 1.05 1.06 1.07 1.08 1.09 1.10 Sessler CN, Gosnell MS, Grap MJ, Brophy GM, O ' Neal PV, Keane KA, Tesoro EP, Elswick RK. The Richmond Agitation-Sedation Scale: validity and reliability in adult intensive care Unit patients. American journal of respiratory and critical care medicine. 2002 Nov 15; 166(10): 1338-44.
  2. Khan BA, Guzman O, Campbell NL, Walroth T, Tricker JL, Hui SL, Perkins A, Zawahiri M, Buckley JD, Farber MO, Ely EW., Porównanie i zgodność skali Richmonda Agitation-Sedation Scale i skali Rikera Sedation-Agitation Scale w ocenie kwalifikowania pacjentów do oceny delirium na OIOM. Klatka piersiowa. 2012 Jul 1; 142 (1): 48-54.
  3. 3.0 3.1 3.2 Dostęp 5 lipca 2020: https://www.mdcalc.com/richmond-agitation-sedation-scale-rass
  4. 4.0 4.1 4.2 4.3 4.4 Ely EW, Truman B, Shintani a, Thomason JW, Wheeler AP, Gordon S, Francis J, Speroff T, Gautam S, Margolin R, Sessler CN., Monitorowanie stanu sedacji w czasie u pacjentów z OIOM: wiarygodność i ważność skali Richmonda Agitation-Sedation Scale (RASS). Jama. 2003 Jun 11;289(22): 2983-91.
  5. 5.0 5.1 5.2 Rasheed AM, Amirah MF, Abdallah m, Parameaswari PJ, Issa M, Alharthy A. Ramsay sedation scale and richmond agitation sedation scale: a Cross-sectional study. Wymiary opieki krytycznej pielęgniarstwa. 2019 mar 1;38(2):90-5.
  6. 6.0 6.1 6.2 Almgren M, Lundmark M, Samuelson K. The Richmond Agitation-Sedation Scale: translation and reliability testing in a Swedish intensive care unit., Akt anaesthesiologica scandinavica. 2010 lipiec; 54(6): 729-35.
  7. 7.0 7.1 7.2 7.3 Nassar Junior AP, Pires Net RC, Figueiredo WB, Park M. Validity, reliability and applicability of Portuguese versions of sedation-agitation scales among critically ill patients. Sao Paulo Medical Journal. 2008 Jul;126 (4): 215-9.
  8. Benitez-Rosario ma, Castillo-Padros m, Garrido-Burnet B, Gonzalez-Guillermo T, Martinez-Castillo LP, Gonzalez a, Kanaryjska opieka paliatywna (CANPAL) Research Network., W 2011 roku liczyła 124 mieszkańców. Journal of pain and symptom management. 2013 Jun 1;45(6):1112-9.
  9. 9.0 9.1 Vasilevskis EE, Morandi A, Boehm L, Pandharipande PP, Girard TD, Jackson JC, Thompson JL, Shintani a, Gordon SM, Pun BT, Wesley Ely E. delirium and sedation recognition using validated instruments: reliability of bedside intensive care unit nursing assessments from 2007 to 2010. Journal of the American Geriatrics society. 2011 Listopad; 59: S249-55.,
  10. Kerson AG, DeMaria R, Mauer E, Joyce C, Gerber LM, Greenwald BM, Silver G, Traube C. Journal of Intensive Care. 2016 Grudzień 1;4 (1): 65.
  11. Devlin JW, Skrobik Y, Gélinas C, Needham DM, Slooter AJ, Pandharipande PP, Watson PL, Weinhouse GL, Nunnally ME, Rochberg B, Balas MC. Wytyczne praktyki klinicznej dotyczące zapobiegania i leczenia bólu, pobudzenia/sedacji, majaczenia, unieruchomienia i zaburzeń snu u dorosłych pacjentów na OIOM. Medycyna ratunkowa. 2018 wrzesień 1; 46 (9): e825-73.,

Articles

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *