pierwsze wyraźne odniesienie do „rymów Robin Hooda” pochodzi z aliteratywnego poematu Piersa Plowmana, uważanego za skomponowany w 1370 roku, a następnie wkrótce potem cytat późniejszego popularnego przysłowia, „wielu mężczyzn mówi o Robin Hoodzie i nigdy nie strzelił mu w łuk”, w odpowiedzi brata Daw (ok.1402) i skargi w Dives and Nuper (1405-1410), że ludzie wolą słuchać „opowieści i pieśni o Robin Hoodzie”. Robin Hood ” niż uczestniczyć we mszy św. Robin Hood jest również wspomniany w słynnym Lollard tract (Cambridge University Library MS Ii.6.,26) datowany na pierwszą połowę XV wieku (stąd też prawdopodobnie poprzedzający jego inne najwcześniejsze wzmianki historyczne) wraz z kilkoma innymi bohaterami ludowymi, takimi jak Guy Z Warwick, Bevis Z Hampton i Sir Lybeaus.
jednak najwcześniejsze zachowane kopie ballad narracyjnych opowiadających jego historię pochodzą z drugiej połowy XV wieku lub pierwszej dekady XVI wieku., W tych wczesnych relacjach, stronniczość Robin Hooda wobec niższych klas, jego oddanie Dziewicy Maryi i związane z tym szczególne przywiązanie do kobiet, jego wybitne umiejętności jako łucznik, jego antyklerykalizm i jego szczególna niechęć wobec szeryfa Nottingham są już jasne. Mały John, Much syn młynarza i Will Scarlet (podobnie jak” Scarlok „lub” Scathelocke”) wszyscy pojawiają się, choć jeszcze nie Panna Marian lub zakonnik Tuck. Ten ostatni jest częścią legendy co najmniej od późnego 15 wieku, kiedy jest wymieniony w scenariuszu gry Robin Hood.,w kulturze popularnej Robin Hood jest postrzegany jako zwolennik króla Ryszarda Lwie Serce pod koniec XII wieku. Robin został wygnany przez brata Ryszarda, Johna, podczas Trzeciej Krucjaty. Pogląd ten zyskał po raz pierwszy w XVI wieku. Nie jest on wspierany przez najwcześniejsze ballady. Pierwsza kompilacja, Gest Robyn Hode, nazywa króla „Edwardem” i chociaż pokazuje Robin Hooda akceptującego ułaskawienie Króla, później odrzuca je i wraca do greenwood., Najstarsza zachowana ballada, Robin Hood i mnich, daje jeszcze mniejsze poparcie obrazowi Robin Hooda jako partyzanta prawdziwego króla. Oprawa wczesnych ballad jest zwykle przypisywana przez uczonych albo XIII wieku, albo XIV, chociaż uznaje się, że niekoniecznie są one zgodne historycznie.
wczesne ballady są również dość jasne o statusie społecznym Robin Hooda: jest on yeomanem. Podczas gdy dokładne znaczenie tego terminu zmieniało się z czasem, włączając w to wolnych posiadaczy arystokraty i drobnych właścicieli ziemskich, zawsze odnosiło się ono do zwykłych ludzi., Jego istotą w obecnym kontekście było „ani rycerz, ani chłop, ani „mąż”, ale coś pomiędzy”. Rzemieślnicy (np. Młynarze) należeli do osób uważanych za „yeomen” w XIV wieku. Od XVI wieku podejmowano próby wyniesienia Robin Hooda na szlachtę, jak na przykład w Kronice Richarda Graftona; Anthony Munday przedstawił go pod koniec wieku jako hrabiego Huntingdon w dwóch niezwykle wpływowych sztukach, jak jest on powszechnie przedstawiany w czasach współczesnych.,
oprócz ballad, legendę przekazywały także „gry Robin Hooda” lub sztuki, które stanowiły ważny element późnego średniowiecza i wczesnej nowożytności. Pierwsza wzmianka o grze Robin Hood pochodzi z 1426 roku w Exeter, ale wzmianka nie wskazuje na to, jak stary lub rozpowszechniony był ten zwyczaj w tym czasie. Gry Robin Hood są znane jako rozkwit w późniejszych 15 i 16 wieku. Powszechnie uważa się, że panna Marian i wesoły zakonnik (przynajmniej częściowo identyfikowalny z zakonnikiem Tuckiem) weszli do legendy poprzez Igrzyska majowe.,
wczesne ballady
Robin Hood i Guy of Gisborne, druk drzeworytniczy, Thomas Bewick, 1832
najwcześniejszy zachowany tekst ballady Robin Hooda to XV-wieczny „Robin Hood i mnich”. Jest to zachowane w rękopisie Uniwersytetu Cambridge.5.48. Napisana po 1450 roku, zawiera wiele elementów nadal związanych z legendą, od otoczenia Nottingham do gorzkiej wrogości między Robinem a miejscowym szeryfem.,
Douglas Fairbanks jako Robin Hood; miecz, z którym jest przedstawiony, był powszechny w najstarszych balladach
pierwsza drukowana wersja to Gest Robyn Hode (ok. 1500), zbiór oddzielnych opowiadań, które próbują połączyć epizody w jedną ciągłą narrację. Po nim pojawia się” Robin Hood and The Potter”, zawarty w rękopisie z ok. , „Potter” znacznie różni się tonem od „mnicha”: podczas gdy wcześniejsza opowieść jest „thrillerem”, ta druga jest bardziej komiczna, jej fabuła zawiera sztuczki i przebiegłość, a nie prostą siłę.
inne wczesne teksty to utwory dramatyczne, najwcześniejsze to fragmentaryczne Robyn Hod i Shryff off Notyngham (ok. 1475). Są one szczególnie godne uwagi, ponieważ pokazują integrację Robina z obrzędami majowymi pod koniec średniowiecza; Robyn Hod i Shryff off Notyngham, między innymi, zawierają najwcześniejsze wzmianki o bracie Tucku.,
wątki ani „mnicha”, ani „Pottera” nie są zawarte w Gest; podobnie jak fabuła „Robin Hooda i Guya z Gisborne”, która jest prawdopodobnie co najmniej tak stara jak te dwie ballady, chociaż zachowana w nowszej kopii. Każda z tych trzech ballad przetrwała w jednym egzemplarzu, więc nie jest jasne, jak wiele z średniowiecznej legendy przetrwało, a to, co przetrwało, może nie być typowe dla średniowiecznej legendy., Argumentowano, że fakt, iż ocalałe ballady zachowały się w formie pisanej sam w sobie, sprawia, że jest mało prawdopodobne, że były typowe; w szczególności historie interesujące szlachtę były przez to bardziej prawdopodobne. Przykładem może być historia pomocy Robina dla „biednego rycerza”, która zajmuje dużo miejsca Gest.
postać Robina w tych pierwszych tekstach jest bardziej szorstka niż w jego późniejszych wcieleniach., W „Robin Hood and The Monk”, na przykład, jest on pokazany jako porywczy i gwałtowny, atakując małego Johna za pokonanie go w konkursie łuczniczym; w tej samej balladzie Much syn młynarza przypadkowo zabija 'Little page' w trakcie ratowania Robin Hooda z więzienia., W „a Gest of Robyn Hode” Robin udziela dużej pożyczki nieszczęśliwemu rycerzowi, której nie wymaga w końcu spłacania; później w tej samej balladzie Robin Hood stwierdza, że zamierza dać pieniądze kolejnemu podróżnikowi, który przyjdzie na drogę, jeśli okaże się biedny.
z mojego dobra będzie miał jakieś, Yf on będzie por man.
tak się składa, że następny podróżnik nie jest biedny, ale wydaje się w kontekście, że Robin Hood podaje ogólną politykę., Pierwsze wyraźne stwierdzenie, że Robin Hood zwyczajowo okradany z bogatych, aby dać biednym można znaleźć w Annales of England Johna Stowa (1592), około wieku po publikacji Gest. Ale Od początku Robin Hood jest po stronie ubogich; Gest cytuje Robin Hooda jako pouczając swoich ludzi, że gdy rabują:
loke nie czyńcie żadnej krzywdy mężowi, który kipi swoim pługiem. Nigdy więcej nie będziecie gode yemana, który idzie obok gren-wode shawe; Ne no knycht ne no squyer, który wolałby być gode felawe.,
a w ostatnich wierszach Gest podsumowuje:
był dobrym wyjętym spod prawa, a dyde pore men Moch god.
w zespole Robin Hooda, średniowieczne formy uprzejmości, a nie współczesne ideały równości, są na ogół dowodem. We wczesnej balladzie ludzie Robina Zwykle klęczą przed nim w ścisłym posłuszeństwie: w geście Robyn Hode król zauważa nawet, że ” jego ludzie są bardziej przy jego byddynge/then my men be at myn.”Ich status społeczny, jak yeomen, przejawia się w ich broni: używają mieczy, a nie sztabek., Jedyną postacią, która użyła ćwierćnuty we wczesnych balladach jest garncarz, a Robin Hood nie bierze na laskę aż do XVII-wiecznego Robin Hooda i małego Johna.
założenia polityczne i społeczne leżące u podstaw wczesnych ballad Robin Hooda od dawna budzą kontrowersje. J. C. Holt argumentował, że legenda o Robin Hoodzie była kultywowana w domach szlacheckich i że błędem byłoby ujrzenie w nim postaci buntu chłopskiego. Nie jest on chłopem, lecz ziemianinem, a jego opowieści nie wspominają o skargach chłopów, takich jak uciążliwe podatki., Jest nie tyle buntem przeciwko standardom społecznym, co ucieleśnieniem ich, jest hojny, pobożny i uprzejmy, w przeciwieństwie do skąpych, światowych i wulgarnych wrogów. Inni badacze natomiast podkreślali wywrotowe aspekty legendy i widzą w średniowiecznych balladach Robin Hooda literaturę plebejską wrogą zakonowi feudalnemu.
wczesne przedstawienia, zabawy majowe i jarmarki
najpóźniej na początku XV wieku Robin Hood kojarzył się z świętami majowymi, a biesiadnicy przebierali się za Robin lub za członków jego zespołu na uroczystości., Nie było to powszechne w całej Anglii, ale w niektórych regionach zwyczaj trwał aż do czasów elżbietańskich, a za panowania Henryka VIII był krótko popularny na dworze. Robinowi często przydzielano rolę króla majowego, przewodnicząc zabawom i procesjom, ale odgrywano również sztuki z postaciami w rolach, czasami wykonywane w kościołach, za pomocą których kościoły zbierały fundusze.,
skarga z 1492 r., wniesiona do Star Chamber, oskarża mężczyzn o agresywne zachowanie, przychodząc na jarmark jako Robin Hood i jego ludzie; oskarżeni bronili się, twierdząc, że praktyka ta była od dawna zwyczajem zbierania pieniędzy na kościoły, a oni nie działali rozrzutnie, ale pokojowo.
Robin Hood I Maid Marian
To jest od związku z May Games, że romantyczny przywiązanie Robin do Maid Marian (lub Marion) najwyraźniej wynika., „Robin i Marion” figurowali w XIII-wiecznych francuskich „pastourelles” (których jeu de Robin et Marion ok. 1280 jest wersją literacką) i przewodniczyli francuskim świętom majowym, „ten Robin i Marion przewodzili, w przerwach prób uwiedzenia tego ostatniego przez szereg rycerzy, nad różnymi wiejskimi rozrywkami”. W Jeu de Robin i Marion, Robin i jego towarzysze muszą uratować Marion ze szponów „pożądliwego rycerza”. Ta sztuka różni się od angielskich Legend., chociaż Dobson i Taylor uważają to za „wysoce prawdopodobne” , że to francuskie imię i funkcje Robin trafiły na angielskie May Games, gdzie połączyły się z legendą Robin Hooda. Zarówno Robin, jak i Marian z pewnością kojarzyli się z uroczystościami majowymi w Anglii (podobnie jak brat Tuck), ale mogły to być pierwotnie dwa różne typy przedstawień-Alexander Barclay w swoim statku Głupców, pisząc około 1500, odnosi się do „jakiejś wesołej fytte Panny Marian lub innego Robin Hooda” – ale postacie zostały zebrane razem., Marian nie od razu zyskał niekwestionowaną rolę; w narodzinach, wychowaniu, męstwie i małżeństwie Robin Hooda jego ukochaną jest „Clorinda Królowa Pasterek”. Clorinda pojawia się w niektórych późniejszych opowieściach jako pseudonim Mariana.
najwcześniejszym zachowanym scenariuszem Sztuki Robin Hooda jest fragmentaryczny Robyn Hod i Shryff off Notyngham, który najwyraźniej pochodzi z 1470 roku, a poszlaki sugerują, że prawdopodobnie został wykonany w domu Sir Johna Pastona. Ten fragment wydaje się opowiadać historię Robin Hooda i Guya z Gisborne., Istnieje również wczesny tekst gry dołączony do drukowanego Wydania Gest z 1560 roku. Zawiera ona dramatyczną wersję historii Robin Hooda i Curtal Friar oraz wersję pierwszej części historii Robin Hooda i Pottera. (Żadna z tych ballad nie istnieje w druku w tym czasie, a nie jest znany wcześniejszy zapis o historii „Curtal Friar”). Wydawca opisuje tekst jako „playe of Robyn Hood, verye proper to be played in Maye games” , ale wydaje się, że nie zdaje sobie sprawy, że tekst faktycznie zawiera dwie oddzielne sztuki., Szczególnym zainteresowaniem w sztuce” zakonnik ” jest pojawienie się kobiety żebraka, która jest nienazwana, ale najwyraźniej utożsamiana z Maryją z gier majowych. Nie występuje w zachowanych wersjach ballady.
Robin Hood on the early modern stage
Jakub Vi Szkocki bawił się sztuką Robin Hooda w Zamku Dirleton wyprodukowaną przez jego ulubionego hrabiego Arran w maju 1585 roku, podczas epidemii w Edynburgu.,
w 1598 roku Anthony Munday napisał parę sztuk o legendzie Robin Hooda, upadku i śmierci Roberta Earla Huntingtona (opublikowanej w 1601 roku). Sztuka ta czerpała z różnych źródeł, w tym rzekomo „Gest Robin Hooda”, i miała wpływ na utrwalenie historii Robin Hooda do okresu Ryszarda I. Stephen Thomas Knight zasugerował, że Munday czerpał z Fulka Fitz Warina, historycznego szlachcica z XII wieku i wroga króla Jana, tworząc Robin Hooda., W sztuce Robin Hood identyfikuje się jako Robert, Hrabia Huntingdon, nawiązując do Związku Robin Hooda z szlachtą Richarda Graftona i identyfikuje Maid Marian z „jedną z na wpół mitycznych Matyld prześladowanych przez Króla Jana”. Sztuka jest złożona pod względem fabuły i formy, historia Robin Hooda pojawiająca się jako sztuka-w-sztuce przedstawiona na dworze Henryka VIII i napisana przez poetę, kapłana i dworzanina Johna Skeltona. Sam Skelton jest przedstawiony w sztuce jako wcielający się w rolę Friara Tucka., Niektórzy uczeni przypuszczają, że Skelton mógł rzeczywiście napisać zaginioną sztukę Robin Hooda na dwór Henryka VIII i że sztuka ta mogła być jednym ze źródeł Mundaya. Sam Henryk VIII wraz z jedenastoma szlachcicami podszywał się pod „mężczyzn Robyn Hodes” jako część swojego „Majing” w 1510 roku. Robin Hood jest znany z tego, że pojawił się w wielu innych zaginionych i zachowanych sztukach elżbietańskich. W 1599 roku sztuka George a Green, The Pinner of Wakefield umieszcza Robin Hooda za panowania Edwarda IV. Edward i, Sztuka George 'a Peele' a po raz pierwszy wykonana w latach 1590-91, zawiera grę Robin Hooda graną przez bohaterów., Llywelyn Wielki, ostatni niezależny Książę Walii, przedstawiony jest jako Robin Hood.
naprawianie historii Robin Hooda do 1190 roku został po raz pierwszy zaproponowany przez Johna Majora w jego Historia Majoris Britanniæ (1521), (i on również może mieć wpływ na tak dzieje warina); był to okres, w którym król Ryszard był nieobecny w kraju, walcząc w III krucjacie.,
William Shakespeare nawiązuje do Robin Hooda w XVI-wiecznej sztuce dwaj panowie z Werony. Valentine zostaje wygnany z Mediolanu i wypędzony przez las, do którego zbliżają się bandyci, którzy po spotkaniu z nim pragną go jako swojego przywódcy. Komentują: „na gołą skórę grubego braciszka Robin Hooda, ten człowiek był królem naszej dzikiej frakcji!”Robin Hood jest również wspomniany w „jak ci się podoba”., Na pytanie o wygnanego księcia starszego, postać Karola mówi, że jest on „już w lesie Arden, i wielu wesołych ludzi z nim; i tam żyją jak stary Robin Hood z Anglii”. Justice Silence śpiewa tekst z nienazwanej ballady Robin Hooda, tekst brzmi „Robin Hood, Scarlet, and John” w Akcie 5 scena 3 Henry IV, część 2. Falstaff w 1 Akcie 3 scenie 3 odnosi się do panny Marian, sugerując, że jest to słowo poboczne dla niemoralnego lub nieprzyzwoitego zachowania.,
Ben Jonson stworzył niekompletną maskę smutnego Pasterza, czyli opowieść o Robin Hoodzie w części jako satyrę na purytanizm. Jego śmierć w 1637 roku przerwała pisanie. Jedyny dramat pasterski Jonsona, został napisany wyrafinowanym wierszem i zawierał nadprzyrodzone działania i postacie. Miał niewielki wpływ na tradycję Robin Hooda, ale zarabia jako dzieło wielkiego dramaturga.
zamknięcie londyńskiego teatru w 1642 roku przez purytanów przerwało przedstawienie Robin Hooda na scenie. W 1660 roku teatr został ponownie otwarty wraz z renowacją., Robin Hood nie pojawił się na scenie restauracji, z wyjątkiem „Robin Hood and his Crew of Souldiers” działał w Nottingham w dniu koronacji Karola II w 1661 roku. Ta krótka Sztuka adaptuje historię ułaskawienia Króla Robin Hooda do odnowienia.
jednak Robin Hood pojawiał się na XVIII-wiecznej scenie w różnych farsach i operach komicznych. Alfred, Lord Tennyson napisał pod koniec XIX wieku czteroaktową sztukę Robin Hooda, „The Forrestors”., Bazuje on zasadniczo na Gest, ale podąża za tradycjami umieszczania Robin Hooda jako hrabiego Huntingdon w czasach Ryszarda I i sprawiania, że Szeryf Nottingham i Książę John rywalizują z Robin Hoodem o rękę panny Marian. Powrót króla Ryszarda przynosi szczęśliwe zakończenie.
Broadside ballads and girlands
wraz z pojawieniem się druku pojawiły się Broadside ballads Robin Hood. Nie wiadomo dokładnie, kiedy wyparli ustną tradycję Ballad Robin Hooda, ale wydaje się, że proces ten zakończył się pod koniec XVI wieku., Pod koniec XVI wieku powstało niepublikowane prozatorskie życie Robin Hooda, które zostało włączone do rękopisu Sloana. W dużej mierze parafraza Gest, zawiera również materiał ujawniający, że autor był zaznajomiony z wczesnymi wersjami wielu ballad Robin Hooda broadside. Nie wszystkie średniowieczne legendy zachowały się w balladach broadside, nie ma wersji broadside Robin Hooda i Guya z Gisborne lub Robin Hooda i mnicha, które pojawiły się drukiem dopiero odpowiednio w XVIII i XIX wieku., Jednak Gest był od czasu do czasu przedrukowywany przez cały XVI i XVII wiek.
Żadna zachowana ballada broadside nie może być datowana z pewnością przed XVII wiekiem, ale w tym stuleciu komercyjna ballada broadside stała się głównym nośnikiem popularnej legendy Robin Hooda. Te ballady były w niektórych przypadkach nowo sfabrykowane, ale były głównie adaptacjami starszych wersów narracji., Ballady broadside zostały dopasowane do niewielkiego repertuaru wcześniej istniejących melodii, co spowodowało wzrost „stockowych fraz schematycznych” czyniąc je „powtarzalnymi i gadatliwymi”, często występują w nich konkursy Robin Hooda z rzemieślnikami: majstrami, garbarzami i rzeźnikami. Wśród tych ballad jest Robin Hood i Mały John opowiadający słynną historię walki kwartetowej między dwoma banitami.
Dobson i Taylor napisali: „bardziej ogólnie Robin z broadsides jest znacznie mniej tragiczną, mniej heroiczną i w ostateczności mniej dojrzałą postacią niż jego średniowieczny poprzednik”., W większości ballad broadside Robin Hood pozostaje postacią plebejską, godnym uwagi wyjątkiem jest próba Martina Parkera w ogólnym życiu Robin Hooda, prawdziwa opowieść o Robin Hoodzie, która również podkreśla temat hojności Robin Hooda dla biednych bardziej niż ogólnie ballady broadsheet.
w XVII wieku wprowadzono minstrel Alan-A-Dale. Po raz pierwszy pojawił się w XVII-wiecznej balladzie broadside, i w przeciwieństwie do wielu postaci tak związanych, zdołał trzymać się legendy., The prose life Of Robin Hood in Sloane Manuscript zawiera treść ballady Alan-A-Dale, ale opowiada historię Willa Scarleta.
w XVIII wieku historie zaczęły rozwijać się nieco bardziej farsy. Z tego okresu pochodzi szereg ballad, w których Robin jest surowo „drubbed” przez szereg handlarzy, w tym garbarza, tinker i ranger. W rzeczywistości jedyną postacią, która nie jest lepsza od Hooda, jest Szeryf bez powodzenia., Jednak nawet w tych balladach Robin jest czymś więcej niż prostakiem: wręcz przeciwnie, często zachowuje się z wielką przebiegłością. Tinker, wyruszając w celu złapania Robina, udaje mu się z nim walczyć dopiero po tym, jak został oszukany z jego pieniędzy i nakazu aresztowania, który ma przy sobie. W „Robin Hood' s Golden Prize”, Robin przebiera się za zakonnika i oszukuje dwóch księży z ich pieniędzy. Nawet gdy Robin jest pokonany, Zwykle oszukuje swojego wroga, aby pozwolił mu zabrzmieć w róg, wzywając wesołych ludzi na pomoc., Kiedy jego wrogowie nie dają się nabrać na ten podstęp, namawia ich do picia z nim (zobacz Rozkosz Robin Hooda).
w XVIII i XIX wieku ballady Robin Hooda sprzedawano głównie w „girlandach” od 16 do 24 Ballad Robin Hooda; były to drukowane drukiem książki dla ubogich. Girlandy nie dodały nic do istoty legendy, ale zapewniły, że będzie ona kontynuowana po upadku pojedynczej ballady broadside. Również w XVIII wieku Robin Hood często pojawiał się w kryminalnych biografiach i historiach rozbójników.,
Rediscovery of the Medieval Robin Hood: Percy and Ritson
w 1765 roku Thomas Percy (biskup Dromore) opublikował Reliques of Ancient English Poetry, w tym ballady z XVII-wiecznego manuskryptu Percy Folio, które nie były wcześniej drukowane, w szczególności Robin Hood i Guy of Gisborne, które są ogólnie uważane za prawdziwą późnośredniowieczną balladę.
w 1795 roku Joseph Ritson opublikował niezwykle wpływowe wydanie Robin Hood ballads Robin Hood: zbioru wszystkich starożytnych wierszy Pieśni i ballad, które obecnie istnieją, w stosunku do tego słynnego banity., „Dostarczając angielskim poetom i powieściopisarzom wygodną książkę źródłową, Ritson dał im możliwość odtworzenia Robin Hooda we własnej wyobraźni”, Kolekcja Ritsona zawierała Gest i po raz pierwszy wydrukowała balladę Robin Hooda i Pottera. Jedynym znaczącym pominięciem był Robin Hood i mnich, który ostatecznie został wydrukowany w 1806 roku. Wpływ miała również interpretacja Robin Hooda autorstwa ritsona, która wywarła wpływ na nowoczesną koncepcję okradania bogatych i dawania biednym w obecnej formie., Sam zwolennik zasad rewolucji francuskiej i wielbiciel Thomasa Paine ' a, Ritson uważał, że Robin Hood jest prawdziwie historyczną i prawdziwie heroiczną postacią, która stawała się przeciw tyranii w interesie zwykłych ludzi.w przedmowie do kolekcji Ritson zebrał opis życia Robin Hooda z różnych dostępnych mu źródeł i doszedł do wniosku, że Robin Hood urodził się około 1160 roku, a tym samym był aktywny za panowania Ryszarda I., Uważał, że Robin pochodził z arystokratycznego pochodzenia, z przynajmniej „pewnymi pretensjami” do tytułu Earla Huntingdon, że urodził się w nieutwardzonej wsi Locksley Nottinghamshire i że jego pierwotne imię brzmiało Robert Fitzooth. Ritson podał datę śmierci Robin Hooda jako 18 listopada 1247, kiedy miał około 87 lat. W obfitych i pouczających notatkach Ritson broni każdego punktu swojej wersji życia Robin Hooda., W 1990 r.Ritson wydał książkę „The Robin Hood plays of Anthony Munday” („Robin Hood plays of Anthony Munday”) i „The Sloane Manuscript” („manuskrypt Sloane 'a”). Mimo to Dobson i Taylor przypisują Ritsonowi „niepoliczalny efekt w promowaniu wciąż ciągłych poszukiwań człowieka stojącego za mitem” i zauważają, że jego praca pozostaje „niezbędnym podręcznikiem do legendy wyjętego spod prawa nawet teraz”.
przyjaciel Ritsona, Walter Scott, wykorzystał kolekcję antologii Ritsona jako źródło do swojego obrazu Robin Hooda w Ivanhoe, napisanego w 1818 roku, który znacznie ukształtował współczesną legendę.,
Wesołe Przygody Robin Hooda
w XIX wieku legenda o Robin Hoodzie najpierw został specjalnie przystosowany dla dzieci. W 1820 roku ukazała się dziecięca edycja kolekcji Robin Hooda Ritsona. Wkrótce potem zaczęły pojawiać się powieści dla dzieci., Nie jest tak, że dzieci nie czytały wcześniej opowieści o Robin Hoodzie, ale jest to pierwsze pojawienie się Literatury Robin Hooda specjalnie skierowanej do nich. Bardzo wpływowym przykładem tych powieści dla dzieci był Pierce Egan the Younger ' s Robin Hood and Little John (1840). Został on zaadaptowany na język francuski przez Alexandre ' a Dumasa w książkach Le Prince des Voleurs (1872) i Robin Hood Le Proscrit (1873). Egan uczynił Robin Hooda szlachetnym rodem, ale wychowywał go leśniczy Gilbert Hood.,
kolejną bardzo popularną wersją dla dzieci była „Wesołe Przygody Robin Hooda” Howarda Pyle ' a, która wpłynęła na relacje z Robin Hooda w XX wieku. Wersja Pyle ' a mocno zaznacza Robina jako zagorzałego filantropa, człowieka, który bierze od bogatych, aby dać biednym. Mimo to przygody są nadal bardziej lokalne niż Narodowe: chociaż udział króla Ryszarda w krucjatach jest wspominany przelotnie, Robin nie zajmuje stanowiska przeciwko księciu Janowi i nie odgrywa żadnej roli w podnoszeniu okupu, aby uwolnić Ryszarda. Wydarzenia te są częścią XX-wiecznego mitu o Robin Hoodzie., Robin Hood Pyle ' a to yeoman, a nie arystokrata.
idea Robin Hooda jako wysoko postawionego Saskiego walczącego władcy Normanów wywodzi się również z XIX wieku. Najbardziej znaczącym wkładem w tę ideę Robina są Histoire de la Conquête de l 'Angleterre par les Normands Jacques' a Nicolasa Augustina Thierry ' ego (1825) i Ivanhoe Sir Waltera Scotta (1819). W tym ostatnim dziele szczególnie współczesny Robin Hood— ” King of Outlaws and prince of good fellows!”jak nazywa go Ryszard Lwie Serce-debiutuje.,
XX wiek
XX wiek W filmie z 1938 roku Przygody Robin Hooda z Errolem Flynnem i Olivią de Havilland przedstawili Robina jako bohatera na skalę krajową, prowadząc uciśnionych Sasów w buncie przeciwko ich normańskim władcom, podczas gdy Ryszard Lwie Serce walczył w krucjatach; film ten stał się tak definitywny, że wiele wytwórni uciekało się do filmów o jego synu (wymyślonych w tym celu), zamiast konkurować z obrazem tego.,
w 1953 roku, w czasach McCarthy ' ego, republikański członek Komisji podręczników Indiany wezwał do zakazu Robin Hooda ze wszystkich podręczników szkolnych Indiany za promowanie komunizmu, ponieważ okradał bogatych, aby dać biednym.,
Statua Robin Hooda w pobliżu zamku Nottingham przez Jamesa Woodforda, 1951
FILMY, ANIMACJE, nowe koncepcje i inne adaptacje
Robin Hood Walta Disneya
w animowanym filmie Disneya z 1973 roku, Robin Hood, tytułowy bohater jest przedstawiany jako antropomorficzny lis, którego głos podkłada Brian Bedford. Wiele lat przed tym, jak Robin Hood wszedł do produkcji, Disney rozważał zrobienie projektu na Lisie Reynarda., Jednak ze względu na obawy, że Reynard nie nadaje się do roli bohatera, animator Ken Anderson zaadaptował niektóre elementy z Reynarda do Robin Hooda, dzięki czemu tytułowy bohater stał się lisem.
Robin i Marian
1976 brytyjsko-amerykański film Robin i Marian, z Seanem Connery jako Robin Hood i Audrey Hepburn jako Pokojówka Marian, przedstawia postacie w późniejszych latach po Robin wrócił ze służby z Ryszardem Lwie Serce w zagranicznej krucjacie i Marian poszedł w odosobnieniu w klasztorze. Jest to pierwszy w kulturze popularnej obraz króla Ryszarda jako mniej niż doskonałego.,
A Muslim among the Merry Men
od lat 80., stało się powszechne włączenie Saracen (Arab / Muslim) wśród Merry Men, trend, który rozpoczął się od postaci Nasira w serialu ITV Robin Z Sherwood z 1984 roku. W 1991 roku powstał film Robin Hood: Książę złodziei (Robin Hood: Prince of Thieves), a w 2006 roku serial BBC Robin Hood zawiera odpowiedniki Nasira, w postaci Azeema i Djaqa., XX w. w sitcomie BBC Maid Marian i jej Merry Men parodiują mauretańską postać z Barringtonem, Rastafariańskim raperem granym przez Danny 'ego John-Jules' a, oraz komedią Mela Brooksa Robin Hood: mężczyźni w rajstopach z Isaacem Hayesem jako Asneeze i Dave ’em Chappelle' em jako jego synem Ahchoo. Wersja filmowa Robin Hooda z 2010 roku nie zawierała postaci Saracena. W adaptacji z 2018 roku Robin Hood przedstawia postać małego Johna jako muzułmanina o imieniu Yahya, granego przez Jamiego Foxxa., Postać Azeema w filmie Robin Hood: Książę złodziei z 1991 roku była pierwotnie nazywana Nasir, dopóki członek załogi, który pracował nad Robinem Z Sherwood, nie zauważył, że postać Nasir nie była częścią oryginalnej legendy i została stworzona na potrzeby serialu Robin Z Sherwood. Nazwa została natychmiast zmieniona na Azeem, aby uniknąć ewentualnych problemów z prawami autorskimi.
Robin Hood we Francji
w latach 1963-1966 Francuska telewizja wyemitowała mediewistyczny serial pt. Thierry La Fronde (Thierry the Sling)., Ta udana seria, pokazywana także w Kanadzie ,Polsce (Thierry Śmiałek), Australii (The King' s Outlaw) i Holandii (Thierry de Slingeraar), przenosi angielską opowieść o Robin Hoodzie do późnośredniowiecznej Francji w czasie wojny stuletniej.