(Cupressus spp.)
charakterystyka rodzaju „Cupressus”
cyprysy są drzewami iglastymi należącymi do rodzaju Cupressus, w obrębie rodziny Cupressaceae. Są to wieloletnie krzewy lub drzewa, które żyją głównie w ciepłych umiarkowanych regionach półkuli północnej., Występują w Europie, Ameryce Północnej, Ameryce Środkowej, Azji (Daleki Wschód, Himalaje, Chiny i Wietnam) i Afryce Zachodniej (głównie Libia).
istnieje około 20 gatunków, z których większość znajduje się na dzikim zachodzie Stanów Zjednoczonych, Gwatemali i Meksyku. Kilka gatunków występuje w Azji. W Europie występuje jeden gatunek. Oprócz tych gatunków należy wziąć pod uwagę, że istnieje wiele odmian stosowanych w ogrodnictwie.
Liście, Kwiaty i owoce cyprysa
łuskowate liście cyprysa mają od 2 do 6 cm. Nakładają się na siebie., Młodociane igiełkowate są dość dłuższe, mają od 5 do 15 cm długości.
większość drzew cyprysowych jest dwupienna, to znaczy są drzewa męskie z kwiatami i drzewa z kwiatami żeńskimi. W mniejszym stopniu mamy inne cyprysy, jak cyprys Zwyczajny (Primula veris) o męskich i żeńskich kwiatach na tym samym drzewie (jednopienne). Kwiaty męskie cyprysów tworzą oś, wokół której ułożone są sporofile lub pręcikowate liście, z których każda niesie worki pyłkowe, których zapylanie odbywa się przez wiatr.,
kwiaty żeńskie lub szyszki są stożkowate, utworzone przez wielokątne łuski w liczbie od 4 do 14. W momencie dojrzałości kwiat żeński tworzy owoc lub „galbulus” o średnicy od 0,8 do 4 cm, okrągły lub jajowaty,zdrewniały. Zwykle zielony i bardzo zwarty w młodości, staje się ciemniejszy szary po dojrzeniu i otwiera się do wydalenia nasion. Szyszki cyprysowe dojrzewają zwykle półtora lub dwa lata. Wewnątrz znajdują się nasiona, które mogą osiągnąć rozmiar od 0,4 do 0,8 cm długości. Większość składa się z centralnej powiększonej części i dwóch skrzydeł, które umożliwiają ich rozproszenie przez wiatr., Niektóre gatunki muszą być ogrzewane ogniem, aby otworzyć szyszki i wydalić nasiona. Cupressus są uważane za gatunki pirofitów, to znaczy wykorzystują pożary do zajmowania ziem, których roślinność została zniszczona przez ogień.
kształty cyprysów są zróżnicowane: niektóre mają proste i piramidalne kształty; inne zwisające lub pełzające formy. Rozmiary są również bardzo zróżnicowane, od gatunków karłowatych do niektórych osiągających 40 metrów wysokości. Równie zróżnicowany jest jego kolor, który może mieć różne odcienie zieleni w zależności od gatunku lub odmiany., To, co ich łączy, to niska tolerancja na zimno, zwłaszcza gdy towarzyszy temu wiatr. Preferują miejsca nasłonecznione i dobrze osuszone gleby. Charakteryzują się tym, że szybko rosną z nasion lub sadzonek oraz szybkim wzrostem jego gałęzi i liści, które tworzą gęstą sieć, wykorzystywaną w wielu miejscach do tworzenia żywopłotów lub osłon wiatrowych. Wiele z dzisiejszych drzew cyprysów jest podatnych na chorobę zwaną „canker cyprysa”, która powoduje wielkie zniszczenie w tym gatunku.,
gatunki z rodzaju „CUPRESSUS”
gatunki cyprysów można podzielić na dwie grupy:
gatunki cyprysów Starego Świata
są to te, które rosną naturalnie w częściach Europy, Azji i Afryki. Szyszki charakteryzują się licznymi łuskami (od 8 do 14) bez kolców. Główne gatunki z tej grupy to:
– cyprys pospolity lub śródziemnomorski: szeroko zbadany w tym rozdziale. Zobacz więcej informacji w powyższej liście.
– cyprys Kaszmirowy (Cupressus cashmeriana) pochodzi z indyjskiego regionu Kaszmiru i Tybetu., Osiąga około 20 m wysokości, prezentując wygląd trójkątny i zawieszony. Jasnozielony. Owoce kuliste o średnicy do 1,5 cm.
– cyprys płaczący Chiński, cyprys żałobny, cyprys żałobny (Cupressus funebris): pochodzi z Azji Wschodniej i Chin. W miejscu rodzimym zasiedla zbocza i wąwozy terenów piaszczystych. Może rosnąć na glebach słabo kwaśnych. Jest to drzewo osiągające 25 metrów wysokości. Jego gałęzie wiszą nadając wygląd „wierzby płaczącej” wykorzystywanej jako drzewo ozdobne. Łodyga wyprostowana z cienką szarą korą i pionowymi grzbietami. Liście o długości 2-3 cm, jaskrawe., Szyszki zaokrąglone, do 1,2 mm średnicy, za młodu zielone, za Dojrzałe Ciemnobrązowe.
jest stosowany leczniczo w leczeniu hemoroidów, zwłaszcza tych, którym towarzyszy krew. Jego drewno jest twarde. Jest używany do belek do budowy domów i narzędzi rolniczych.
– cyprys Himalajski (Cupressus torulosa): pochodzi ze wschodniej Azji i zachodnich Chin. Występuje na wysokości od 1800 do 3300 m n. p. m., na wapiennych glebach Himalajów. Spotykany na wolności w wilgotnych miejscach o łagodnym klimacie., Może osiągać 45 m wysokości, jednak formy uprawne nie osiągają zazwyczaj więcej niż 25. Drzewo to ma bardzo ostry kształt piramidy z szeroką podstawą. Jego tułów jest brązowy i ma wiele włókien, które łatwo się łuszczą. Jasnozielone liście są bardzo małe. Liście są bardzo aromatyczne, więc w miejscu ich pochodzenia często palą je tak, jakby paliły kadzidło. Drewno jest bardzo twarde i jest używane do budowy.
– cyprys Tsangpo lub cyprys Tybetański (. Cupressus gigantea = Cupressus gigantea var torulosa D. Don) jest uważany przez wielu botaników za odmianę himalajskiego cyprysa., Może osiągnąć 50 metrów wysokości, a jego pień może osiągnąć 6 metrów średnicy. Rośnie w dolinie Tsangpo, SE Tybetu między 3000 I 3400 metrów. Ze wszystkich drzew wyróżnia się tzw. Cipres Baji, który ma 2000 i 2500 lat. Ma wysokość 56 metrów.
– cyprys marokański, cyprys Atlas, Azel (.. Primula veris, var atlantica = Cupressus atlantica var dupreziana): pochodzi z gór Atlas w południowym Maroku, gdzie rośnie na wysokości od 1100 do 2000 metrów nad poziomem morza. Osiąga 35 m wysokości. Jego tułów jest szary z pionowymi pęknięciami., Liście koloru niebieskiego, długości 1 mm z dobrze widocznym białawym gruczołem żywicznym w każdym z nich. Owoce kuliste o średnicy do 2,5 cm. Jest bardzo odporny na suszę i zimno, i może wytrzymać temperatury do – 15 °. Jego drewno jest bardzo trwałe, aromatyczne i piękne. Jest to drzewo i zagrożony cyprys, ponieważ ziemia, na której żyje, została bardzo splądrowana przez nadmierną eksploatację spowodowaną nadmiernym wypasaniem przez kozy. W ostatnich latach Centrum Badań leśnych w Rabacie opracowało plan ochrony, odnowy i poszukiwania najlepszych nasion.,
jest to gatunek bardziej genetycznie spokrewniony z Cupressus dupreziana niż Primula veris
– cyprys Cheng (Cupressus chengiana): drzewo z południowej prowincji Gansu oraz Północnego i zachodniego Syczuanu w Chinach. Rośnie na zboczach i w dolinach na wysokości od 800 do 2900 m n. p. m. Jest to drzewo osiągające 30 metrów wysokości. Liście matowozielone o długości od 1 do 1,5 mm, z centralnie widocznym gruczołem żywicznym. Kuliste lub stożkowato-kuliste szyszki żeńskie, czerwonobrązowe, do 2,2 cm średnicy. Jest zagrożony wyginięciem.,
– cyprys Chiński (Cupressus duclouxiana): pochodzi z gór południowych Chin, gdzie rośnie między 1400 a 3300 metrów. Osiąga 25 metrów wysokości, prezentując piramidalny kształt na młodości i bardziej zaokrąglony w dojrzałości. Liście lekko jaskrawe, długości 1 lub 2 mm z słabo widocznym gruczołem żywicznym. Szyszki żeńskie kuliste o długości do 3,2 cm, ciemnobrązowe lub czerwonobrązowe. Jest zagrożony wyginięciem.
– cyprys Saharyjski, Tuareg, Tarout, cyprys Tassili (Cupressus dupreziana) endemiczny dla saharyjskich gór Tassili n ' Ajjer w Algierii, osiąga 20 metrów wysokości., Ma czerwonawo-brązowy pień z pionowymi pęknięciami. Liście matowozielone o długości od 1 do 1,5 mm. Gruczoły żywiczne widoczne na starszych liściach. Szyszki osiągają od 1,8 do 2,4 cm długości. Jest to jeden z najbardziej odpornych na suszę gatunków na tym obszarze, ponieważ notuje się tylko około 30 litrów opadów rocznie. Dobrze trzyma ciepło i jest dość odporny na zimno. (Na tym obszarze zwykle temperatura zimowa wynosi od 1 do 13 ° C, chociaż odnotowano około 7 ° c)
izolacja tego drzewa została dokonana ze względu na bardzo osobliwy system zwany rozmnażaniem samca apomixis., Ten system reprodukcji pozwala na produkcję nowych próbek tylko z męskiego pyłku. Te nasiona pyłku potrzebują tylko innego gatunku do transportu i zdobycia pożywienia, dopóki nowe sadzonki nie będą mogły żyć samodzielnie. Nie ingerując w gamety żeńskie powstają dokładne klony drzew.
jest to drzewo ogromnie zagrożone wyginięciem, ponieważ jest tylko około 150 pełnych drzew i 50 pni., Występuje tylko na niewielkim obszarze około 200 km2 w obrębie płaskowyżu w Tassili n ' Ajjer Tamrit między 1000 A 1800 m n. p. m., zajmując starożytne koryta rzek całkowicie suche dziś na piaszczystym lub kamienistym podłożu.
oprócz braku wody, wypas uniemożliwił jakiekolwiek nowe drzewo rosnąć w ciągu ostatniego stulecia. Wraz z tą praktyką poszukiwanie drewna opałowego lub drewna do budowy wyczerpało wiele drzew w XIX i XX wieku. Obecnie młodsze drzewa mają ponad 100 lat.,
w 1987 roku rozpoczął się plan odbudowy tego obszaru mający na celu wprowadzenie i zabezpieczenie tego cyprysu. Dozwolone jest tylko kontrolowane działanie, które zapobiega inwentaryzacji i pozyskiwaniu drewna pod budowę lub pożar. Poza miejscem jego pochodzenia okazy tego cyprysa można znaleźć w niektórych ogrodach botanicznych Europy Południowej i zachodniej, aby zachować te drzewa jako ciekawostkę botaniczną i jako sposób zachowania zagrożonego gatunku.
gatunki cyprysów na nowym kontynencie
są to te, które rosną naturalnie w miejscach w Ameryce., Charakteryzują się stożkami z nielicznymi łuskami (od 4 do 8) bez kolców. Ostatnio zostały one włączone do rodzaju Juniperus lub Callitropsis, z którym wydaje się, że są bardziej genetycznie spokrewnione. Głównymi gatunkami z tej grupy są:
– cyprys Arizoński (Cupressus arizonica = arizonica Callitropsis) z północnego Meksyku i południowych Stanów Zjednoczonych, osiągający wysokość około 20 metrów. Ma kształt piramidalny. Pień z włóknistą korą i ciemnobrązowym karbowaniem. Jego liście są niebiesko-zielone, bardzo aromatyczne, żywiczne, z ostrym wierzchołkiem i wychodzące. Galbulus z 2.,5 I 3 cm średnicy, zebrane w grupy, w młodości niebieskawe, które po dojrzeniu stają się szaro-brązowe. Łuski z małymi wydatnymi pępkami. Szyszki są zwykle zamknięte w drzewie i są otwierane po pożarze, aby wydalić nasiona.
jest uprawiany jako całe drzewo lub do postaci żywopłotów. We Włoszech jest uprawiany ze względu na drewno, które ma delikatną fakturę i żółty kolor i jest wykorzystywane jako paliwo i do produkcji mebli.
młode drzewka są używane jako choinka w jego rodzinnym miejscu, ponieważ mają piramidalny wygląd, który przypomina jodły., Są one również wykorzystywane do pokrywania zboczy i zapobiegania erozji. Dobrze rośnie na glebach wapiennych. Jest to drzewo dobrze odporne na suszę. Jest uważany za najbardziej odporny gatunek w obrębie cyprysów. Występuje w następujących wariantach:
– cyprys Arizoński gładki (Cupressus arizonica var glabra = Callitropsis arizonica) pochodzi z Arizony. Jest to drzewo, które może występować zwarta i stożkowata lub bardziej otwarta i szeroka. Osiąga około 12 Metrów wysokości. Charakteryzuje się pieniem, w którym wyłania się szereg szarych paneli, które odsłaniają dolną skorupę, która ma zieloną lub czerwonobrązową barwę., Lepkie szare lub niebieskozielone liście. Owoce do 2,5 cm, niebieskozielone, gdy Młode i szare, gdy Dojrzałe, zebrane w duże grupy. Jest używany jako drzewo ozdobne w suchym klimacie i gorącym lecie. Jest bardzo odporny na szkodniki i choroby. Istnieje wariant zwany „Limelight” wytrzymujący zarówno ciepło, jak i zimno, suchość i wilgotność. Jego liście są złote.
– cyprys San Pedro Martir (Cupressus arizonica var montana = Callitropsis arizonica var montana) – endemit meksykańskiego Sierra de San Pedro Martir w Baja California, gdzie występuje na wysokości od 2000 do 2800 m n. p. m., Jest to drzewo, które może mieć od 5 do 20 metrów wysokości. Stożkowe lub otwarte. Jego pień jest wyprostowany, ciemnobrązowa kora z wąskimi grzbietami i łatwo się otwiera w paski. Młode gałęzie szarawobrązowe-łatwe do obierania na kawałki, które pokazują dolną skorupę czerwonawo-brązowego koloru. Kuliste szyszki o średnicy około 3 cm, które różnią się od innych cyprysów Arizona, ponieważ są łatwe do otwarcia przez siebie, gdy Dojrzałe.,
– cyprys Paiute (Cupressus arizonica var nevadensis = Callitropsis arizonica var nevadensis): drzewo z gór Paiute w Kalifornii, gdzie rośnie wraz z innymi drzewami iglastymi na terenach położonych na wysokości 1500 i 1800 m n. p. m. Jest to drzewo cyprysowe, które osiąga około 10 metrów. Ma wyraźnie piramidalny kształt z otwartymi prostymi gałęziami. Łuszczące się łodygi, wyprostowana, czerwonobrązowa kora w młodości i ciemniejsza, gdy dojrzała. Niebieskozielone liście do 2 mm długości z bardzo patentowymi gruczołami żywicznymi., Szyszki kuliste pojedyncze w najlepszych gałęziach lub zebrane obficie w grupy w grubszych gałęziach. Na początku brązowe, a w miarę dojrzewania bardziej szare.
prezentuje bardzo wytrzymałe drewno, które długo utrzymuje wilgoć bez gnicia, dlatego jest używane jako słupek do ogrodzeń.
– cyprys Cuyamaca (Cupressus arizonica var stephensonii = Callitropsis arizonica var stephensonii) jest endemitem King Creek, wąwozu położonego w Cuyamaca Peak w hrabstwie San Diego w Kalifornii. Jest to drzewo, które może osiągnąć 16 metrów. Prezentuje aspekt otwarty. Łodyga wyprostowana, czerwonawa i gładka., Liście niebieskozielone o długości 4-10 mm, z obrzeżonym brzegiem i cytrynowym zapachem. Szyszki kuliste, dorosłe szare, o szorstkiej powierzchni do 2,5 cm średnicy.
Większość okazów tego gatunku została zdewastowana przez pożary w południowej Kalifornii w 2003 roku. Obecnie jest tylko kilka jednostek rozsianych po całym obszarze, więc uważa się, że ta odmiana jest zagrożona wyginięciem.
– cyprys Santa Cruz (Cupressus abramsiana = Callitropsis abramsiana): pochodzi z zachodnio-środkowej Kalifornii. Około 10 Metrów wysokości. Pień szary z licznymi włóknami, które pojawiają się w miarę dojrzewania., Liście jasnozielone lub żółtawe. Owoce owalne, o szerokości 2 i 3 cm, zamknięte do momentu pojawienia się ognia. Niektórzy botanicy uważają go za hybrydę między Cupressus sargentii i Cupressus goveniana.
– cyprys Piekarski, Modoc, cyprys Siskiyou (Cupressus bakeri = Callitropsis bakeri) – drzewo z pasma górskiego Siskiyou pomiędzy Oregonem a Kalifornią, gdzie rośnie od 1100 do 2000 metrów. Osiąga 30 metrów wysokości. Charakteryzuje się bardzo rzadkimi i zwisającymi gałęziami z liśćmi szaro-zielonymi do niebieskich. Owoce do 2,5 cm długości, zielonkawe, gdy Młode i szare, gdy Dojrzałe., Pozostają zamknięte, dopóki nie zostaną otwarte przez ogień. Rośnie bardzo wolno. Jest w stanie skolonizować gleby magmowe lub serpentyny, gdzie inne gatunki drzew nie przystosowują się.
– cyprys Monterey (Cupressus macrocarpa) rośnie w kalifornijskiej Zatoce Monterey, osiągając jedną z najwyższych wysokości wśród cyprysów (do 36 metrów wysokości). Występuje w formie Piramidalnej, gdy uprawia się ją z innymi cyprysami, a także w formie powiększonej, gdy sadzi się ją samotnie. Gruby pień z licznymi pęknięciami i szarymi plamami, często dzielony na dwa z pewnej wysokości., Ciemny o dość silnym zapachu cytrynowo zielonych liści po ściśnięciu. Wytwarza duże, pomarszczone ananasy, których otwarcie zajmuje często dużo czasu.
jest jednym z najbardziej uprawianych gatunków ogrodowych na świecie. Nie rosną bardzo szybko w wilgotną zimową pogodę i w zimnych miejscach. Doskonale sprawdza się w miejscach położonych blisko morza. Wśród głównych odmian są: Brunniana, Aurea, Aurea Saligna lutea i Goldcrest.
– cyprys Macnabiana (Cupressus macnabiana = Callitropsis macnabiana) z Kalifornijskiego krzewu chaparral, który rośnie na wysokości od 300 do 800 metrów., Można go również spotkać między dębowymi i iglastymi lasami na zboczach Sierra Nevada w północnej Kalifornii. Na ogół zajmuje glebę serpentynową. Zwykle osiąga około 12 Metrów wysokości, choć istnieją przykłady 17 metrów. Pień włóknisty falisty i kora. Liście długości 1 lub 2 mm, bardzo produktywne, dobrze zaznaczone gruczoły żywiczne. Jest to jedyny amerykański cyprys, który ma liście ułożone w tej samej płaskiej płaszczyźnie, w porównaniu z resztą cyprysów, które utrzymują przepis zwinięty wokół gałązek. Szyszki o długości od 1,5 do 2,5 cm, z 6 parami gładkich łusek, ale każda z nich ma wydatny guzek.,
– cyprys Guadalupe (Cupressus guadalupensis = Callitropsis guadalupensis): pochodzący z meksykańskiej Wyspy Guadalupe w Baja California, gdzie zajmuje wyższe wzniesienia pasma górskiego, które przecina wyspę z północy na południe. Współwystępuje z innymi gatunkami drzew iglastych, np. Pinus radiata var. binata. i inne endemiczne gatunki, wśród których znajdują się Kaktusy i cierniste krzewy.
jest to drzewo, które może osiągnąć 20 metrów wysokości, ale zwykle nie przekracza 12. Ma bardzo otwarty i nieregularny aspekt. Pień jest wyprostowany i łatwo złuszcza się w cienkich płytkach. Jasne, między 1.,Liście zielone o długości 5 i 2 mm. Szyszki lub ciemnoszare, brązowe kuliste, o średnicy od 3 do 3,5 cm z 6 do 12 łuskami. Produkuje najcięższe nasiona wśród cyprysów w Ameryce Północnej.
jest to gatunek endemiczny, zagrożony wyginięciem, ponieważ obecnie na wyspie występuje tylko około 200 egzemplarzy. Gatunek ma wiele trudności z regeneracją ze względu na intensywny wypas na wyspie oraz niemożność produkcji nasion poza miejscem ich pochodzenia., Dlatego też, choć od końca XIX wieku uprawiany jest poza domem, istniejące egzemplarze nie zapewniają ich przetrwania.
– cyprys Portugalski, cyprys meksykański( Cupressus lusitanica = Callitropsis lusitanica): chociaż pochodzi ze Wschodu Meksyku, nazwa pochodzi z Portugalii, ponieważ bardzo łatwo się przystosował i rośnie tam wszędzie. Chociaż najlepiej rośnie w ciepłych obszarach o wysokiej wilgotności, łatwo mieści się w miejscach świeżych i suchych. Jest stożkowaty, osiąga 30 m wysokości. Pień wyprostowany z włóknistą korą. Niebieskozielone liście i niebieskozielone owoce do 1,5 cm., W ciągu kilku lat stają się brązowe i wydzielają drzewo. Bardzo często występuje odmiana Cupressus lusitanica var. benthamii o wyglądzie wisiora i bardziej zielonkawych liściach.
– cyprys Gowena (Cupressus goveniana = Callitropsis goveniana): kalifornijskie drzewo do 15 m wysokości. Wyprostowane łodygi z brązową korą. Ciemnozielone liście i owoce do 1,8 cm, jasnobrązowe.
– cyprys Mendocino, cyprys pigmejski( Cupressus pigmaea = Callitropsis pigmaea): drzewo z hrabstw Mendocino i Sonoma w północno-zachodniej Kalifornii., Może osiągnąć formę pigmejską o wysokości od 20 cm do 5 metrów, gdy jest uprawiana na ubogich lub bardzo kamienistych kwaśnych glebach. Gdy rośnie na głębszych glebach, prezentuje się jako bardzo energiczne drzewo o wysokości od 30 do 50 metrów. Niektórzy eksperci uważają go za odmianę Goven cyprysa. Liście matowozielone do 1,5 mm długości. Zaokrąglone stożki o średnicy do 2,5 cm. Te pozostają zamknięte, dopóki nie zostaną otwarte przez ogień. Różni się od cyprysa Gowena tym, że ma bardziej stożkowaty kształt, a liście ciemniejszą barwę.,
– cyprys Sargentii (Cupressus sargentii = Callitropsis sargentii): drzewo z Kalifornijskiego chaparralu i lasów, które rosną u podnóża pasma wybrzeża Kalifornii, zwykle w serpentynach i wilgotnym klimacie śródziemnomorskim, który zapewnia około 600 litrów opadów rocznie. Jest to drzewo, które może osiągnąć 25 metrów wysokości, ale zwykle nie przekracza 10 metrów. Ma kształt szeroko stożkowaty. Faliste włókniste pnie. Liście lekko żywiczne. Szare lub brązowe, kuliste, do 2,5 cm średnicy stożka.
więcej informacji o cypress.,
19 Marzec, 2019