Rozdział 23

reguła 1: łacina ma tylko cztery imiesłowy: teraźniejszy aktywny, przyszły aktywny, doskonały pasywny i przyszły pasywny. Brak w nim imiesłowu biernego teraźniejszego („być X-ed”) i imiesłowu czynnego doskonałego („mieć x-ed”).

Zasada 2: imiesłów bierny doskonały, bierny przyszły i bierny przyszły należą do pierwszej / drugiej deklinacji., Imiesłów czynny obecny należy do trzeciej deklinacji.

reguła 3: czasownik esse ma tylko przyszły czynny imiesłów (futurus). Brakuje w nim zarówno teraźniejszości czynnej, jak i wszystkich biernych imiesłowów.

Zasada 4: imiesłów pokazuje czas względny.

I. Gramatyka

A. Co to jest imiesłów?

imiesłów łączy świat czasowników i świat przymiotników. Podobnie jak przymiotniki, imiesłowy łacińskie mają końcówki przypadków i tym samym zgadzają się z rzeczownikiem w liczbie, rodzaju i przypadku., Mogą również tworzyć rzeczowniki i rzeczywiście często służyć jako rzeczowniki. Jako czasowniki, imiesłowy łacińskie są zbudowane na podstawach czasowników i oczekują obiektów, przysłówków lub dowolnej konstrukcji czasownik bazowy może przyjąć po nim (np. obiekt bezpośredni, obiekt pośredni, bezokolicznik dopełniający, środek, ablatyw oddzielający itp.). Podsumowując, ich pierwsza połowa (podstawa czasownika) patrzy w zdaniu do przodu do tego, co następuje (obiekt, orzeczenie, agent itp.); ich druga połowa (końcówka przymiotnikowa) przypomina w zdaniu rzeczownik, z którym imiesłów się zgadza.

B., Formowanie imiesłowów łacińskich

łaciński ma tylko cztery imiesłowy (present active, perfect passive, future active, future passive). Brakuje mu dwóch pozostałych, które wypełniałyby system (present passive, perfect active). Oto jak każdy z nich jest tworzony:

C. tłumaczenie imiesłowów

dosłowne tłumaczenie. Każdy z imiesłowów ma charakterystyczne tłumaczenie oparte na czasie i głosie:

tłumaczenie imiesłowów jako podrzędnych klauzul w języku angielskim., Tam, gdzie angielski częściej używa rozszerzonych zdań podrzędnych, łacina ma tendencję do stosowania samych imiesłowów, aby objąć to samo terytorium, często pozostawiając logiczną relację między imiesłowem a zdaniem głównym ukrytą w kontekście zdania., Dlatego też łaciński imiesłów jak actum (” Haven been done”) może być używany tam, gdzie angielski miałby bardziej naturalnie „when it was done” (implikujące czasowe połączenie między imiesłowem a zdaniem głównym), „since it was done” (implikujące związek logiczny lub przyczynowy),” although it was done „(implikujące połączenie sprzeczne z oczekiwaniem lub koncesywne) i” if it was done ” (implikujące warunek). Najpierw skupimy się na dosłownym znaczeniu imiesłowów, zanim spróbujemy je przetłumaczyć w przenośni.

istnieją dwa arkusze robocze dla tego rozdziału., Kliknij tutaj, aby uzyskać arkusz dotyczący tworzenia i tłumaczenia imiesłowów. Obserwuj uważnie oczekiwania związane z każdym rodzajem imiesłowu: teraźniejsze i przyszłe aktywne imiesłowy oczekują (biernik) obiektów i doskonałe bierniki oczekują czynników ablacyjnych. W następnym rozdziale dowiemy się, że przyszłe bierne imiesłowy w Biernej peryfrastyce oczekują czynników celowniczych.

D. imiesłowy i czas względny

zarówno w języku angielskim, jak i łacińskim, imiesłowy pokazują czas względem głównego czasownika., Oznacza to, że imiesłów teraźniejszy występuje w tym samym czasie co czasownik główny (+0 w wartości czasu), podczas gdy imiesłów doskonały pokazuje działanie przed czasownikiem głównym (-1) i czas działania przyszłego po czasowniku głównym (+1). Lepsze nazwy dla tych imiesłów mogą być „współczesne”, „wcześniejsze” i ” późniejsze.”Główna trudność w radzeniu sobie z czasem względnym i absolutnym pojawia się, gdy zmienia się imiesłów, który używa czasu względnego w klauzulę, która używa czasownika skończonego i czasu absolutnego. Pamiętaj, że nie jest to problem wyłącznie dla łaciny., Anglojęzyczni z natury wiedzą, jak przesuwać się między czasem względnym i absolutnym, ponieważ jest to część mówienia po angielsku.

Czas przeszły główny czasownik + imiesłów teraźniejszy (versus Clauses which use finite verbs). Większość problemów pojawia się, gdy główny czasownik jest w czasie przeszłym:

imiesłów teraźniejszy: uczeń, ignorując zasady tworzenia czasu w imiesłowach, nie ukończył klasy.
zdanie skończone-czasownik: uczeń, który zignorował zasady tworzenia czasu w imiesłowach, nie zdał egzaminu.,

Perfect Participle: zasady, które zostały zignorowane, wróciły, aby nawiedzić głupiego ucznia.
zdanie skończone-czasownik: reguły, które zostały zignorowane, powróciły, by prześladować głupiego ucznia.

E. imiesłów Esse

czasownik esse ma tylko jeden imiesłów w języku łacińskim: future active futurus, który, podobnie jak wszystkie formy czasownika łączącego, oczekuje orzeczenia., Brak obecnego imiesłowu czynnego esse—odpowiednika” bycia ” w języku angielskim – jest nieoczekiwany i powoduje trudności w pewnych konstrukcjach (zob. rozdział 24, Absolut ablacyjny).

F. czytanie i recytacja

oto link do czytania tego rozdziału, fragment z Cezara o wojnach galijskich.

II. słownictwo

aliquis: = ali + quis/quid.

iucundus: przymiotnik, a nie przyszły imiesłów bierny!

liber: nie kontraktuje!,

audio: ważne jest, aby nie mylić tego czasownika z audeo(Rozdział 7).

cupio: przyjmuje bezokolicznik dopełniający.

peto: chociaż peto należy do trzeciej koniugacji, tworzy swoją doskonałą aktywną bazę (petiv -), tak jakby był członkiem czwartej (por. scivi).

premo: w języku złożonym czasownik ten staje się-primo poprzez gradację samogłosek, por. opprimo (ob – + premo).

verto: doskonała forma czynna tego czasownika, verti, utraciła swoje reduplikacje we wczesnej łacinie—forma reduplikowana nie jest poświadczona-pozostawiając obecne i doskonałe aktywne podstawy identyczne., Tak więc vertit i vertimus mogą być interpretowane jako teraźniejsze lub doskonałe.