Elena Conis
*
odniesienia do cesarskiego cięcia sięgają tysięcy lat wstecz. Wczesne Chińskie rysunki przedstawiają noworodki usuwane z otworów w brzuchu matki. Starożytni Grecy wierzyli, że bóg słońca Apollo wyrwał jego syna Asklepiosa z brzucha umierającej matki.
przez wieki legenda głosiła, że zabieg wziął swoją nazwę od rzymskiego cesarza Juliusza Cezara, rzekomo usunięty z łona matki przez cięcie chirurgiczne.,
Wskazują one na dowody, że matka Cezara żyła w dorosłości cesarza. Starożytne Prawo rzymskie mówiło, że dziecko musi być chirurgicznie usunięte z łona matki, jeśli zmarło podczas porodu lub tuż przed nim. Ale istota prawa była taka: cesarskie cięcie było zarezerwowane dla zmarłych.
przez wieki zabieg wykonywany był wyłącznie na zmarłym lub na kobietach, które nie mają nadziei na przetrwanie porodu., Zaczęło się to zmieniać w późnym średniowieczu, choć sama operacja generalnie była wyrokiem śmierci. W czasach przed teorią zarodków lekarze operowali nieumytymi rękami. Wierząc, że macica sama się wyleczy, wielu zamknęło brzuch swoich pacjentów, nie zadając sobie trudu zszycia Łon.
pierwszą kobietą, która przeżyła cesarskie cięcie, była żona piętnastowiecznego szwajcarskiego rolnika Jacoba Nufera, który był tak zmartwiony długotrwałą pracą żony, że rozciął ją i odebrał poród., Niektórzy badacze wątpią w tę historię: operacja rolnika bez treningu, narzędzi, znieczulenia lub środków antyseptycznych wydaje się mało prawdopodobną formułą sukcesu.
ostatecznie, około 300 lat później, kobiety zaczęły przeżywać z pewną regularnością. W Imperium Brytyjskim pierwsze znane udane cesarskie cięcie zostało wykonane przez doktora Jamesa Barry ' ego, ekscentrycznego lekarza wojskowego, który opowiadał się za humanitarnym leczeniem m.in. kobiet. Stało się to bardziej sensowne, gdy Barry zmarł, a przedsiębiorca pogrzebowy odkrył, że” on „jest w rzeczywistości „ona”.,”(Barry przebrał się za człowieka, który zapisał się na uniwersytet i kontynuował szaradę, aby praktykować medycynę.)
francuscy lekarze udoskonalali cesarskie cięcie także we Francji i sprowadzili je do Luizjany w XVIII wieku, wykonując operację najczęściej na niewolnikach.
cesarskie cięcie-wraz z większością operacji-pozostawało rzadkie i często bało się w czasach poprzedzających znieczulenie, które pojawiło się w połowie XIX wieku. zabieg rozpoczął się na przełomie XX wieku, kiedy krzywica, choroba szkieletowa, zaczęła dręczyć niedożywione rodziny w zatłoczonych miastach., Niedobór doprowadził do wad kości, w tym miednicy, które mogłyby uniemożliwić normalny poród.
krzywica była ostatecznie związana z niedoborem witaminy D i została wyeliminowana w USA za pomocą wzbogaconego mleka. Ale cesarskie cięcie nie zanikło jak krzywica. XX wieku stanowiły bardzo niewielki procent dostaw, pod koniec lat 90.stanowiły jedną czwartą. Wielu lekarzy uważa, że jest to dwa razy więcej, niż jest to konieczne z medycznego punktu widzenia.