często szukaliśmy informacji o artykułach profesora Penetranta u innych praktyków NDT. W tym przypadku opieramy artykuł na biuletynie opublikowanym przez dwóch doświadczonych francuskich przyjaciół, Patricka Dubosc i Pierre ' a Chemina.
przez lata słyszeliśmy, że te dwa parametry fizyczne są pomieszane przez użytkowników penetrantu. Karty charakterystyki (karty charakterystyki) są często
źródłem tych informacji, ale podobnie jak wiele innych na kartach charakterystyki mogą być błędnie interpretowane przez osoby, które nie mają pełnej wiedzy na temat tego, co oznaczają dane
.,
Temperatura zapłonu cieczy jest najniższą temperaturą, w której może ona odparować, tworząc w powietrzu mieszaninę zapalającą. Pomiar temperatury zapłonu
wymaga źródła zapłonu. W temperaturze temperatury zapłonu para może przestać się palić, gdy źródło zapłonu zostanie usunięte.
temperatury zapłonu nie należy mylić z temperaturą samozapłonu, która nie wymaga źródła zapłonu.
punkt ognia, wyższa temperatura, jest zdefiniowana jako temperatura, w której para nadal pali się po zapaleniu., Ani punkt zapłonu, ani punkt zapłonu nie zależą od temperatury źródła zapłonu, która jest znacznie wyższa. Temperatura zapłonu jest często używana jako opisowa charakterystyka paliwa ciekłego, a także służy do scharakteryzowania zagrożeń pożarowych płynnych. „Temperatura zapłonu” odnosi się zarówno do cieczy łatwopalnych, jak i palnych. Istnieją różne standardy definiowania każdego terminu. Ciecze o temperaturze zapłonu poniżej 60,5°C (141°F) lub 37.,8°C (100°F) — w zależności od zastosowanej normy — są uważane za łatwopalne, podczas gdy ciecze o temperaturze zapłonu powyżej tych temperatur są uważane za łatwopalne.
Temperatura samozapłonu lub punkt rozpalania substancji jest najniższą temperaturą, w której spontanicznie zapali się w normalnej atmosferze bez zewnętrznego źródła zapłonu, takiego jak płomień lub iskra. Temperatura ta jest wymagana do dostarczenia energii aktywacyjnej potrzebnej do spalania. Temperatura, w której substancja chemiczna zapali się, maleje wraz ze wzrostem ciśnienia lub wzrostem stężenia tlenu., Zwykle stosuje się go do palnej mieszanki paliwowej.
przykłady niektórych powszechnie używanychproduktów:
dane dotyczące temperatury zapłonu różnią się w zależności od metody pomiaru temperatury zapłonu: kubek otwarty lub kubek zamknięty.
bez wdawania się w szczegóły techniczne, często istnieje różnica od 5 do 10°C (10 do 20°F) lub nawet 20°C (40°F) między wartościami mierzonymi przy otwartym kubku i przy zamkniętym kubku. Otwarty kubek daje wyższą figurę, która jest bardziej prawdopodobna do powielania rzeczywistych warunków użytkowania.,
w odniesieniu do materiałów PT i MT często stosuje się metodę zamkniętego kubka, zgodnie z normą ISO 2719 lub ASTM D-93. Metody te są stosowane w przepisach dotyczących transportu i bezpieczeństwa w celu określenia materiałów łatwopalnych i palnych. Odpowiednie przepisy powinny być sprawdzane, aby
zrozumieć różnicę klasyfikacji między materiałami łatwopalnymi i palnymi.
patrząc na dane acetonu, na przykład, można zauważyć, że jego Temperatura samozapłonu jest znacznie wyższa niż w penetrantach., Stąd
można wywnioskować z danych, że aceton może być mniej niebezpieczny w użyciu niż penetranty, jeśli chodzi o zagrożenie pożarowe. Nie najlepszy wniosek!
często pomijane jest inny niebezpieczny stan, że elektryczności statycznej. Jeśli ktoś chce wlać łatwopalną ciecz, a nawet produkt sklasyfikowany jako palny, z jednego pojemnika do innego pojemnika, należy podjąć bardzo ważne środki ostrożności przed rozpoczęciem operacji. Podłącz dwa pojemniki za pomocą przewodu elektrycznego, nawet na sekundę., W ten sposób dwa pojemniki mają ten sam potencjał elektryczny, a wyładowanie elektryczne nie wystąpi, gdy ciecz pochodząca z pierwszego pojemnika wejdzie w kontakt z drugim pojemnikiem. Wyładowanie statyczne jest źródłem zapłonu, a jeden symuluje tester temperatury zapłonu otwartego kubka. Eksplozja jest natychmiastowa, imponująca, nawet z niewielkimi ilościami rozpuszczalnika … i może nawet zabić.