podręcznikowa narracja historii ludzkości mówi nam, że między 70,000 a 60,000 lat temu nasi najwcześniejsi współcześni przodkowie ludzkości wyruszyli z Afryki w podróż, która zaprowadziła ich na pobliskie kontynenty. Ale czynniki, które napędzały ten masowy exodus—a także to, kiedy miał miejsce i czy miało miejsce więcej niż jedno wielkie wydarzenie migracyjne-od dawna są przedmiotem ożywionej debaty i sporów., W badaniu opublikowanym dziś w Nature, naukowcy donoszą, że dramatyczne wahania klimatu stworzyły korzystne warunki środowiskowe, które wywołały okresowe fale migracji ludzi z Afryki co około 20 000 lat, począwszy od nieco ponad 100 000 lat temu.
te odkrycia cofają zegar na najwcześniejszym znanym przybyciu ludzi do Europy o dziesiątki tysięcy lat i dostarczają ważnych wskazówek na temat tego, co przyciągnęło wczesnych ludzi z Afryki, do Eurazji i poza nią., Badanie podważa dogmat o pojedynczej, znaczącej migracji z Afryki około 70 000 do 60 000 lat temu. „Nie możemy poprzeć tego, że od 70 000 do 60 000 lat temu musiało nastąpić jedno wielkie wydarzenie wyjścia, które stało się mniej więcej standardowym scenariuszem out of Africa”, mówi Axel Timmermann, naukowiec zajmujący się klimatem na Uniwersytecie Hawajskim w Manoa i główny autor badania.,
nowe badanie sugeruje, że było „wiele możliwości migracji ludzi z Afryki, a to okno możliwości zaczyna się co najmniej 100,000 lat temu”, mówi Michael Petraglia, archeolog z Max Planck Institute for the Science of human History w Jenie, Niemcy, który nie był zaangażowany w badania. „Wszystko, co znajdujemy archeologicznie, ma sens w porównaniu z symulacjami klimatycznymi, które raportują.,”
aby zrozumieć warunki, które mogły zachęcić człowieka rozproszenia, Timmermann i współautor Tobias Friedrich, Postdoctoral fellow również na Uniwersytecie Hawajskim w Manoa, opracował jeden z pierwszych modeli symulacji klimatu, który integruje dane paleoklimatyczne całej cykli Lodowcowych i interglacjalnych, zmiany roślinności i migracji człowieka., Modelując zmienność klimatu w ciągu ostatnich 125 000 lat i uwzględniając zmiany poziomu morza i nagłe zmiany klimatyczne w skali tysiąclecia, zespół zbadał, w jaki sposób ciepłe i wilgotne okresy w Afryce Północnej doprowadziły do bujnej roślinności i innych warunków, które były dojrzałe zarówno dla ssaków, jak i myśliwych zbieraczy, aby przenieść się na północ i wschód.,
„nasze wyniki pokazują, że migracja ludzi z Afryki i przez Półwysep Synaj i Morze Czerwone w pobliżu Bab-el-Mandeb nie była pojedynczym wydarzeniem, jak często sugeruje się, ale że miała miejsce w falach i co około 20 000 lat oś Ziemi się chwieje powodowała zmiany klimatu i roślinności w regionach tropikalnych i subtropikalnych”, twierdzi Timmermann., „Takie zmiany otworzyły wówczas zielone korytarze między Afryką a wschodnim Morzem Śródziemnym oraz między Afryką a Półwyspem Arabskim, umożliwiając tym samym Homo sapiens opuszczenie północno-wschodniej Afryki i wyruszenie w wielką podróż do Azji, Europy, Australii i ostatecznie do obu Ameryk.”
badanie wykazało, że ludzie podróżowali z Afryki w czterech falach przez Półwysep Arabski i Region Lewantu (wschodnia część Morza Śródziemnego)., Fale te wystąpiły od 106 000 do 94 000 lat temu, 89 000 do 73 000 lat temu, 59 000 do 47 000 lat temu i 45 000 do 29 000 lat temu—wyniki, które dobrze zgadzają się z rosnącym zbiorem danych archeologicznych i kopalnych. Fala, która miała miejsce około 50 000 lat temu, jest prawdopodobnie tą, która doprowadziła do populacji reszty świata. Nowe badania pokazują również, że Homo sapiens przybył jednocześnie w południowych Chinach i Europie około 90,000 do 80,000 lat temu.
Potrzebujesz więcej antropologii w swoim życiu?,
w każdy piątek Otrzymuj na swoją skrzynkę e-mail nasze najnowsze artykuły.
zimne, suche warunki w pierwszej połowie ostatniej epoki lodowcowej (110 000 do 60 000 lat temu) były przerywane co 20 000 lat przez ciepłe lata na półkuli północnej. Te zmiany klimatyczne, wywołane wahaniem osi Ziemi, stworzyły zielone korytarze między Afryką a Eurazją, które stały się sceną dla fal migracyjnych Homo sapiens. Wraz z rozwojem bujnych traw i krzewów, ekspansja zwierząt i wczesnych ludzi z Afryki stała się możliwa., „Jeśli wyobrażasz sobie biomy sawanny, są one idealne dla zwierząt roślinożernych, takich jak bydło, oryksy i inne czworonożne zwierzęta”, wyjaśnia Petraglia. „Migrują w takich sytuacjach i żerują na łąkach, a następnie oczywiście mają stojącą słodką wodę i zasoby wodne w słodkowodnych jeziorach.”
natomiast okresy niskich temperatur i ekstremalnej suszy znacznie zmniejszyłyby prawdopodobieństwo podróży człowieka., Modele paleoklimatyczne są zgodne, że 60 000 do 70 000 lat temu-era, która jest często uważana za główny okres dla współczesnego rozprzestrzeniania się człowieka poza Afrykę-była jednym z najbardziej przedłużonych okresów suszy w Afryce Północnej, Arabii Saudyjskiej i wschodniej części Morza Śródziemnego w ciągu ostatnich 125 000 lat, mówi Timmermann. „Wędrówka na Półwysep Arabski około 60 000 do 70 000 lat temu”, zauważa, ” byłby złym wyborem.,”
oryks jest jednym z wielu gatunków ssaków, które mogły wyprowadzić wczesnych współczesnych ludzi z Afryki, a w niektórych przypadkach z powrotem do Afryki podczas migracji w ciągu ostatnich 100 000 lat. Benjamin Hollis / Flickr
jednak Timmermann zauważa, że zaledwie 10 000 lat wcześniej (około 80 000 lat temu) stworzyłoby „wspaniałe warunki” dla migracji do Arabii Saudyjskiej i wschodniego regionu Morza Śródziemnego.,
model zespołu sugeruje bardziej płynną wymianę między Afryką a pobliskimi kontynentami, a nie jednokierunkowy exodus z Afryki. „Goniąc zdobycz przez zieloną sawannę w północno-wschodniej Afryce, Synaju, wschodniej części Morza Śródziemnego i na Półwyspie Arabskim, wczesny Homo sapiens nie rozpoznałby nawet różnicy między Afryką a Eurazją”, mówi Timmermann. – Korytarze migracyjne działają w dwóch kierunkach.,”
Peter deMenocal, paleoklimatolog z Uniwersytetu Columbia, który nie był zaangażowany w badania, podał analogię klimatu działającego w różnym czasie jak pompa i zawór. Długie okresy zimnych, suchych, niegościnnych warunków zamykały zawór podczas migracji. Ale kiedy nastały ciepłe, wilgotne, tropikalne warunki, otworzyli zawór, łącząc sąsiednie regiony, które wcześniej były poza zasięgiem. „Myślę, że to, co jest świetne w tym artykule, to to, że naprawdę wyjaśnia rolę orbitalnych zmian klimatycznych w stymulowaniu mieszkańców świata”, dodaje deMenocal., Kiedy warunki były odpowiednie dla migracji ludzi, ” wydostali się z Dodge.”
jednym z bardziej zaskakujących odkryć nowego badania jest to, że pokazuje on ślady migracji człowieka do południowej Europy na około 80 000 do 90 000 lat temu—około 45 000 lat wcześniej niż najstarsze skamieniałe dowody wczesnych ludzi w tym regionie. „Jest to prawdopodobny scenariusz, ale jest on tak bardzo sprzeczny z tym, co wiemy o zapisie kopalnym w Europie, więc było to dla mnie dużym zaskoczeniem”, mówi Timmermann. Rozbieżność czasowa, dodaje, ” nadal trzeba się pogodzić.,”
trzy badania genomiki również opublikowane dziś w Nature dodają wglądu i złożoności czasowi wczesnego rozprzestrzeniania się człowieka. Nowe prace zarówno zbiegają się, jak i różnią z badaniem paleoklimatu w istotny sposób, obserwuje Petraglia, który był jednym z autorów badań, które przeanalizowały zbiór danych o prawie 500 genomach ze 148 populacji na całym świecie. Badania, do których przyczynił się Petraglia, dostarczają dodatkowych dowodów na to, że współcześni ludzie pojawili się w Afryce około 100 000 lat temu., „Mamy zbieżność lub zgodność między teoretycznymi argumentami tych symulacji klimatycznych a naszymi własnymi dowodami na ziemi. Więc istnieje idealne małżeństwo między dwoma bardzo niezależnymi studiami.”
chociaż nowe badanie paleoklimatu otwiera drzwi do możliwości wcześniejszych I częstszych migracji ludzi, jest mało prawdopodobne, aby te rozproszenia odegrały dużą rolę w zaludnieniu świata, mówi Petraglia., Badania sugerują, że większość najwcześniejszych grup ludzkich w końcu zanikła po przybyciu do Eurazji i że większość ludzi żyjących dzisiaj może prześledzić ich rodowód przodków do migracji, która miała miejsce między 59,000 a 47,000 lat temu. „W rzeczywistości, było wiele eksperymentów w przeszłości, w pewnym sensie. Niektóre populacje mogły odnosić większe sukcesy niż inne. Nigdy nie myślimy o rodowodach Homo sapiens potencjalnie wymarłych, ale to bardzo możliwe.”