Elihu Yale miał tylko 24 lata, kiedy rozbił się przez fale na łodzi mussoola, lądując na szorstkich Piaskach pod Fort St George, placówką Kompanii Wschodnioindyjskiej na wybrzeżu Coromandel znanym jako Madras, obecnie Ćennaj.
zarabiał tu fortunę, awansując od zwykłego urzędnika do młodszego kupca do starszego kupca, a następnie do Rady członków, z której wybierany był gubernator., W prawie krótkim czasie Gubernator Elihu Yale wyciągnął się z jego szorstkiego i upadłego przybycia na tę piaszczystą plażę i stał się właściwym 17 wieku „nabob”, jak Europejczycy, którzy zgromadzili wielkie bogactwo w Indiach były nazywane, lub taki, który wykazywał całą arogancję rasy kolonialnej wobec rdzennej ludności, biorąc jednocześnie wskazówkę od sposobu, w jaki klasy rządzące same zachowywały się wobec ludzi służących im.,
w tym miesiącu słynny Uniwersytet Ivy League założony przez Elihu Yale stał się nagłówkiem gazet, decydując się na zmianę nazwy jednej ze swoich uczelni. Calhoun College, nazwany na cześć byłego wiceprezydenta USA Johna Calhouna, zostanie przemianowany na cześć Grace Murray Hopper, absolwenta z 1934 roku i kontradmirała US Navy, za jej cenny wkład w informatykę.,
zmiana nie była tylko kosmetyczna-prezydent Uniwersytetu Yale napisał w liście do społeczności kampusu, że „spuścizna Johna Calhouna jako białego supremacjonisty i przywódcy Narodowego, który z pasją wspierał niewolnictwo jako” pozytywne dobro „” była zasadniczo w konflikcie z misją i wartościami Yale. Ale jak komentatorzy polityczni zwrócili uwagę, Historia Calhouna z opresją rasową była niczym w porównaniu do historii ojca założyciela Uniwersytetu.
To może wyjaśniać, dlaczego Elihu Yale jest opisany zarówno jako” kupiec i filantrop ” przez Encyclopaedia Britannica, jak i w politycznie świadomym dyskursie, szkalowany jako ktoś, kto zachęcał (jeśli nie bezpośrednio czerpał korzyści) z praktyki wysyłania niewolników do odległych części angielskich kolonii., Jeden z najbardziej wymownych wskazówek Elihu zamiłowania Yale do niewolników można znaleźć w dwóch obrazach olejnych, które kiedyś wisiały na Uniwersytecie Yale: w każdym z nich, floridly accoutred Yale obnosi się z jego szczęście z małym ciemnoskórym chłopcem, Tamil wydaje się, u ich boku. To, co sprawia, że obraz jest jeszcze bardziej niesmaczny, to fakt, że chłopiec nosi kołnierz jak udomowione dzikie zwierzę na szyi.,
w połowie XVII wieku osada w Fort St George została opisana jako jedno z „najbardziej niepomyślnych miejsc na świecie”, które przyciągało tylko „krasnoludzkich, krzywoprzysięskich rekrutów”. Spacer po kościele Mariackim, najstarszym kościele protestanckim w Indiach, jest pomnikiem zmarłych. Wyszukane elegie są świadectwem młodości tych, którzy nie przetrwali nawet dwóch monsunów, zanim nie ulegli chorobom i gorączce, nie wspominając już o ciągłym przepychaniu się o władzę między Duńczykami, Holendrami, Portugalczykami i Francuzami., Przedstawiciel Moghul w Golcondzie dodał swoje własne sprytne machinacje, aby utrzymać grupy w stanie fermentacji.
nagrody były jednak wysokie. Tak długo, jak spełniali wymogi spółki, aby działać jako agenci, nabywając bajkowe drukowane wyroby bawełniane, mogli swobodnie prowadzić własną działalność gospodarczą. I kontynuowali to: zbieranie rzadkich klejnotów, kosztownych brokatów, porcelany, rzeźbionych skrzyń, pięknie naciętych i inkrustowanych ekranów z Chin i Japonii, które rozpoczęły modę na wszystkie rzeczy „orientalne”., Słyszymy, że oprócz tych luksusowych przedmiotów, Yale nabył również Mango achar lub pickle, dla sąsiada z powrotem w domu w Erdigg Park w Walii, blisko miejsca, w którym mieszkała rodzina Yale. W zamian sąsiad wysłał mu swoje najlepsze piwo.
czy to tylko szczęście, czy sprzyjający czas dla Yale ' a, aby przybył do punktu handlowego w Fort St George? W 1672 r. przedstawiciel sułtana Golcondy ogłosił, że osada w Madrasie „pozostanie całkowicie wynajęta na zawsze pod rządami Anglików, tak długo, jak długo słońce i Księżyc będą się z niej cieszyć”.,
do dziś odwiedzający Kościół Mariacki są prowadzeni do małego narożnika z tyłu, gdzie celebruje się legendę Elihu Yale – Młody Yale ofiarował 20 pagod lub złotych monet, gdy Kościół był budowany. Było to wówczas 3/4 jego pensji. Może nadrobił to, że poślubił Catherine Hynmers, wdowę po bogatym kupcu, który okazał się być jego najlepszym przyjacielem. Yale był pierwszą osobą, która wzięła ślub w St Mary ' s.
Yale corner wspomina również o darowiźnie, która została dokonana podczas założenia Uniwersytetu Yale w Connecticut, na polecenie Cottona Mathera, który szukał bogatych darczyńców. Być może powiedziano mu, że Elihu Yale urodził się w Bostonie, choć po tym, jak rodzina opuściła Amerykę Północną, Yale nigdy nie wrócił do miejsca urodzenia. Ale pogłoski o jego hojnych wydatkach na ślub jego dwóch córek, Susan i Katarzyny, z członkami arystokracji Lądowej w Walii, musiały dotrzeć do Mathera.,
Yale odszedł, zanim zdążył dotrzymać obietnicy dużej darowizny. Wpływy z książek, bajecznych druków lub chintzes, które go przetrwały, wyniosły marne 562 funty, ale to wystarczyło, aby zdobyć jego sławę. Jest osobliwe Epitafium, które Yale pozostawił w swoim testamencie, na pamiątkę jego bogatej wdowy: podpisał swoją wolę, „do mojej złej żony” i zostawił wpis pusty.
jest też często powtarzana historia, że syn Yale David nagle zachorował, gdy miał zaledwie trzy lata., Będąc w stanie majaczenia, mały chłopiec otworzył na chwilę oczy i powiedział: „Obiecaj mi, że zbudujesz wspaniałą szkołę w mojej pamięci.”Zrozpaczony ojciec nazwał Fort w Cuddalore, Fort David. Grób chłopca nadal można oglądać na terenie sądów w Madrasie.
Yale wykorzystał swoją pozycję do umocnienia Fortu St George, łącząc dwie powolne rzeki, które chroniłyby lądową stronę garnizonu. Nabył jeszcze kilka wiosek-są one do dziś znane jako tętniące życiem aglomeracje miejskie Triplicane, Egmore, Pursawalkam i Tondiarpet., Bił Monety i założył lokalną milicję. We wszystkim, co zrobił, Yale nadal zachowywać się jak nabob. W jednym przypadku ścigał pana młodego, który ukradł konia Po drugiej stronie legalnego punktu jego jurysdykcji do rzeki Cooum. Gdy go dogonił, powiesił go. Inni członkowie Rady, którzy wezwali go do złych uczynków jako gubernatora, zmarli w ciągu roku od jego odejścia.