wielu najlepszych pisarzy, którzy koncentrują się na utrzymaniu uwagi czytelnika, używa punktu widzenia, aby skutecznie przekazać wiele elementów.
Jack London, „to Build a Fire” (1902) : w swoim opowiadaniu „to Build a Fire” Jack London przedstawia śmiertelnie niebezpiecznego Yukona z Alaski oczami swojego bohatera. W przestrzeni akapitu dowiadujemy się o perspektywie postaci, widzimy ponury świat, w którym zamieszkuje, i zaczynamy rozumieć zagrożenia, przed którymi stanie.,
„dzień był zimny i szary, kiedy mężczyzna odwrócił się od głównego szlaku Yukon. Wspiął się na wysoki brzeg ziemi, gdzie mały szlak prowadził na wschód przez sosnę for-est. To był wysoki brzeg, a on zatrzymał się, aby oddychać na górze. Usprawiedliwił ten czyn, patrząc na zegarek. Była dziewiąta rano. Nie było słońca ani obietnicy słońca, chociaż nie było chmury na niebie. To był pogodny dzień. Jednak wydawało się, że na powierzchni rzeczy panuje nieopisana ciemność. To dlatego, że słońce było nieobecne na niebie., Ten fakt nie martwił człowieka. Nie był zaniepokojony brakiem słońca. Minęły dni, odkąd zobaczył słońce.”
the House of Mirth (1905) by Edith Wharton: w pierwszym akapicie Edith Wharton 's House of Mirth, jesteśmy przedstawiani bohaterce, Lily Bart, oczami innego bohatera: Lawrence' a Seldena. Pozycjonując tę pierwszą scenę z perspektywy Seldena, doświadczamy napięcia i pragnienia dowiedzieć się więcej o Pannie Bart.
„Selden przerwał ze zdziwieniem., W popołudniowym pośpiechu na dworcu Grand Central jego oczy zostały odświeżone przez Widok Panny Lily Bart. był to poniedziałek na początku września, a on wracał do pracy z pośpiesznej kąpieli w kraju; ale co panna Bart robiła w mieście w tym sezonie? Gdyby zdawała się łapać pociąg, mógłby wywnioskować, że przyszedł na nią w akcie przejścia między jednym a drugim wiejskimi domami, które kwestionowały jej obecność po zakończeniu sezonu Newport; ale jej pustynne powietrze zakłopotało go., Stała z dala od tłumu, pozwalając mu dryfować obok siebie na platformę lub ulicę, i nosiła w sobie powietrze irresolution, które może, jak przypuszczał, być maską bardzo określonego celu. Od razu uderzyło go, że czeka na kogoś, ale nie wiedział, dlaczego pomysł go aresztował. Nie było nic nowego w Lily Bart, ale nigdy nie mógł jej zobaczyć bez słabego ruchu zainteresowania: charakterystyczne dla niej było to, że zawsze budziła spekulacje, że jej najprostsze czyny wydawały się wynikiem dalekosiężnych intencji.”