fenylopropanoloamina (PPA) jest lekiem sympatykomimetycznym stosowanym u psów i kotów głównie w leczeniu nietrzymania moczu wtórnego do hipotonii zwieracza cewki moczowej. Jest oznakowany do stosowania u psów i jest dostępny w postaci roztworu w stężeniach 25-i 50—mg/ml (krople Proin-PRN Pharmacal); w tabletkach do żucia 25-, 50-i 75-mg (Proin—PRN Pharmacal, Propalin—Vétoquinol, Uricon-Neogen Corporation, URIFLEX—PT-Butler Schein Animal Health); oraz w kapsułkach o czasowym uwalnianiu 75 mg (Cystolamine-Veterinary Product Laboratories).,1 PPA jest klasyfikowany jako substancja chemiczna na liście 1 (może być używana do produkcji metamfetaminy) w Stanach Zjednoczonych. Ograniczenia dotyczące jego sprzedaży mogą się różnić w poszczególnych stanach, aw niektórych stanach może to być substancja kontrolowana.1
Został usunięty zarówno ze stosowania bez recepty, jak i na receptę w Stanach Zjednoczonych w 2000 roku ze względu na dane, które sugerowały, że PPA zwiększa ryzyko udaru krwotocznego u ludzi.2 od tego czasu został również usunięty z rynku w Kanadzie.,
farmakokinetyka i mechanizm działania
PPA jest łatwo wchłaniany doustnie, a biodostępność po podaniu doustnym u psów wynosi około 98%.U ludzi początek działania jest szybki i występuje w ciągu 15 do 30 minut. Jest szeroko rozprowadzany w wielu tkankach i płynach, w tym w ośrodkowym układzie nerwowym (OUN). Około 80% do 90% leku jest wydalane z moczem w postaci niezmienionej w ciągu 24 godzin od podania.Okres półtrwania w surowicy u psów wynosi około trzech do czterech godzin.Objawy kliniczne mogą utrzymywać się znacznie dłużej niż oczekiwano na podstawie okresu półtrwania.,4
zalecana dawka dla postaci o natychmiastowym uwalnianiu u psów wynosi od 1 do 2 mg/kg podawana doustnie dwa razy na dobę 5 dawka przy użyciu kapsułek 75 mg o uwalnianiu czasowym to pół kapsułki podawane doustnie raz na dobę dla psów o wadze < 40 funtów (18,2 kg), 1 kapsułka podawana doustnie raz na dobę dla psów o wadze od 40 do 100 funtów (18,2 do 45,5 kg) i 1,5 kapsułki podawane doustnie raz na dobę dla psów o wadze od 40 do 100 funtów (18,2 do 45,5 kg). podawany doustnie raz dziennie dla psów o wadze >100 funtów (45,5 kg).6
dokładny mechanizm działania PPA nie został określony., Uważa się, że bezpośrednio pobudza receptory alfa-adrenergiczne i pośrednio pobudza zarówno receptory alfa-adrenergiczne, jak i beta-adrenergiczne, powodując uwalnianie noradrenaliny.1 działa głównie na obwodowe receptory alfa, ze słabym wpływem na receptory beta.Inne działania farmakologiczne PPA obejmują zwężenie naczyń krwionośnych, łagodną stymulację ośrodkowego układu nerwowego, zmniejszenie przekrwienia błony śluzowej nosa i zmniejszenie apetytu. Zwiększa również napięcie zwieracza cewki moczowej.,1
toksyczność
działania niepożądane mogą być potencjalnie obserwowane w dawkach terapeutycznych i obejmują niepokój, zatrzymanie moczu, jadłowstręt, tachykardię i nadciśnienie tętnicze. U psów po podaniu terapeutycznych dawek PPA rzadko zgłaszano objawy kliniczne podobne do udaru mózgu.1
najczęstszym objawem klinicznym toksykozy PPA jest nadciśnienie wtórne do skurczu naczyń obwodowych. Widać bradykardię odruchową.Inne kliniczne objawy zatrucia mogą obejmować piloerekcję, wymioty, tachypnea, lęk lub pobudzenie, hipertermię, tachykardię, drżenia i potencjalne napady drgawkowe.,1
w jednym przypadku, 5-letni pies rozwinął tachypnea, tachykardia, i ataksja po spożyciu około 48 mg/kg PPA.Wyniki badań diagnostycznych (elektrokardiografia, echokardiografia, aktywność kinazy kreatynowej i stężenie troponiny w sercu) ujawniły obszary ogniskowej martwicy mięśnia sercowego i wieloformatowego częstoskurczu komorowego, co wynika z uszkodzenia mięśnia sercowego w wyniku zawału lub bezpośredniej toksyczności mięśnia sercowego wywołanej katecholaminą. Podczas hospitalizacji pies rozwinął częstoskurcz komorowy, który z powodzeniem leczono lidokainą., Enalapryl i atenolol były również podawane i kontynuowane po wypisie. Właściciele zostali poinstruowani o zwolnieniu, aby ograniczyć działalność psa. Wszystkie nieprawidłowości ustąpiły w ciągu sześciu miesięcy.8
dane ASPCA APCC
w latach 2003-2011 baza danych ASPCA Animal Poison Control Center (APCC) zawiera 823 przypadki ekspozycji na PPA; 97% przypadków dotyczyło psów, 3% kotów i< 1% ptaków.4
uwzględniono tylko przypadki pojedynczej ekspozycji. U jednego kota otrzymującego 2,8 mg/kg PPA nie stwierdzono żadnych objawów.4 inny kot, który połknął 9.,1 mg / kg mc. z wymiotami i łagodnym nadciśnieniem tętniczym, a u trzeciego kota, który przyjął 13,8 mg / kg mc., wystąpiło umiarkowane nadciśnienie tętnicze i tachypnea.U psów dawki 2, 8 mg/kg mc. i 6, 8 mg / kg mc. powodowały łagodne nadciśnienie tętnicze i bradykardię.4 spożycie > 15 mg/kg mc.często powodowało znaczące objawy sercowo-naczyniowe.4 przy dawce 16,6 mg/kg u psa rozwinęło się pobudzenie, umiarkowane nadciśnienie tętnicze i częstoskurcz komorowy.4 przyjęcie podobnej dawki 16, 7 mg / kg mc. spowodowało ciężkie nadciśnienie tętnicze, które odpowiadało na podanie acepromazyny.,4 po spożyciu 43 mg / kg, jeden pies rozwinął lęk, ciężkie nadciśnienie i bradykardię.W celu kontroli nadciśnienia tętniczego podawano zarówno acepromazynę, jak i nitroprusyd. W tych przypadkach nie uzyskano ostatecznych wyników.
odkażanie
ze względu na szybki początek działania, wymiotuje, stosując 3% nadtlenku wodoru (2 ml/kg mc.doustnie, maksymalnie 50 ml) lub apomorfinę (0, 03 mg / kg mc. dożylnie; lub, w worku spojówkowym, 0.,25 mg / kg po rozpuszczeniu tabletki w roztworze soli fizjologicznej), można próbować w ciągu pierwszych 10 do 15 minut ekspozycji u zwierząt nie wykazujących objawów klinicznych.1 po wymiotach lub zamiast wymiotów można podać węgiel aktywowany (1 do 2 g/kg doustnie) z środkiem oczyszczającym, takim jak sorbitol.Decyzja o podaniu węgla drzewnego powinna opierać się na dawce spożywanego PPA, ważąc korzyści ze stosowania węgla aktywowanego z potencjalnym ryzykiem zachłyśnięcia i rozwoju hipernatremii.
monitorowanie i leczenie
obserwowanie objawów ze strony OUN, takich jak pobudzenie lub niepokój ruchowy., Należy dokładnie monitorować częstość i rytm serca, ciśnienie krwi i temperaturę ciała. Jeśli występuje wyraźna hipertermia, należy monitorować rozwój rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego. Po zaznaczeniu hipertermii należy zastosować techniki chłodzenia. W przypadku wykrycia komorowych zaburzeń rytmu serca należy rozważyć badanie echokardiograficzne.
Nitroprusyd można stosować w leczeniu nadciśnienia tętniczego (1 do 2 µg / kg mc. / min; w razie potrzeby stopniowo zwiększać dawkę co trzy do pięciu minut, aż do osiągnięcia pożądanego ciśnienia krwi).,1 Jeśli nitroprusyd jest niedostępny, można podać małą dawkę acepromazyny (0,02 mg/kg dożylnie) i zwiększyć ją w niewielkich ilościach, aby uzyskać pożądany efekt.Fenotiazyny są również skuteczne w obserwowanym lęku lub pobudzeniu.
bradykardia jest zwykle mechanizmem odruchowym, który nie wymaga specjalnej interwencji i oczekuje się, że ustąpi wraz z korektą nadciśnienia.
Jeśli występuje zaznaczony częstoskurcz nadkomorowy, można zastosować beta-1-swoisty beta-bloker, taki jak esmolol przy 0,2 do 0.,5 mg/kg mc.podawane dożylnie w ciągu jednej do dwóch minut lub 25 do 200 µg/kg mc./min w infuzji o stałej szybkości.1 Propranolol, niespecyficzny beta-bloker, należy unikać, ponieważ blokada receptorów beta-2 Może pogorszyć jakiekolwiek obecne nadciśnienie. Komorowe zaburzenia rytmu serca można leczyć lidokainą lub innymi odpowiednimi lekami przeciwarytmicznymi. Płyny dożylne powinny być podawane w celu utrzymania nawodnienia, zapewnienia dostępu żylnego i promowania odpowiedniej czynności nerek. W przypadku nadciśnienia tętniczego należy ostrożnie podawać płyny. W razie potrzeby należy wdrożyć inne środki wspomagające.,
w zależności od dawki objawy kliniczne mogą utrzymywać się do 48 godzin. Najlepiej, pacjenci powinni być monitorowani w szpitalu, dopóki nie wykazują żadnych nieprawidłowości klinicznych i nie otrzymują żadnych leków na OUN lub sercowo-naczyniowych objawów przez sześć do ośmiu godzin. Jeśli u pacjenta wystąpiły znaczne komorowe zaburzenia rytmu serca, może być wskazane przeprowadzenie dalszych badań echokardiograficznych i elektrokardiograficznych. Przy odpowiednim leczeniu objawowym oczekuje się pełnego wyzdrowienia.
„Toxicology Brief” napisał dr Judy K., Holding, ASPCA Animal Poison Control Center, 1717 S. Philo Road, Suite 36, Urbana IL 61802. Redaktorem działu jest Petra Volmer, DVM, MS, DABVT, DABT.
1. Plumb DC. Poradnik weterynaryjny plumba. 6. ed. 68 359 660 726-727
4. Baza AnTox. Urbana, Ill: ASPCA Animal Poison Control Center, 2003-2011.
5. PRN Pharmacal: etykieta produktu Proin. Pensacola, Fla.
6. Veterinary Product Laboratories: Cystolamine product label. Phoenix, Ariz.
8. Crandell JM, Ware WA., Toksyczność kardiologiczna po przedawkowaniu fenylopropanolaminy u psa. J Am Anim Hosp Assoc 2005;41(6):413-420.
9. Poppenga R. W: Plumlee KH, ed. Kliniczna toksykologia weterynaryjna. Mosby, St. Louis, Mo: Mosby, 2004;15.
10. Tranquilli WJ. College of Veterinary Medicine, University of Illinois, Champaign, Ill: Personal communication with Dr Judy Holding, 2003.