torbiele szyszynki występują w każdym wieku, głównie u dorosłych w czwartej dekadzie życia. W serii badań rezonansu magnetycznego (MRI) częstość występowania torbieli szyszynki wynosiła od 1,3% do 4,3% pacjentów badanych z różnych przyczyn neurologicznych i do 10,8% bezobjawowych zdrowych ochotników. Rozpoznanie torbieli szyszynki jest zwykle ustalana za pomocą MRI z określonymi kryteriami radiologicznymi w celu odróżnienia łagodnej torbieli szyszynki od guzów tego obszaru., Ostatnie badania wykazały, że wyniki uzyskane za pomocą sonografii przezczaszkowej odpowiadają wynikami uzyskanymi za pomocą MRI w wykrywaniu zarówno torbieli szyszynki, jak i samej szyszynki, i mogą być wykorzystywane w przyszłości głównie jako badanie kontrolne. Torbiele szyszynki zwykle nie mają implikacji klinicznych i pozostają bezobjawowe przez lata. Najczęstsze objawy obejmują ból głowy, zawroty głowy, zaburzenia widzenia i okulomotoryczne, i wodogłowie obturacyjne., Rzadziej u pacjentów występują ataksja, zaburzenia motoryczne i czuciowe, zaburzenia psychiczne i emocjonalne, padaczka, zaburzenia rytmu okołodobowego, zaburzenia podwzgórza przedwczesnego dojrzewania płciowego i niedawno opisane występowanie wtórnego parkinsonizmu. Torbiele objawowe różnią się wielkością od 7 mm do 45 mm, podczas gdy bezobjawowe torbiele mają zwykle mniej niż 10 mm średnicy, chociaż związek między wielkością torbieli a początkiem objawów okazał się nieistotny w wielu przypadkach., Istnieje zgoda co do konieczności interwencji chirurgicznej u pacjentów z wodogłowiem, progresją objawów neurologicznych lub powiększeniem torbieli. Próbkę tkanki zmiany szyszynki można uzyskać za pomocą chirurgii otwartej, stereotaksji i neuroendoskopii.