w wieku 22 lat Iwatani dołączył do japońskiego wydawcy gier wideo Namco w 1977 roku. Zanim dołączył, Namco nabyło prawa do japońskiego oddziału Atari, Inc. od Nolana Bushnella, dając im prawa do dystrybucji wielu gier firmy, takich jak Breakout, w całym kraju. Stało się to bezprecedensowym sukcesem dla Namco i sprawiło, że zainteresowali się produkcją własnych gier wideo zamiast polegać na innych firmach, które produkują dla nich gry. Iwatani został przydzielony do działu rozwoju gier wideo firmy po przyjeździe., Początkowo chciał stworzyć Maszyny do pinballa, jednak kierownictwo Namco odrzuciło ten pomysł z powodu problemów związanych z patentem. Jako swego rodzaju kompromis, Iwatani pozwolono stworzyć grę wideo opartą na koncepcji pinball. Z pomocą programisty Shigeichi Ishimury, Iwatani stworzył Gee Bee, wydany w 1978 roku. Chociaż firma nie odniosła takiego sukcesu, jak zakładała, Gee Bee pomogła Namco zdobyć przyczółek na stopniowo rozwijającym się rynku gier wideo. W 1979 roku wydano dwa sequele: Bomb Bee i Cutie Q, nad którymi Iwatani pracował jako projektant.,
pod koniec 1979 roku Iwatani stał się rozczarowany przemysłem gier wideo, myśląc, że rynek przyciąga tylko mężczyzn poprzez wykorzystanie brutalnych „wojennych” gier, takich jak Space Invaders i gier sportowych przypominających Ponga. Postanowił stworzyć grę wideo, która spodobała się kobietom, z uroczym, kolorowym designem postaci i łatwą do zrozumienia rozgrywką, opartą na koncepcji jedzenia. Pracując z małym zespołem dziewięciu pracowników, Iwatani stworzył Pac-Mana, który został wprowadzony na rynek 22 maja 1980 roku i wydany w Japonii w lipcu i w Ameryce Północnej w październiku., Chociaż Pac-Man okazał się jedynie umiarkowanym sukcesem w Japonii, wyprzedzając Galaxiana z Namco, osiągnął astronomiczny sukces w Ameryce Północnej, szybko sprzedając się w ponad 100 000 sztuk zręcznościowych i stając się najlepiej sprzedającą się i najlepiej zarabiającą grą zręcznościową wszech czasów. Od tego czasu Pac-Man stał się najbardziej udaną grą wideo wszech czasów Namco i znakiem rozpoznawczym firmy. Po uwolnieniu Iwatani został promowany w szeregach Namco, ostatecznie stając się odpowiedzialnym za nadzorowanie administracji firmy., Pomimo sukcesu Pac-Mana, Iwatani nie otrzymał żadnej premii ani zmiany wynagrodzenia. Często powtarzana historia mówi, że Iwatani opuścił Namco wściekły z powodu braku uznania lub uzupełnienia jego wynagrodzenia, które twierdził, że jest fałszywe.
Iwatani zaprojektował w 1983 roku Libble Rabble, układankę opartą na grze, w którą grał w dzieciństwie. Iwatani twierdzi, że Libble Motble jest jego ulubioną grą. Pracował również jako producent dla wielu gier zręcznościowych Namco, w tym Rally-X, Galaga, Pole Position, Ridge Racer i Time Crisis., Od kwietnia 2005 roku wykładał na Uniwersytecie Sztuk Pięknych w Osace jako visiting professor. Iwatani opuścił Namco w marcu 2007, aby zostać wykładowcą na Tokyo Polytechnic University. Iwatani powrócił do korzeni Pac-Mana w 2007 roku, kiedy opracował PAC-Man Championship Edition na konsolę Xbox 360, która według niego jest ostatnią grą, którą stworzy.
3 czerwca 2010 roku na festiwalu gier Iwatani otrzymał certyfikat Guinness World Records za to, że Pac-Man posiada najwięcej” automatów zręcznościowych na monety ” zainstalowanych na świecie: 293 822., Rekord został ustanowiony i uznany w 2005 roku, a także zapisany w Guinness World Records: Gamer ' s Edition 2008.