liczba ludności na świecie ma wzrosnąć o 2 miliardy osób w ciągu najbliższych 30 lat, z 7,7 miliarda obecnie do 9,7 miliarda w 2050 r.,

the world Population Prospects 2019: Highlights, który jest publikowany przez Wydział populacji Departamentu Spraw Gospodarczych i społecznych ONZ, zapewnia kompleksowy przegląd globalnych wzorców demograficznych i perspektyw. Badanie wykazało, że światowa populacja może osiągnąć swój szczyt około końca obecnego wieku, na poziomie prawie 11 miliardów.,

Wynikające z tego zmiany w wielkości, składzie i rozmieszczeniu ludności świata mają istotne konsekwencje dla osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju( SDG), uzgodnionych na całym świecie celów w zakresie poprawy dobrobytu gospodarczego i dobrobytu społecznego przy jednoczesnej ochronie środowiska.,

liczba ludności na świecie nadal rośnie, ale wskaźniki wzrostu znacznie różnią się w poszczególnych regionach

nowe prognozy liczby ludności wskazują, że dziewięć krajów będzie stanowić ponad połowę przewidywanego wzrostu liczby ludności na świecie do 2050 roku: Indie, Nigeria, Pakistan, Demokratyczna Republika Konga, Etiopia, Zjednoczona Republika Tanzanii, Indonezja, Egipt i Stany Zjednoczone Ameryki (w kolejności malejącej od oczekiwanego wzrostu). Szacuje się, że około 2027 r.Indie wyprzedzą Chiny jako najbardziej zaludniony kraj na świecie.,

przewiduje się, że globalny wskaźnik dzietności, który spadł z 3,2 urodzeń na kobietę w 1990 r.do 2,5 w 2019 r., zmniejszy się jeszcze bardziej do 2,2 w 2050 r. W 2019 roku płodność utrzymuje się średnio powyżej 2,1 urodzeń na kobietę w ciągu całego życia w Afryce Subsaharyjskiej (4,6), Oceanii z wyłączeniem Australii/Nowej Zelandii (3,4), Afryce Północnej i Azji Zachodniej (2,9) oraz Azji Środkowej i Południowej (2,4). (Poziom płodności 2,1 urodzeń na kobietę jest potrzebny, aby zapewnić zastępowanie pokoleń i uniknąć spadku populacji w dłuższej perspektywie w przypadku braku imigracji.)

Mr., Liu Zhenmin, Podsekretarz Generalny ONZ ds. gospodarczych i społecznych, powiedział, że raport oferuje mapę drogową wskazującą, gdzie kierować działania i interwencje. – Wiele z najszybciej rosnących populacji znajduje się w najbiedniejszych krajach, gdzie wzrost liczby ludności stanowi dodatkowe wyzwania w wysiłkach na rzecz wyeliminowania ubóstwa, osiągnięcia większej równości, zwalczania głodu i niedożywienia oraz wzmocnienia zasięgu i jakości systemów opieki zdrowotnej i edukacji, aby zapewnić, że nikt nie pozostanie w tyle.,”

wzrost populacji w wieku produkcyjnym stwarza możliwości wzrostu gospodarczego

w większości Afryki Subsaharyjskiej, a w niektórych częściach Azji i Ameryki Łacińskiej oraz na Karaibach niedawne zmniejszenie płodności spowodowało, że populacja w wieku produkcyjnym (25-64 lata) rośnie szybciej niż w innych grupach wiekowych, tworząc szansę na przyspieszony wzrost gospodarczy dzięki korzystnemu rozkładowi wieku ludności., Aby skorzystać z tej „dywidendy demograficznej”, rządy powinny inwestować w edukację i zdrowie, zwłaszcza dla młodych ludzi, oraz tworzyć warunki sprzyjające trwałemu wzrostowi gospodarczemu.

ludzie w najbiedniejszych krajach nadal żyją o 7 lat mniej niż średnia światowa

oczekiwana długość życia w chwili narodzin dla świata, która wzrosła z 64,2 lat w 1990 r.do 72,6 lat w 2019 r., ma wzrosnąć dalej do 77,1 lat w 2050 r. Chociaż poczyniono znaczne postępy w usuwaniu różnic w długowieczności między krajami, nadal istnieją duże luki., W 2019 r. średnia długość życia po urodzeniu w krajach najsłabiej rozwiniętych jest o 7,4 roku niższa od średniej światowej, głównie ze względu na utrzymujący się wysoki poziom umieralności dzieci i matek, a także przemoc, konflikty i utrzymujące się skutki epidemii HIV.

Populacja na świecie jest coraz starsza, a grupa wiekowa 65 i więcej osób najszybciej rośnie

do 2050 r.co szósta osoba na świecie będzie w wieku powyżej 65 lat (16%), w porównaniu z co 11 w 2019 r. (9%)., W latach 2019-2050 przewiduje się, że udział populacji w wieku 65 lat i starszych podwoi się, obejmując Afrykę Północną i Azję zachodnią, Azję Środkową i Południową, Azję Wschodnią i Południowo-Wschodnią oraz Amerykę Łacińską i Karaiby. Do 2050 r.co czwarta osoba mieszkająca w Europie i Ameryce Północnej może mieć co najmniej 65 lat. W 2018 roku, po raz pierwszy w historii, liczba osób w wieku 65 lat lub powyżej przewyższa liczbę dzieci poniżej piątego roku życia na całym świecie. Przewiduje się, że liczba osób w wieku 80 lat i starszych wzrośnie trzykrotnie, z 143 mln w 2019 r. do 426 mln w 2050 r.,

spadający odsetek ludności w wieku produkcyjnym wywiera presję na systemy ochrony socjalnej

potencjalny wskaźnik wsparcia, który porównuje liczbę osób w wieku produkcyjnym do osób powyżej 65 roku życia, spada na całym świecie. W Japonii współczynnik ten wynosi 1,8, najniższy na świecie. Dodatkowe 29 krajów, głównie w Europie i na Karaibach, ma już potencjalne wskaźniki wsparcia poniżej trzech. Oczekuje się, że do 2050 r. 48 krajów, głównie w Europie, Ameryce Północnej oraz Azji Wschodniej i Południowo-Wschodniej, będzie miało potencjalny wskaźnik wsparcia poniżej dwóch., Te niskie wartości podkreślają potencjalny wpływ starzenia się społeczeństwa na rynek pracy i wyniki gospodarcze, a także presję fiskalną, z jaką wiele krajów będzie musiało się zmierzyć w nadchodzących dziesięcioleciach, dążąc do budowy i utrzymania publicznych systemów opieki zdrowotnej, emerytur i ochrony socjalnej osób starszych.

rosnąca liczba krajów doświadcza spadku liczebności populacji

od 2010 roku 27 krajów lub obszarów doświadczyło spadku wielkości swojej populacji o jeden lub więcej procent. Spadek ten jest spowodowany utrzymującym się niskim poziomem płodności., Wpływ niskiej żyzności na wielkość populacji jest w niektórych miejscach wzmocniony przez wysoki wskaźnik emigracji. Przewiduje się, że w latach 2019-2050 populacja zmniejszy się o jeden lub więcej procent w 55 krajach lub obszarach, z czego 26 może odnotować spadek o co najmniej dziesięć procent. Na przykład w Chinach przewiduje się, że w latach 2019-2050 liczba ludności zmniejszy się o 31,4 mln, czyli około 2,2 proc.,

migracja stała się głównym składnikiem zmian liczby ludności w niektórych krajach

w latach 2010-2020 w czternastu krajach lub obszarach napływ netto przekracza milion migrantów, podczas gdy w dziesięciu krajach odpływ netto o podobnej wielkości. Niektóre z największych odpływów migracyjnych są spowodowane popytem na pracowników migrujących (bangladesz, Nepal i Filipiny) lub przemocą, brakiem bezpieczeństwa i konfliktami zbrojnymi (Mjanma, Syria I Wenezuela)., Białoruś, Estonia, Niemcy, Węgry, Włochy, Japonia, Federacja Rosyjska, Serbia i Ukraina doświadczą napływu migrantów netto w ciągu dekady, co pomoże zrekompensować straty ludności spowodowane nadmierną liczbą zgonów w związku z urodzeniami.

„te dane stanowią krytyczną część bazy danych potrzebnej do monitorowania globalnego postępu w osiąganiu celów zrównoważonego rozwoju do 2030 roku”, mówi John Wilmoth, Dyrektor Wydziału Ludnościowego Departamentu Spraw Gospodarczych i społecznych ONZ., „Ponad jedna trzecia wskaźników zatwierdzonych do stosowania w ramach Globalnego monitorowania celów zrównoważonego rozwoju opiera się na danych z perspektyw populacji na świecie” – dodał.

o raporcie

the World Population Prospects 2019: Highlights przedstawia główne wyniki 26.rundy szacunków i prognoz ONZ dotyczących globalnej populacji. Raport zawiera zaktualizowane szacunki ludności od 1950 r. do chwili obecnej dla 235 krajów lub obszarów, oparte na szczegółowych analizach wszystkich dostępnych informacji na temat istotnych historycznych trendów demograficznych., Najnowsza ocena wykorzystuje wyniki 1690 krajowych spisów ludności przeprowadzonych w latach 1950-2018, a także informacje z systemów rejestracji istotnych oraz z 2700 krajowych reprezentatywnych badań próbkowych. W przeglądzie z 2019 r.przedstawiono również prognozy dotyczące liczby ludności od chwili obecnej do 2100 r., przedstawiające szereg możliwych lub wiarygodnych wyników na poziomie globalnym, regionalnym i krajowym.