Trypanosomioza jest przenoszona na ludzi i zwierzęta przez ssącego krew owada, muchę tsetse. Muchy Tsetse obejmują wszystkie gatunki z rodzaju Glossina.
podczas gdy muchy tse przypominają muchy domowe, o podobnej wielkości od 8 do 17 mm, dwie cechy anatomiczne sprawiają, że łatwo je odróżnić podczas odpoczynku., Muchy tse składają skrzydła całkowicie tak, że jedno skrzydło opiera się bezpośrednio na drugim nad brzuchem i mają długą proboscis, która rozciąga się bezpośrednio do przodu i jest przymocowana przez wyraźną żarówkę do spodu głowy.
Tsetse są uważane za bardzo stare owady, ponieważ skamieniałości tsetse zostały zidentyfikowane Z Florissant Fossil Beds w Kolorado, a niektóre gatunki zostały również opisane w Arabii. Współcześnie żyjące tsetsy występują niemal wyłącznie na kontynencie afrykańskim na południe od Sahary., Zidentyfikowano od 29 do 31 gatunków i podgatunków (w zależności od klasyfikacji), jednak tylko 6 z nich uznaje się za wektor choroby sennej i obciąża przenoszenie dwóch patogennych pasożytów ludzkich.
pierwsza kontynentalna Dystrybucja much tsetse została założona przez Forda i Katondo w 1970 roku. ostatnio mapy pokazujące przewidywane obszary przydatności dla much tsetse zostały opracowane dla FAO przez Environmental Research Group Oxford (ERGO Ltd).,
paat maps
Kontrola wektorowa
przenoszenie trypanosomiozy obejmuje cztery wzajemnie oddziałujące organizmy: żywiciela ludzkiego, wektora owadów, pasożyta chorobotwórczego oraz zbiorników zwierząt domowych i dzikich. Glossina są wydajnymi wektorami i są odpowiedzialne za łączenie tych organizmów, a każde zmniejszenie ich liczby powinno prowadzić do znacznego ograniczenia transmisji, a tym samym przyczynić się do eliminacji kapelusza i trwałości wysiłków kontrolnych.
sterowanie wektorowe