wydaje się, że uważasz „wont”, jako przykład, jako nieużywany, co oznacza, że ty i ci, z którymi się kojarzysz, nie używacie go lub nie widzicie go w druku i w jakiś sposób doszliście do konsensusu, że nie jest on używany przez nikogo, więc „nieużywany”. Słyszałem, że jest wystarczająco powiedziane, aby powiedzieć (zapewniam cię?), że jest „używany”, ale potem żyłem w i wokół brytyjskich wykształconych typów przez długi czas, więc być może „wont” znajduje się bardziej w Brit mówić vs północnoamerykański angielski. Niezależnie od (niezależnie?,) różnice kulturowe, wydaje mi się, że używanie „mniej używanych” słów/zwrotów, a nawet przywracanie starszych słów/zwrotów jest sposobem na zachowanie świeżości i niuansów języka, jednocześnie dodając do bogactwa naszych wymian. Nie to, że skomplikowany język jest celem (nie używaj dziesięciu słów, jeśli chcesz … chyba, że po prostu masz na to ochotę), ale nawet tam, gdzie znaczenie jest takie samo między dwoma słowami, historyczna wartość jednego (powiedzmy, „wont”) może zmienić odczucie stwierdzenia., Przykład, chociaż nie używam, gdy uważam, że jest to interesujące i czasami urocze … może to wskazywać, że osoba jest Brytyjką, Brytyjką wykształconą lub po prostu preferuje / cieszy się dźwiękiem „while” vs jest dotknięta („while” jest w rzeczywistości starszą formą, ale zachowaną na przestrzeni wieków w Kanadzie i USA). Anyhoo, just sayin', dude / tte