1977: Francja rozpoczyna ostatnią egzekucję przy użyciu gilotyny.
tunezyjski imigrant mieszkający w Marsylii, Hamida Djandoubi, został stracony za Torturowanie swojej dziewczyny. Zabił ją w Zemście, po tym jak zgłosiła władzom, że próbował zmusić ją do prostytucji.
gilotyna, mimo swoich skojarzeń z rewolucją francuską, nie pochodziła z Francji. Warianty były używane w innych krajach europejskich na długo przed tym, jak Maria Antonina i Obywatel Robespierre stracili głowy., Jedna maszyna była używana już w 1307 roku do wymierzania sprawiedliwości w Irlandii. We Francji preferowaną metodą pozbycia się przestępców przed rewolucją było złamanie koła, upiorna średniowieczna praktyka, która miała zadawać jak najwięcej bólu przed ostatecznym uwolnieniem.
gilotyna została przyjęta przez Ludwika XVI jako humanitarna forma egzekucji. Sam Louis miał wkrótce dowiedzieć się, jak humanitarne to naprawdę było. Podobnie jak nieszczęśliwy Pan Djandoubi prawie dwa wieki później.,
jego odwołanie odrzucone, Djandoubi zamontował rusztowanie o 4:40 rano 10. Marcel Chevalier, główny Kat Francji, upuścił ostrze. Metoda ta, już pod wpływem ostrej krytyki ze strony przeciwników kary śmierci, przyciągnęła więcej ognia po egzekucji Djandoubiego, gdy obecny lekarz zeznał, że Djandoubi reagował na śmierć nawet przez 30 sekund po ścięciu głowy.
to nie był pierwszy raz, kiedy skazaniec wydawał się być przytomny przez niewygodnie długi okres czasu, zanim życie w końcu się wyciekło., Henri Languille, zgilotynowany w 1905 roku, spojrzał podobno na świadka, który wykrzyknął jego imię – po ścięciu głowy.
syn Chevaliera, Eric, również był obecny przy egzekucji. Był tam, aby obserwować i przygotowywać się do ostatecznego następstwa ojca jako głównego Kata narodu. Eric musiał znaleźć inną pracę, gdy Francja oficjalnie zniosła karę śmierci w 1981 roku.