Dżuma (Yersinia pestis)
Dżuma jest chorobą wywoływaną przez Yersinia pestis, beztlenową, gram-ujemną bakterię. Naturalnym gospodarzem tego organizmu jest szczur, a choroba jest zwykle przenoszona na ludzi poprzez ugryzienie pchły przez pchłę, która żywiła się zakażonym szczurem, a następnie człowiekiem. Istnieje około 10-15 przypadków dżumy ludzi, które naturalnie występują w ten sposób w zachodnich Stanach Zjednoczonych. Występuje naturalnie w Ameryce Południowej, Afryce i Azji., Każdego roku na całym świecie występuje od 1000 do 3000 przypadków (Centers for Disease Control and Prevention (CDC), Division of Vector Borne Disease, Plague Home Page, www.cdc.gov/ncidod/dvbid/plague/index.htm). istnieją trzy rodzaje chorób dżumy w tym bubonic, pneumonic, i septicemic. Dżuma forma dżumy jest najbardziej prawdopodobną formą choroby, które można zobaczyć z naturalnie występujących infekcji. Jednak atak terrorystyczny może potencjalnie wiązać się z uwolnieniem zarażonych pcheł, powodując przypadki buboniczne., Dżuma pneumoniczna jest bardziej prawdopodobna w związku z aerozolicznym uwalnianiem Yersinia pestis podczas ataku bioterroryzmu. Długotrwała transmisja osoba-osoba jest możliwa poprzez kropelki powietrza od zarażonych osób. Ta potencjalna wtórna transmisja komplikuje zarządzanie dużym ogniskiem związanym z bioterroryzmem i stwarza poważne wyzwania w zakresie kontroli zakażeń. Nieleczona dżuma płucna ma śmiertelność prawie 100%. Rozprzestrzenia się przez układ limfatyczny i może obejmować wiele układów narządów., Wszystkie formy zarazy mogą przejść do septycznych lub pneumatycznych form choroby, ale najgorszym scenariuszem bioterroryzmu jest aerozolizowane uwalnianie Yersinia pestis, które powoduje dużą liczbę pierwotnych przypadków, które nadal rozprzestrzeniają infekcję na innych, zanim zostanie ona opanowana poprzez interwencje w zakresie zdrowia publicznego.
Yersinia pestis została wyizolowana i scharakteryzowana przez Alexandre ' a Yersina, który podróżował do Hongkongu w 1894 roku, aby zbadać epidemię dżumy, która pochłonęła dziesiątki tysięcy chińskich istnień. Choroba została ostatecznie nazwana jego imieniem., Rzadko używał swojego imienia, odnosząc się do siebie po prostu jako Yersin i odmówił udziału w większości spotkań medycznych i naukowych swoich czasów. Był odkrywcą i podróżnikiem wykształconym w Europie, zafascynowanym „Indo-Chinami.”Po odkryciu Yersinia Pestis został założycielem i dyrektorem Szkoły Medycznej w Hanoi (Bibel i Chen, 1976).
słowo „plaga” jest często używane do opisania śmiertelnych ognisk z różnych organizmów zakaźnych. Jest to jednak specyficzna choroba, która wynika z infekcji przez gram-ujemny bacillus, Yersinia pestis., Plaga ma niesławną historię zabijania milionów ludzi w pandemii wybuchających na całym świecie na przestrzeni wieków. Ponieważ plaga nadal występuje naturalnie w wielu częściach świata, ważne jest, aby zrozumieć podstawowe występowanie naturalnie występującej plagi, dzięki czemu można rozpoznać podejrzany przypadek. W przypadku stwierdzenia przypadków u ludzi na obszarze nieendemicznym, u osób bez czynników ryzyka lub w przypadku braku potwierdzonych przypadków gryzoni, należy rozważyć możliwość uwolnienia przez terrorystów Yersinia pestis., Istnieją trzy formy choroby dżumy: pneumonic, bubonic i septicemic. Wczesne objawy wszystkich form choroby dżumy obejmują klasyczne objawy grypopodobne, takie jak gorączka, dreszcze, bóle mięśni, osłabienie i bóle głowy. Każda forma plagi stwarza różne wyzwania i unikalne objawy.
dżuma płucna jest najmniej powszechną i najpoważniejszą postacią choroby dżumy. Ta forma choroby wynika z wdychania zakaźnych cząstek albo z celowego uwolnienia aerozoli lub z kaszlu lub kichnięcia osoby zakaźnej., Chociaż czasami występuje wtórnie do dżumy, będzie również powodować pierwotną chorobę płuc, jeśli jest uwalniany w akcie bioterroryzmu. Jest to najbardziej prawdopodobna forma choroby dżumy wynikająca z aerozolu Yersinia pestis w akcie bioterroryzmu.
Yersinia pestis może pozostać żywotna tylko przez około godzinę jako aerozol i szybko umrze, gdy zostanie wystawiona na działanie promieni słonecznych i ciepła Na Zewnątrz żywego żywiciela. Po ekspozycji na aerozolized Yersinia pestis, osoby będą wyświetlać objawy w 1-6 dni (Inglesby et al., 2000)., W oparciu o ograniczone dane epidemiologiczne, śmiertelność z powodu dżumy płucnej w Stanach Zjednoczonych wynosi około 57% (Centers for Disease Control and Prevention, 1997). Pacjenci będą początkowo obecne z zawrotami głowy, dyskomfort w klatce piersiowej i produktywny kaszel z zabarwioną krwią plwociną. W drugim dniu objawy mogą gwałtownie się pogorszyć i obejmują ból w klatce piersiowej, kaszel, wzrost plwociny i mogą obejmować duszność, krwioplucie, powikłania krążeniowo-oddechowe i zapaść krążeniową.
dżuma jest najczęstszą formą choroby dżumy., Rozprzestrzenia się poprzez ukąszenie zakażonej pchły lub przez obchodzenie się z zakażonymi zakażonymi zwierzętami. Chociaż ta forma zarazy jest mniej prawdopodobne, aby być wynikiem bioterroryzmu, możliwe jest celowe rozprzestrzenianie dżumy poprzez celowe uwolnienie zarażonych pcheł. Śmiertelność w tej postaci choroby wynosi około 13% (CDC, 1997). Pacjenci z dżumy będzie obecny z obrzęk, przetarg, i bolesne buboes (powiększone węzły chłonne)., Objawy te występują zazwyczaj w ciągu 24 godzin od wystąpienia wczesnych objawów grypopodobnych i zwykle znajdują się w pobliżu miejsca zaszczepienia. Najczęściej występują one w pachwinowym lub udowym obszarze węzłów chłonnych pachwiny (patrz rysunek 2-9). Buboes (powiększenie węzłów chłonnych) może wybuchnąć na własną rękę lub wymagają nacięcia i drenażu.
rysunek 2-9. Ten pacjent plaga jest wyświetlanie obrzęk, pęknięty pachwinowy węzeł chłonny, lub bubo. Zdjęcie dzięki uprzejmości CDC / Public Health Image Library PHIL ID # 2047.,
dżuma septyczna jest najmniej rozpowszechnioną formą choroby dżumy i może wynikać z choroby płuc lub pęcherzykowej. Jest to zakażenie ogólnoustrojowe, które wynika z wprowadzenia Yersinia pestis do krwiobiegu. Śmiertelność w tej postaci choroby wynosi około 22% (CDC, 1997). Pacjenci z septicemic plague będzie początkowo obecne z nudności, wymioty, i biegunka i może rozwinąć zmiany skórne, zgorzel, i martwica później w procesie infekcji.,
szybka diagnoza i leczenie są niezbędne do zmniejszenia zachorowalności i śmiertelności z powodu zarazy. Bez szybkiego leczenia antybiotykami dżuma może spowodować śmierć w ciągu kilku dni. Wstępna diagnoza może być dokonana poprzez badanie mikroskopowe próbek klinicznych aspirates węzłów chłonnych, plwociny, lub płynu mózgowo-rdzeniowego. Ostateczna diagnoza jest dokonywana przy użyciu plwociny lub kultur bubo lub IgM i IgG przeciwciał testowych dostępnych za pośrednictwem laboratoriów referencyjnych. Ponadto, ważne jest, aby zidentyfikować wzorce oporności na antybiotyki, aby wybrać najbardziej skuteczne leczenie., Szybka diagnoza i antybiotykoterapia są kluczem do skutecznego zarządzania epidemii dżumy. Gdy znane lub podejrzewane przypadki dżumy płucnej wystąpić, założyć, że wszyscy pacjenci z objawami grypopodobnymi są pozytywne i traktować je natychmiast. Szybki postęp choroby nie daje wiele czasu na ostateczne rozpoznanie podczas ewentualnego masowego narażenia lub wybuchu. Dobór antybiotyków opiera się na wynikach badań wrażliwości oraz wieku i kondycji pacjenta., Celem leczenia jest zarówno leczenie aktywnej choroby, jak i profilaktyka podejrzeń narażenia. Była zabita szczepionka pełnokomórkowa do stosowania przeciwko dżumie, ale szczepionka ta nie była zbyt skuteczna i została przerwana. Obecnie prowadzone są liczne inicjatywy badawcze mające na celu opracowanie nowej szczepionki przeciwko dżumie.
wszelkie zidentyfikowane przypadki dżumy należy zgłaszać do lokalnej publicznej agencji zdrowia. Jeśli podejrzewa się umyślne uwolnienie, lokalne organy ścigania i Federalne Biuro Śledcze (FBI) muszą również zostać powiadomione., W miarę inicjowania reakcji, Kontrola infekcji w przypadku pęcherzykowych i septycznych form choroby dżumy będzie składać się ze standardowych środków ostrożności. Jeśli plaga pneumonic jest zidentyfikowany, wymaga izolacji pacjenta i kropel środków ostrożności, dopóki pacjent był na antybiotykoterapii przez co najmniej 48 godzin i wykazuje oznaki poprawy.