pacjenci często zgłaszają objawy związane z zaburzeniami mięśni ucha środkowego. Prof. Bance daje nam przegląd anatomii i funkcji, a także kieruje naszą diagnozą i zarządzaniem.
mięśnie ucha środkowego (MEMs) są tajemnicą, zarówno w ich funkcji fizjologicznej u człowieka, a zwłaszcza w ich wkład patofizjologiczny w objawy, gdy są nieprawidłowe. Podczas gdy stapedius kurczy się w odpowiedzi na dźwięk (np., audiometryczne odruchy stapedialne), reaguje raczej powoli na szum impulsowy, wykazano również, że reaguje na wokalizację .
mięsień stapedius zaopatrywany jest przez nerw twarzowy. Tensor tympani (TT) jest dostarczany przez nerw Vth, jako część systemu, który unerwia również tensor veli palatini (TVP) i mięśnie podniebienne, które otwierają trąbkę słuchową. Rzeczywiście, TT jest fizycznie podłączone do mięśnia TVP i może być trudne do oddzielenia, jeśli patologia pochodzenia jest w TVP lub TT., TT wydaje się nie reagować na dźwięk u człowieka, ale odnotowano, że reaguje na głaskanie twarzy, opuchnięcia powietrza o oczy, stymulację elektryczną języka i połykanie (recenzowane przez Bance et al), może być również dobrowolnie zakontraktowany przez niektórych ludzi .
istnieją dwa rodzaje kompleksów objawów, które mogą wynikać z dysfunkcji mięśni ucha środkowego; te z dynamicznej dysfunkcji ucha środkowego (tj., powtarzające się skurcze, powodujące kliknięcia lub inne dźwięki) i skurcz toniczny, skutkujący stałą zmianą długości mięśnia i ciągłym ciągnięciem struktur, do których się przywiązuje.
dynamiczne skurcze prezentujące się jako kliknięcia, trzaski lub szumy w uchu
należy je odróżnić od pulsacyjnego szumu w uszach, co jest stosunkowo łatwo zrobić, prosząc pacjenta, aby pokonać rytm hałasu palcem podczas pobierania pulsu pacjenta., Inne rzadsze przyczyny hałasów w uchu to ciała obce, takie jak włosy na błonie bębenkowej, a nawet owady poruszające się w kanale słuchowym, oceniane za pomocą otoskopii.
trzaski/odgłosy / kliknięcia mogą powstawać z wielu obszarów ciała. Jednym z obszarów jest trąbka Eustachiusza i nie jest rzadkością, że pacjenci mają trzaski z połykaniem. Może to być normalne lub wystąpić z powodu powiększonych migdałków przylegających do otworu nosogardła i uderzających w poduszki ET lub z błon śluzowych / błony śluzowej ET rozpadających się i z powrotem razem podczas otwarcia wywołanego przełykaniem ET., Te rodzaje dźwięków mogą być bardzo uciążliwe dla niektórych pacjentów i mogą reagować na przelotki, które mogą być badane za pomocą myringotomii. W innym czasie mogą występować rytmiczne dźwięki klikania wynikające ze skurczów mięśni podniebiennych, które otwierają i zamykają ET, z patologii takich jak myclonus podniebienny lub drżenie.
jest to związane z pół rytmicznymi ruchami podniebienia i powinno być zbadane za pomocą MRI mózgu, ponieważ niektóre są spowodowane zmianami w przewodzie dento-rubro-olivary, chociaż większość jest idiopatyczna. Czasami można pomóc w zastrzykach z botoksu., Inne przyczyny kliknięcia są ze stawu TMJ, z otwarciem i zamknięciem jamy ustnej, wynikające ze zwyrodnienia dysku stawowego, lub zapalenie stawów stawu.
prawdziwe skurcze MEMs, niektóre są spowodowane skurczami synkinetycznymi mięśnia zszywacza po porażeniu nerwu twarzowego., W tym zespole częściowe zwyrodnienie nerwu twarzowego powoduje nieregularny odrost włókien nerwowych, z niektórymi włóknami, które trafiłyby do mięśni twarzy odrastających do zszywki, powodując skurcze zszywek słyszane jako kliknięcia lub jako zniekształcenie słuchu z mruganiem lub ruchami twarzy . Może to również wystąpić w przypadku skurczu połowicznego. Ponadto wymuszone zamknięcie oczu może powodować skurcz TT i dźwięki w uchu ., Wiele osób może również dobrowolnie kontraktować swoje mięśnie środkowe, szczególnie TT przez skurcze mięśni gardła, chociaż mogą nie zdawać sobie sprawy, że to właśnie robią .
częściej u osób występują idiopatyczne skurcze mięśni ucha środkowego. Mogą one być kilku rodzajów, ale najczęściej jest napadowe „trzepotanie” dźwięk w uchu, jak motyl trzepotanie skrzydłami. Nie ma na to konkretnych dowodów, ale często uważa się, że pochodzi z mięśnia stapediusa. Inne rodzaje to bardziej nieregularne kliknięcia i dźwięki., Jeśli fiberoptic nosopharyngoskopia jest wykonywana jednocześnie, jest często Ko-skurcz mięśni gardła i, jeśli widoczne, jest bardziej prawdopodobne, aby wskazywać skurcz TT. Nierzadko zdarza się, że oba MEM współwystępują, autor widział to z endoskopią, mimo że są one dostarczane przez różne nerwy.
„prawdziwe skurcze MEMs, niektóre są spowodowane skurczami synkinetycznymi mięśnia zszywacza po porażeniu nerwu twarzowego.,”
we wszystkich tych rodzajach kliknięć i trzasków przewody stetoskopowe powinny być umieszczone w kanale słuchowym, a dźwięki słuchane, podczas gdy pacjent odsłuchuje dźwięk, który słyszy, aby sprawdzić, czy są synchroniczne z obiektywnymi dźwiękami. Podniebienie pacjenta może być również palpacyjne, podczas gdy dźwięki są wykręcane, aby sprawdzić, czy nie ma ko-skurcz. Próby wywołania skurczów MEM można wykonać poprzez głaskanie twarzy, wymuszone zamknięcie oczu lub dmuchanie na zamknięte powieki.
Diagnostyka Audiometryczna
głównymi narzędziami są osłuchiwanie i długookresowa tympanometria bazowa, i.,e. pomiar immitancji akustycznej przez wiele sekund, często za pomocą ustawień odruchu w tympanometrach z dźwiękiem ustawionym na poziom kontralateralny i bardzo niski, a wkładka kontralateralna nie jest umieszczona. Dzięki temu ustawieniu można zaobserwować zmiany w immitancji w czasie rzeczywistym. Należy podkreślić, że wokalizacja może łatwo zanieczyścić te wyniki, a audiolodzy muszą poprosić pacjenta, aby po cichu poruszył palcem, gdy dźwięk jest słyszany, i szukał jednoczesnych zmian w śladach., W przypadku trzepotania typu miokloniusza, niestety, założenie zatyczki do uszu często ją znosi (w rzeczywistości może to być stosowane jako terapia).
pokazaliśmy sposób odróżnienia TT od mięśnia stapedialnego . Krótko mówiąc, zmiana immittancji jest większa w przypadku skurczu TT niż w przypadku stapedialnego, a w przypadku powtórzenia z dodatnim ciśnieniem w kanale słuchowym, obie reakcje stają się mniejsze, ale pozostają w tym samym kierunku ugięcia (tj., oba wykazują spadek admitancji akustycznej), ale jeśli ciśnienie w kanale słuchowym jest ujemne, wtedy skurcz stapedialny nadal wykazuje spadek admitancji, ale teraz skurcz TT wykazuje wzrost admitancji, ponieważ błona bębenkowa jest rozciągnięta bocznie przez ujemne ciśnienie w kanale słuchowym, a skurcz TT przywraca ją do bardziej naturalnej pozycji spoczynkowej . Rysunek 1 pokazuje ten wzór.
Rysunek 1. Wzorce oczekiwane podczas długotrwałej tympanometrii bazowej podczas dynamicznego skurczu MEM (po Aron i wsp.).,
skurcze toniczne MEM
czy te skurcze toniczne w ogóle istnieją jest kontrowersyjne. Podczas gdy skurcze dynamiczne można zmierzyć jako zmianę w stosunku do wartości wyjściowej, należy wywnioskować skurcze toniczne, ponieważ nie ma żadnych zmian w pomiarze. Zakres mierzonych w uchu środkowym współczynników tympanometrycznych u zdrowych osób jest duży i dominuje w nim błona bębenkowa, a nie mięśnie ucha środkowego. Dlatego trudno powiedzieć, czy zgodność widoczna u jednej osoby jest spowodowana hiperkonkurencyjnymi memami lub tylko częścią normalnego zakresu., „Tensor Tympani Syndrome” został ukuty w 1970 roku przez Klockhoffa, aby opisać wahania impedancji ucha środkowego, związane z pełnią słuchu, dysacusis, szum w uszach,bóle głowy i zawroty głowy.
są to objawy niespecyficzne i mogą być związane z wieloma schorzeniami, takimi jak choroba Meniere ' a, zespoły mięśniowo-powięziowe TMJ i migrena związane z zawrotami głowy. Od tego czasu TT jest obwiniany za wszystko, od ciśnienia w uchu, szum w uszach, zniekształcony dźwięk i ostre ataki choroby Meniere ' a ., Wykazaliśmy również, że dobrowolne skurcze TT mogą powodować niewielki ubytek słuchu przewodzącego niskiej częstotliwości, z niewielkim spadkiem krzywej przewodnictwa kostnego, prawdopodobnie z powodu szumu w uszach słyszanego podczas skurczu. Bez żadnych obiektywnych sposobów określania skurczu tonicznego TT, staje się to w pewnym sensie diagnozą „opartą na wierze”, chociaż możliwe jest, że jedno ucho może wykazywać objawy hiperkonrakcji w porównaniu z drugim uchem, jeśli błona bębenkowa jest absolutnie bez segmentów dimerycznych lub tympanosklerotycznych lub innych segmentów wyjaśniających to., Nie ma zespołów przypisanych tonicznemu skurczowi mięśnia stapediusa i w rzeczywistości stapedius nie pozostaje zakontraktowany przez bardzo długi czas, nawet w odpowiedzi na intensywne Dźwięki.
Rysunek 2. Spodziewane wyniki tympanometryczne ze skurczem TT.
Diagnostyka Audiometryczna
z badań kości skroniowej i badań u ludzi, którzy mogą dobrowolnie kontraktować TT, odkryliśmy, że skurcz TT spowodowałby znaczne obniżenie zgodności statycznej i nieznaczne przesunięcie krzywej tympanotrycznej w kierunku piku podciśnienia (patrz rysunek 2)., Jeśli objawy są jednostronne, a dane ucho ma te ustalenia, może być uzasadnione podejrzenie tonicznego skurczu TT w tym uchu.
podsumowanie
zaburzenia MEM mogą być bardzo trudne do zdiagnozowania. Objawy pokrywają się z niezliczoną liczbą innych przyczyn podobnych objawów. Nawet jeśli jest jasne, że występuje zaburzenie MEM, może być bardzo trudno przypisać objawy jednemu lub innemu mięśniowi, a także mogą one współwystępować., Opisujemy wyniki audiometryczne i kliniczne na podstawie doświadczeń i badań autora w tej dziedzinie, ale szczególnie w przypadku tonicznych skurczów TT pozostaje to tajemnicą. Możliwe jest również, że niektóre zaburzenia, takie jak ostre ataki choroby Meniere ' a, są spowodowane przerywanymi krótkotrwałymi skurczami TT, ale zwykle nie są one rejestrowane, ponieważ wyniki są normalne między atakami.
1. Rainsbury JW, Aron M, Floyd D, Bance M. skurcz stapediusa wywołany Wokalizą. Otol Neurotol 2015; 36 (2): 382-5.
2 . Bance M, Makki FM, Garland P, et al., Wpływ skurczu mięśnia tensorowego tympani na ucho środkowe i markery zakontraktowanego mięśnia. Laryngoskop 2013;123(4):1021-7.
3. Aron m, Floyd D, Bance M. dobrowolny ruch błony bębenkowej: marker skurczu tensorowego tympani? Otol Neurotol 2015; 36 (2): 373-81.
4. Donne AJ, Homer JJ, Woodhead CJ. Synkineza gałki ocznej po porażeniu Bella. J Laryngol Otol 2000;114(2):135-6.
5. Lee GH, Bae SC, Jin SG, et al. Miokloniusz ucha środkowego związany z wymuszonym zamknięciem powiek u dzieci: diagnoza i wynik leczenia. Laryngoskop 2012;122(9):2071-5.
6. Klockhoff I., Wahania impedancji i ” zespół tensor tympani.”W: Proceedings of the 4th International Symposium on Acoustic Impedance Measurements; Lisbon Universidad Nova de Lisboa Ed Penha and Pizarro; September 25-28, 1979:69-76.
7. Wickens B, Floyd D, Bance M. Badania audiometryczne z dobrowolnym skurczem tensorowym. J Otolaryngol Head Neck Surg 2017; 46(1):2.
Deklaracja interesów konkurencyjnych: brak deklaracji.