wprowadzenie: zaburzenia snu od dawna są uważane za główny objaw depresji endogennej, a sny u pacjentek z depresją zwykle różnią się od tych u osób zdrowych., Celem niniejszego badania było zbadanie subiektywnych doświadczeń sennych i ich modyfikacji w odniesieniu do odpowiedzi klinicznej w grupie pacjentów z depresją leczonych escitalopramem.
metody: do badania włączono dwadzieścia siedem pacjentek spełniających kryteria DSM-IV-TR dla dużych zaburzeń depresyjnych (MDD) i rozpoczynających leczenie SSRI. Dane dotyczące stanu psychopatologicznego i subiektywnych doświadczeń sennych zebrano na początku (T0), 4 tygodnie po rozpoczęciu leczenia (T1) i po kolejnych 4 tygodniach terapii (T2).,
wyniki: w T0 doświadczenie snu było osłabione i negatywnie stonowane. Jednocześnie ze zmniejszeniem nasilenia objawów, 8-tygodniowe leczenie escitalopramem prowadziło do znaczącej poprawy w zakresie przywoływania zarówno ilości, jak i jakości snów; pacjenci ci z mniejszą korzyścią kliniczną zgłaszali zaburzenia snu.,
dyskusja: wyniki niniejszego badania dowodzą, w jaki sposób zmiany niektórych specyficznych cech snu, takich jak subiektywne przywoływanie aktywności snu, jakość przywoływania snów, Senna treść emocjonalna i złożoność snu stanowią wiarygodne wskaźniki skuteczności terapii przeciwdepresyjnej.