vanaf het moment dat ze voor het eerst werden uitgesproken, zijn de woorden van de profeet Jesaja geëtst, zelfs ingebed, in ons bewustzijn. Er zijn onvergetelijke woorden, zwaar beladen, niet alleen met betekenis, maar ook met hoop en belofte, woorden als “God is met ons” (jes. 7: 14, TLB),” want ons is een kind geboren ” (jes. 9: 6), “ieder dal zal verhoogd worden” (jes., 40: 4), en “hij is verwond om onze overtredingen, hij is verbrijzeld om onze ongerechtigheden; de straf van onze vrede was op hem, en met zijn striemen zijn wij genezen” (jes. 53:5).
woorden creëren afbeeldingen, afbeeldingen, echo ‘s; zwakke, schamele woorden creëren zwakke, schamele afbeeldingen; krachtige, verfijnde, goed gemaakte woorden creëren krachtige, verfijnde beelden en luide, scherpe echo’ s. Dit verklaart natuurlijk waarom Jesaja ‘ s woorden zo luid en scherp tegen ons spreken—zelfs na 27 eeuwen.
in zijn lijden-dienaar gedicht, bijvoorbeeld (Isa., 52: 13-53: 12), brengt Jesaja een beeld van de Messias in fijnere resolutie dan waar ook in het Oude Testament. Deze sectie alleen is genoeg om de naam te rechtvaardigen, ” de profeet van het evangelie.”
Plus, his prediction of Cyrus, by name, a century and a half before the Persian king decomposed Babylon (Isa. 44: 28-45: 6), is zo verbluffend specifiek dat sommige geleerden veel van Jesaja hebben toegeschreven aan een latere “tweede Jesaja”, een holle schepping van degenen die niet in staat zijn om voorbij de korstige intellectuele grenzen van de menselijke verbeelding te kijken., met een unieke mix van levendige beelden, weergaloze poëtische ritme en balans, Beethoven-achtige dramatische contrasten, en een rijke weave van diepgaande thema ’s die terugkomen in een verfijnd symfonisch proces van voortdurende uitwerking en ontwikkeling, is Jesaja’ s geïnspireerde boek een waardig literair voertuig voor goddelijke gedachten die hoger zijn dan het alledaagse zoals de hemelen hoger zijn dan de aarde (zie Isa. 55:9). Zelfs in de vertaling, die de evocatieve woordspelen en alliteraties van het Hebreeuws verliest, heeft het boek Jesaja weinig gelijken in de geschiedenis van de literatuur, of het nu seculier of heilig is.,we kennen zijn woorden, zo welsprekend, zo poëtisch, zo emotioneel en krachtig, maar kennen we de man Jesaja en de wereld waarin hij schreef, bad en profeteerde? Toen het wrede Assyrische Rijk zijn hoogtepunt bereikte, was het een tijd van verpletterend gevaar. Erger nog, het volk van Juda, het uitverkoren volk, zakte steeds dieper in morele zwakheid. Hebzucht en ellende vochten op straat. In hun strijd om rijkdom of overleving, bliezen sommigen de verdovend dampen van ijdele euforie, terwijl anderen verdord in wanhoop., Jesaja probeerde de identiteit van zijn natie te behouden door een overblijfsel uit een staat van ontkenning te nemen en ze in werkelijkheid te verankeren, en riep zijn volk op om hun God te aanschouwen, de Heilige van Israël, De Schepper van hemel en aarde, degene die hen bij naam kende en die beloofde hen van vuur te verlossen, maar alleen als ze wilden luisteren—en gehoorzamen.
Jesaja raadde koningen., Toen de slanke draad van Gods overgebleven lijn werd beperkt tot één stad gedoemd door Assyrische legioenen, waren het de profetische woorden van Jesaja die koning Hizkia sterkten om te zoeken naar het wonder dat de enige hoop van Jeruzalem was (Jesaja 36, 37). Als Jeruzalem toen was gevallen, in plaats van aan de Babyloniërs een eeuw later, zou de Assyrische politiek van het verstrooien van veroverde volkeren de nationale identiteit van Juda hebben verdampt. Er zou dus geen Joods volk zijn geweest waaruit de Messias, de redder van de wereld, zou ontstaan.,dit kwartaal nemen we een blik op Jesaja, op zijn woorden, zijn tijden, zijn hachelijke omstandigheden, maar vooral op zijn God, de God die, zowel toen als vandaag, tot ons roept: “Vrees niet, want Ik heb u verlost, ik heb u bij uw naam geroepen; gij zijt van mij” (jes. 43:1).