De werkkapitaalratio is een zeer fundamentele maatstaf voor liquiditeit. Het is bedoeld om aan te geven in hoeverre een onderneming in staat is aan haar huidige financiële verplichtingen te voldoen en is een maatstaf voor de financiële solvabiliteit van een onderneming. Wat de jaarrekening betreft, is dit het cijfer dat op de bottom line van de balans van een onderneming staat.
bepalen van een goede werkkapitaalratio
De ratio wordt berekend door vlottende activa te delen door vlottende verplichtingen., Het wordt ook wel de huidige verhouding genoemd.
in het algemeen wordt een werkkapitaalratio van minder dan één beschouwd als een aanwijzing voor potentiële toekomstige liquiditeitsproblemen, terwijl een ratio van 1,5 op twee wordt geïnterpreteerd als een aanwijzing voor een onderneming op solide financiële basis in termen van liquiditeit.
een steeds hogere verhouding boven twee wordt niet noodzakelijk als beter beschouwd. Een aanzienlijk hogere ratio kan erop wijzen dat een bedrijf niet goed werk doet van het gebruik van zijn activa om maximaal mogelijke inkomsten te genereren., Een onevenredig hoge werkkapitaalratio wordt weerspiegeld in een ongunstige return on assets ratio (ROA), een van de primaire rentabiliteitsratio ‘ s die gebruikt worden om bedrijven te evalueren.
wat betekent de werkkapitaalratio voor liquiditeit?
liquiditeit is van cruciaal belang voor elke onderneming. Als een bedrijf niet aan zijn financiële verplichtingen kan voldoen, loopt het ernstig gevaar failliet te gaan, hoe rooskleurig de vooruitzichten voor toekomstige groei ook mogen zijn. De werkkapitaalratio is echter geen echt nauwkeurige indicatie van de liquiditeitspositie van een onderneming., Het geeft gewoon het nettoresultaat weer van de totale liquidatie van activa om aan de verplichtingen te voldoen, een gebeurtenis die zich in het bedrijfsleven zelden voordoet. Het is geen weergave van aanvullende toegankelijke financiering die een onderneming mogelijk beschikbaar heeft, zoals bestaande ongebruikte kredietlijnen.
traditioneel hebben bedrijven geen toegang tot kredietlijnen voor meer contant geld dan nodig is, omdat dit onnodige rentekosten met zich mee zou brengen. Door op deze basis te werken, kan de verhouding bedrijfskapitaal echter abnormaal laag lijken., Niettemin kunnen vergelijkingen van het niveau van het werkkapitaal in de loop van de tijd op zijn minst dienen als potentiële vroegtijdige waarschuwingsindicatoren voor het feit dat een onderneming problemen kan hebben bij het tijdig innen van vorderingen die, als zij niet worden aangepakt, tot een toekomstige liquiditeitscrisis kunnen leiden.
het meten van de liquiditeit via de conversie-cyclus van contanten
een alternatieve meting die een meer solide indicatie kan geven van de financiële solvabiliteit van een onderneming is de conversie-of exploitatiecyclus van contanten., De cash conversion cycle geeft belangrijke informatie over hoe snel een bedrijf gemiddeld de inventaris omdraait en de inventaris omzet in betaalde vorderingen.
aangezien trage omzetcijfers voor voorraden of trage inningspercentages van vorderingen vaak de kern vormen van cashflow-of liquiditeitsproblemen, kan de conversie van contanten een nauwkeuriger indicatie geven van potentiële liquiditeitsproblemen dan de werkkapitaalratio. De werkkapitaalratio blijft een belangrijke basismaatstaf voor de huidige verhouding tussen activa en passiva.,