Blog
echolokacja to technika używana przez nietoperze, delfiny i inne zwierzęta do określania położenia obiektów za pomocą odbitego dźwięku. Pozwala to zwierzętom poruszać się w ciemności, dzięki czemu mogą nawigować, polować, identyfikować przyjaciół i wrogów oraz unikać przeszkód.,
nietoperze, wieloryby, delfiny, kilka ptaków, takich jak nocny ptak oleisty i niektóre jerzyki, niektóre ryjówki i podobne tenrec z Madagaskaru są znane z echolokacji. Innym możliwym kandydatem jest jeż, a niewiarygodnie niektórzy niewidomi również rozwinęli zdolność do echolokacji.
w przypadku delfinów i waleni zębatych technika ta umożliwia im widzenie w błotnistych wodach lub ciemnych głębinach oceanicznych, a nawet może ewoluować tak, że mogą ścigać kałamarnice i inne gatunki głęboko nurkujące.
echolokacja pozwala nietoperzom latać zarówno w nocy, jak i w ciemnych jaskiniach. Jest to umiejętność, którą prawdopodobnie rozwinęli, aby zlokalizować nocne owady, których ptaki nie mogą znaleźć.,
delfiny i wieloryby używają echolokacji, odbijając wysokie dźwięki klikania od podwodnych obiektów, podobne do krzyków i słuchania ECHA. Dźwięki wydawane są przez ściskanie powietrza przez kanały nosowe w pobliżu otworu nadmuchowego., Te fale dźwiękowe przechodzą następnie do czoła, gdzie duża plama tłuszczu zwana melonem skupia je w wiązkę.
Jeśli echolokacja uderzy w coś, odbity dźwięk jest odbierany przez dolną szczękę zwierzęcia i przekazywany do jego uszu. Echolokujące dźwięki są tak głośne, że uszy delfinów i wielorybów są osłonięte, aby je chronić. Delfiny i wieloryby używają tej metody do określenia odległości, kierunku, prędkości, gęstości i wielkości obiektu.,
za pomocą echolokacji delfiny mogą wykryć obiekt wielkości piłki golfowej o długości boiska piłkarskiego – znacznie dalej, niż mogą zobaczyć. Poruszając głową w celu wycelowania wiązki dźwiękowej w różne części ryby, delfin może również rozróżniać gatunki.
nietoperze wydają echolokujące dźwięki w krtani i emitują je przez usta. Na szczęście większość z nich jest zbyt wysoka, by ludzie mogli ją usłyszeć – niektóre nietoperze potrafią krzyczeć z prędkością do 140 decybeli, tak głośno jak silnik odrzutowy oddalony o 30 metrów.
nietoperze potrafią wykryć owada w odległości do 5 m, wypracować jego rozmiar i twardość, a także mogą unikać drutów tak cienkich, jak ludzkie włosy., Gdy nietoperz zbliża się do zabicia, podkręca swoje wezwania, aby namierzyć zdobycz.
aby uniknąć ogłuszenia przez własne odgłosy, nietoperz wyłącza ucho środkowe tuż przed wywołaniem, przywracając mu słuch po ułamku sekundy, aby słuchać ECHA.
pamiętaj, że zewnętrzne filmy mogą zawierać reklamy:
ptak oleisty jest aktywny w nocy, a niektóre jerzyki owadożerne żerują w ciemnych jaskiniach, więc sensowne jest dla nich wyewoluowanie zdolności do echolokacji. Oba używają ostrych, słyszalnych kliknięć, aby poruszać się w ciemności.,
niektóre nocne ryjówki używają ultradźwiękowych pisków do odkrywania ciemnego otoczenia, a ryjowate tenreki Madagaskaru echolokują się w nocy za pomocą kliknięć językiem, prawdopodobnie w celu znalezienia pożywienia.
jeże używają gwizdków ultradźwiękowych, mają doskonały słuch i żyją w siedliskach podobnych do tenreków i ryjówek, ale nie byliśmy jeszcze w stanie potwierdzić, że echolokują na pewno.,
kolejną intrygującą możliwością są ludzie – wielu niewidomych potrafi odnaleźć drogę po prostu słuchając odbijających się od otaczających obiektów echolokatorów, a niektórzy doświadczeni ludzcy echolokatorzy wykonują krótkie, wysokie kliknięcia podobne do tych spotykanych w przyrodzie.
pamiętaj, że zewnętrzne filmy mogą zawierać reklamy: