30, 1884, najstarszy syn w rodzinie samurajskiego pochodzenia. Tojo wstąpił do szkoły wojskowej w 1899 roku, idąc w ślady swojego ojca, zawodowego wojskowego, który służył jako podpułkownik w wojnie chińsko-japońskiej i jako generał major w wojnie rosyjsko-japońskiej. Tojo również widział służbę, choć krótko, w drugiej wojnie. W 1915 ukończył z wyróżnieniem Wojskową Akademię Wojskową, po czym został wysłany za granicę na 3 lata (1919-1922) studiów w Europie., Po powrocie służył jako instruktor nauk wojskowych w Wyższej Szkole Wojennej.
szorstki, skrupulatny i pracowity, Tojo stał się znany jako kamisori (brzytwa) ze względu na ostre, zdecydowane, niecierpliwe cechy, które przejawiał, gdy szybko wzrastał w hierarchii wojskowej. Został przydzielony najpierw do Ministerstwa Wojny, a następnie do Sztabu Generalnego i różnych stanowisk dowodzenia., Awansowany do stopnia generała porucznika w 1936 roku, Tojo został szefem sztabu armii Kwantung w Mandżurii, gdzie skutecznie działał na rzecz mobilizacji gospodarki Mandżurii i wzmocnienia gotowości wojskowej Japonii na wypadek wybuchu wojny ze Związkiem Radzieckim. Gdy w wyniku incydentu na moście Marco Polo doszło do walk między Chinami a Japonią na pełną skalę, Tojo w swoim pierwszym prawdziwym doświadczeniu bojowym poprowadził dwie brygady w Blitzkriegu, który szybko opanował całą Mongolię wewnętrzną., W 1938 roku został odwołany ze służby polowej, aby zostać wiceministrem wojny, na którym stanowczo naciskał na przygotowania, które pozwoliłyby Japonii prowadzić wojnę dwóch frontów przeciwko Chinom i Związkowi Radzieckiemu.
W połowie 1940 roku Tojo został mianowany ministrem wojny w drugim rządzie Fumimaro Konoe, który natychmiast przystąpił do podpisania paktu trójstronnego z Niemcami i Włochami. Stosunki ze Stanami Zjednoczonymi stopniowo pogarszały się w kolejnych miesiącach, gdy wojska japońskie posuwały się na południe do Indochin; jednak Tojo przesunął się na twardą linię., Przekonany o słuszności sprawy cesarskiej i nieugiętej wrogości Amerykanów, Brytyjczyków, Chińczyków i Holendrów, stanowczo sprzeciwiał się negocjacjom i ustępstwom, które rozważał Konoe. Przemawiając w imieniu dowództwa armii, Tojo zażądał decyzji o wojnie, chyba że Stany Zjednoczone wycofają się z embarga na cały eksport do Japonii. Kiedy Konoe zawahał się, Tojo powiedział mu, że ” czasami trzeba zamknąć oczy i zanurzyć się.”Konoe był jednak niechętny do podjęcia decyzji i zamiast tego złożył rezygnację.