Jaka jest definicja dysplazji, która dotyczy błony śluzowej Barretta?
R. H. Riddell (Hamilton)
definicja dysplazji w przełyku Barretta jest taka , że po raz pierwszy opracowana do stosowania w dysplazji we wrzodziejącym zapaleniu jelita grubego, dysplazja jest definiowana jako jednoznaczna zmiana nowotworowa nabłonka. Należy podkreślić, że taki dysplastyczny nabłonek nie tylko może być markerem lub prekursorem raka, ale może być złośliwy i związany z bezpośrednim inwazją na tkankę leżącą u podstaw., Używając tej definicji wszystkie biopsje
można sklasyfikować jako ujemne, nieokreślone lub dodatnie dla dysplazji zadając dwa pytania:
1. Czy biopsja jest jednoznacznie negatywna na dysplazję?
2. Czy biopsja jest dysplastyczna?
z definicji, jeśli odpowiedź na oba te pytania brzmi „nie”, to mamy do czynienia z błoną śluzową, która jest nieokreślona dla dysplazji.
ponadto, w razie potrzeby, dysplazję można obiektywnie podzielić na wysoki i niski stopień w zależności od położenia jąder w komórce., W dysplazji niskiego stopnia jądra są w dużej mierze ograniczone do podstawnych połówek komórki, podczas gdy w dysplazji wysokiego stopnia regularnie docierają do górnej części komórki. Chociaż zaleca się, aby najgorszy obszar biopsji był używany do klasyfikacji, przymiotniki kwalifikujące w dużej mierze i regularnie stanowią subiektywny składnik i potencjalny obszar dla różnic między obserwatorami między patologami. Niemniej jednak, porozumienie międzyobserver między patologami zostało przetestowane i okazało się być dość dobre, z około 85% zgody w odróżnianiu wysokiej klasy od innych form dysplazji., Jeśli ktoś ma na uwadze, że widmo zmian jest obserwowane, oczekuje się krzywej rozkładu normalnego dla wyników wielu patologów badających pojedynczy slajd. W dysplazji niskiego stopnia istnieje możliwość nakładania się dysplazji wysokiego stopnia na jednym końcu i dysplazji nieokreślonej na drugim, w zależności od szerokości krzywej dystrybucji. Nadzieja jest taka, że obszary pokrywają się z sąsiednimi stopniami w widmie nie występują; jest to jednak nierealne oczekiwanie., Niektóre slajdy mogą być celowo wybrane, które obejmują różne części spektrum klasyfikacji; niezbierane biopsje mogą wyraźnie zrobić to samo.
być może najważniejszą cechą, jaką mają nieporozumienia, jest ich wpływ na zarządzanie pacjentem. Kryterium interwencji terapeutycznej jest zazwyczaj rak wewnątrzkomórkowy lub inwazyjny. Można się spodziewać, że nie będzie nieporozumień między patologami w odniesieniu do tych diagnoz. Co zaskakujące, w jednym badaniu osiągnięto porozumienie w sprawie raka wewnątrzkomórkowego tylko w 87% przypadków .
oczywiście istnieją inne obszary problemowe., Jednym z nich jest rozpoznawanie cech aktywnej naprawy na poziomie cytologicznym, które dla niewprawnego oka mogą przypominać dysplazję. Drugim jest to, że naprawa może również prowadzić do proliferacji gruczołów wytwarzając wygląd gruczołu z tyłu do tyłu lub w obrębie gruczołu, który może być również w raku in situ (CIS), chociaż bez typowych cech cytologicznych towarzyszących rakowi in situ. Niemniej jednak można docenić możliwość błędnego odczytu CIS jako zmian reaktywnych.
ta definicja dysplazji ma kilka bezpośrednich implikacji, które są niezbędne do zrozumienia., Najważniejszym z nich jest to, że dysplazja dowolnego stopnia może prowadzić bezpośrednio do raka inwazyjnego. Początkowo jest to sprzeczne z tradycyjnym nauczaniem, że inwazja zachodzi na tle dysplazji przechodzącej kolejno od niskiego do wysokiego stopnia, w tym raka in situ, z którego dochodzi inwazja. Jednak fakt, że inwazja może wystąpić bezpośrednio z dysplazji niskiego stopnia jest nieodłączną częścią definicji i, choć stosunkowo rzadkie, wiadomo, że występuje praktycznie we wszystkich narządach., Świadomie decydując się na śledzenie dowolnego stopnia dysplazji, należy mieć świadomość, po pierwsze, że następuje zmiana, która może bezpośrednio wywołać raka inwazyjnego, a po drugie, że raki w nabłonku Barretta są często niewidoczne endoskopowo, stwierdzane przypadkowo na
wyrywkowej biopsji lub w erekcji wykonywanej na dysplazję . Niemniej jednak, istnieje niepotwierdzony raport, że wiele biopsji dużych cząstek może podjąć domysły z tej sytuacji klinicznej., Oznacza to, że jeśli wykonuje się wystarczającą ilość biopsji, można histologicznie wykryć obecność raka wewnątrzkomórkowego lub inwazyjnego, tak aby nieoczekiwany rak nie został przypadkowo wykryty w wyciętych próbkach .
1. Riddell RH, Goldman H, Ransohoff de et al. Dysplazja w zapalnych chorobach jelit: standaryzowana klasyfikacja z tymczasowymi implikacjami klinicznymi. Human Pathol 1983; 14: 931-968.
2. Reid BJ, Haggitt RC, Rubin CE et al. Obserwator zmiany w diagnostyce przełyku Barretta. Human Pathol 1988; 19:166-178.
3. Reid BJ, Weinstein WM, Lewin KJ et al., Biopsja endoskopowa może wykryć dysplazję wysokiego stopnia lub wczesnego gruczolakoraka w przełyku Barretta bez rażąco rozpoznawalnych zmian nowotworowych. Gastroenterologia 1988: 94: 81-90.
4. Levine DS, Haggitt RC, Blount PL et al. Endoskopowy protokół biopsji może odróżnić dysplazję wysokiego stopnia od wczesnego gruczolakoraka w przełyku Barretta. Gastroenterologia 1993:105: 40-50.