Madonna z Dzieciątkiem, Giovanni Di Marco ok. 1430.
wizerunki Madonny i Madonny z Dzieciątkiem są jednymi z głównych ikon chrześcijaństwa, przedstawiającymi Madonnę lub Maryję, Matkę Jezusa, samą lub, raczej częściej, ze swoim Synem Jezusem., Formuła Theotokos („Matka Boża”) została oficjalnie przyjęta przez Kościół chrześcijański na Soborze w Efezie w 431 roku, po początkowym oporze i kontrowersjach, rozpoczynając okres ponad tysiąca lat, kiedy wizerunki Maryi były centralnym punktem Sztuki Zachodniej.
Madonna, jeśli jest używana do opisania dzieła sztuki, a nie pojedynczej figury w jednym, odnosi się do portretowego obrazu Maryi, ale termin ten jest często luźno używany do tych z „Madonna z Dzieciątkiem”, jak również. Obecność aniołów nie wpływa na użycie tego terminu., Ołtarz „Madonna i Święci” lub obraz narracyjny sceny z życia Matki Boskiej zwykle będzie miał specyficzny tytuł dla tej sceny, takich jak Zwiastowanie do Maryi. Najczęściej i prawie zawsze, jeśli trzyma Jezusa, Maryja siedzi i ukazuje się na pół długości lub na całej długości. Na różnego rodzaju obrazach ukazana jest sama, na całej długości i stojąca.
obraz Madonny pozostaje solidną syntezą religii i sztuki i pomaga wielu chrześcijańskim wiernym skupić modlitwy i inne praktyki dewocyjne., Jest to również okazja dla artystów do wyrażenia jednocześnie swojej kreatywności i religijnego oddania.
etymologia
Madonna jest średniowiecznym włoskim terminem oznaczającym szlachetną lub inną ważną kobietę, i od dawna jest powszechnie używane w odniesieniu do obrazów Matki Boskiej, Matki Jezusa. Słowo to zostało również przyjęte przez angielski i inne języki europejskie. „Madonna” tłumaczy się jako ” Moja Pani.,”Podkreślając osobistą, a jednocześnie pełną szacunku relację między dziewicą a pobożnym chrześcijaninem, który zwraca się do niej w modlitwie, jest ona porównywalna do francuskiej „Notre Dame” lub ” Matka Boża.”Nazwy te sygnalizują zarówno wzrost znaczenia kultu Matki Boskiej, jak i wyeksponowanie Sztuki w służbie pobożności Maryi Dziewicy w okresie późnego średniowiecza. W XIII wieku, zwłaszcza wraz z rosnącym wpływem rycerstwa i arystokratycznej kultury na poezję, pieśń i sztuki wizualne, Madonna jest przedstawiana jako Królowa Nieba, często na tronie., Ściśle mówiąc, termin „Madonna” powinien być używany wyłącznie do włoskich dzieł sztuki sakralnej, ale często nie jest to przestrzegane. Obrazy Maryi stworzone przez każdego artystę, gdzie Maryja jest przedstawiona samotnie lub z Dzieciątkiem Chrystus i ewentualnie z aniołami, mogą być luźno określane jako po prostu ” Madonna.”
przegląd
Madonna z Dzieciątkiem na tronie ze świętymi, przez Rafaela ok. 1504.,
być może powodem, dla którego Madonna jest często przedstawiana z Dzieciątkiem Jezus, jest to, że temat matczynej miłości, w najczystszej formie, jest dość łatwy do odniesienia. Niewielu jest zbyt nieświadomych, aby to zrozumieć lub zbyt mądrych, aby być poza tym. Ze względu na dużą liczbę przykładów w obiegu rozwinęło się kilka różnych sposobów grupowania Madonn. Można je zorganizować na podstawie okresu pracy, fizycznej struktury obrazów lub relacji i stosunku do reprezentowanego dziecka., Patrząc na fizyczną strukturę obrazu, większość prac można podzielić na pięć klas:
- Portret Madonny, postacie w połowie długości na nieokreślonym tle.
- Madonna zasiada na tronie, gdzie ustawione jest coś w rodzaju tronu lub podium.
- Madonna na niebie lub „Madonna w glorii”, gdzie postacie są ustawione w niebiosach, jako reprezentowane przez chwałę światła, przez chmury, przez Towarzystwo Cherubinów lub przez proste wzniesienie nad powierzchnią ziemi.
- Madonna pasterska, z krajobrazowym tłem.,
- Madonna w domowym otoczeniu, gdzie scenerią jest wnętrze.
patrząc na relację Marii z Dzieciątkiem, dzieła można podzielić na grupy według następujących trzech tematów:
- Madonna miłości (Mater Amabilis), w której relacja ma charakter czysto matczyny. Nacisk kładzie się na naturalne uczucie matki, okazywane jej dziecku.
- Madonna w adoracji( Madre Pia), w której postawą matki jest pokora, kontemplująca swoje dziecko z podziwem.,
- Madonna jako świadek, w której matka jest przede wszystkim niosąca Chrystusa, nosząc zaszczyty swojej dumnej pozycji jako świadka Wielkiego przeznaczenia syna.
Madonna ma wyjątkowo długą historię, szczególnie w Europie.,
Historia
najwcześniejszym przedstawieniem Madonny z Dzieciątkiem może być malowidło ścienne w Katakumbie w Priscilli w Rzymie, w którym siedząca Madonna ssie Dzieciątko, które odwraca głowę, aby spojrzeć na widza., W połowie VI wieku w klasztorze św. Katarzyny na górze Synaj powstał znany obraz Matki Boskiej, niosącej Dzieciątko Chrystus. Ten rodzaj przedstawienia, z subtelnie zmieniającymi się różnicami akcentu, pozostał podstawą przedstawień Maryi do dnia dzisiejszego. Obraz na górze Synaj łączy dwa aspekty Maryi opisane w Magnificacie: jej pokorę i wywyższenie nad innych ludzi.,
to na Wschodzie Imperium, jednym z obszarów, które później stały się częścią domeny Wschodniego Kościoła Prawosławnego, kiedy oddzielił się od Kościoła katolickiego w XI wieku, rozwinął się najwcześniejszy wzór spójnych przedstawień matki i dziecka, rozwijając się w ikony, które są obecnie znane w całym Kościele prawosławnym.,
w okresie Cesarstwa Bizantyjskiego były dwa okresy ikonoklazmu, w VIII I IX wieku, kiedy Bizantyjscy przywódcy nakazali usunięcie świętych obrazów, w tym wizerunków Maryi, zaniepokojeni, że ludzie skupią swój kult na samych obrazach, a nie na świętych postaci, które reprezentowali. Później przywódcy mieli więcej akceptacji, a święte obrazy, w tym Madonny, zaczęły ponownie rozkwitać. Niektóre Wschodnie przykłady pokazują Madonnę siedzącą na tronie, nawet noszącą zamkniętą bizantyjską koronę inkrustowaną perłą z wisiorkami, z Dzieciątkiem na kolanach.,
Madonny na Zachodzie, po wschodniej bizantyjskich modeli ściśle we wczesnym średniowieczu, ale wraz ze wzrostem znaczenia kultu Dziewicy w XII i XIII wieku, szeroki wachlarz typów rozwinął się, aby zaspokoić powódź bardziej intensywnie osobistych form pobożności. W typowych gotyckich i renesansowych formułach Matka Boska siedzi z Dzieciątkiem Jezus na kolanach lub opleciona w ramionach. We wcześniejszych przedstawieniach Dziewica zasiada na tronie, a dziecko może być w pełni świadome, podnosząc rękę, aby ofiarować błogosławieństwo., W XV-wiecznej włoskiej odmianie, Dzieciątko Jan Chrzciciel patrzy na.
Madonna nadal jest popularnym tematem w sztuce współczesnej.
Madonna and Child by Filippo Lippi at the National Gallery of Art, Washington, DC., 1440-1445, tempera na desce
wpływy Bizantyjskie na Zachodzie
włoska tradycja, Centralna dla historii Madonn na zachodzie, była pod silnym wpływem bizantyjskich ikon, zwłaszcza tych stworzonych w Konstantynopolu (Stambuł), stolicy najdłuższej, trwałej cywilizacji średniowiecznej, której ikony czczono ze względu na ich cudowne właściwości.,
Bizancjum (324-1453) postrzegało siebie jako centrum Imperium chrześcijańskiego i miało kolonie Włochów mieszkających wśród swoich obywateli, uczestniczących w krucjatach na granicach swoich ziem, a ostatecznie plądrując kościoły, klasztory i wiele skarbów. W późnym średniowieczu Szkoła kreteńska była głównym źródłem ikon dla Zachodu, a tamtejsi artyści mogli dostosować swój styl do zachodniej ikonografii w razie potrzeby.,
podczas gdy kradzież jest jednym ze sposobów, że Bizantyjskie obrazy trafiły na zachód do Włoch, związek między ikonami bizantyjskimi i włoskich obrazów Madonny jest znacznie bardziej bogaty i skomplikowane. Sztuka bizantyńska odgrywała długą, krytyczną rolę w Europie Zachodniej, zwłaszcza gdy Terytoria Bizantyjskie obejmowały część Europy Wschodniej, Grecję i znaczną część samych Włoch., Bizantyjskie rękopisy, ivorie, złoto, srebro i luksusowe tkaniny były rozprowadzane na całym Zachodzie. W Bizancjum zwyczajowym tytułem Maryi była Theotokos lub Matka Boża, a nie Dziewica Maryja i wierzono, że zbawienie zostało dostarczone wiernym w momencie wcielenia Boga. Ta koncepcja teologiczna przybiera formę obrazową na obrazie Maryi trzymającej Dzieciątko.
jednak to, co najbardziej istotne dla Bizantyjskiego Dziedzictwa Madonny, jest dwojakie., Po pierwsze, najwcześniejsze zachowane niezależne wizerunki Matki Boskiej znajdują się w Rzymie, centrum chrześcijaństwa na średniowiecznym zachodzie. Jednym z nich jest cenna własność Santa Maria in Trastevere, jeden z wielu rzymskich kościołów pod wezwaniem Najświętszej Maryi Panny. Inny, rozszczepiony, przemalowany duch dawnego siebie, czczony jest w Panteonie, tym wielkim architektonicznym cudu starożytnego Cesarstwa Rzymskiego, który został ponownie poświęcony Maryi jako wyraz triumfu Kościoła., Oba odwołują się do tradycji bizantyjskiej pod względem medium, czyli techniki i materiałów obrazów, ponieważ pierwotnie były malowane w temperze (żółtka jajka i pigmenty mielone) na drewnianych płytach. Pod tym względem dzielą starożytne dziedzictwo Rzymskie ikon bizantyjskich. Po drugie, dzielą się tematami. Każdy obraz podkreśla matczyną rolę, jaką odgrywa Maryja, reprezentując ją w relacji z jej niemowlęciem. Trudno ocenić daty tych wcześniejszych obrazów, jednak wydają się one być przede wszystkim dziełami z VII i VIII wieku.,
Pietro di Domenico da Montepulciano c. 1420.
ekspansja poza Rzym
dopiero odrodzenie monumentalnego malarstwa panelowego we Włoszech w XII i XIII wieku, obraz Madonny zyskał rozgłos poza Rzymem, zwłaszcza w całej Toskanii., Podczas gdy członkowie zakonu franciszkanów i Dominikanów są jednymi z pierwszych, którzy zlecają panele reprezentujące tę tematykę, prace takie szybko stały się popularne w klasztorach, kościołach parafialnych i domach. Niektóre wizerunki Madonny zostały opłacone przez organizacje świeckie zwane bractwami, które spotykały się, aby śpiewać cześć Dziewicy w kaplicach znalezionych w nowo zrekonstruowanych, przestronnych kościołach, które czasami były jej dedykowane. Płacenie za taką pracę może być również postrzegane jako forma oddania., Jego koszt rejestruje się w użyciu cienkich arkuszy prawdziwego złota we wszystkich częściach panelu, które nie są pokryte farbą, wizualnym analogiem nie tylko do kosztownych osłon, które średniowieczni złotnicy używali do dekoracji ołtarzy, ale także środkiem otaczającym obraz Madonny z oświetleniem z lamp naftowych i świec. Jeszcze cenniejszy jest jasnoniebieski płaszcz w Kolorze lapis lazuli, kamień importowany z Afganistanu.,
podczas gdy skupiono się na przedstawieniu Madonny w malarstwie panelowym, należy zauważyć, że jej wizerunek pojawia się również w dekoracji muralowej, czy to mozaiki, czy freski na zewnątrz i wewnątrz budynków sakralnych. Znajduje się wysoko nad apsydą, czyli wschodnim krańcem kościoła, gdzie na Zachodzie odprawiana jest liturgia. Występuje również w formie rzeźbiarskiej, czy to małych ivories do prywatnego oddania, czy dużych płaskorzeźb i rzeźb wolnostojących., Jako uczestniczka dramatu sakralnego, jej obraz inspiruje jeden z najważniejszych cykli fresków w całym malarstwie włoskim: cykl narracyjny Giotta w Kaplicy Areny, obok pałacu rodziny Scrovegni w Padwie. Program ten datuje się na pierwszą dekadę XIV wieku.
włoscy artyści XV wieku zawdzięczają tradycje powstałe w XIII i XIV wieku w przedstawieniu Madonny.
Renesans
Madonna z Dzieciątkiem, Innsbruck, Austria.,
podczas gdy XV i XVI wiek były czasem, kiedy malarze włoscy rozszerzyli swój repertuar o Wydarzenia historyczne, niezależne portrety i tematykę mitologiczną, chrześcijaństwo zachowało silną pozycję w ich karierach. Większość dzieł sztuki z tej epoki jest święta. Podczas gdy zakres tematyki religijnej obejmował tematy ze Starego Testamentu i wizerunki świętych, których Kult datuje się po kodyfikacji Biblii, Madonna pozostała dominującym tematem w ikonografii renesansu.,
do najbardziej znanych włoskich malarzy, którzy zwrócili się do tego tematu, należą da Vinci, Michał Anioł, Raphael, Giorgione, Giovanni Bellini i Tycjan, w XVI wieku. Powstały na fundamentach XV-wiecznych obrazów Maryjnych m.in. Fra Angelico, fra Filippo Lippi, Mantegna i Piero della Francesca. Temat ten był równie popularny we wczesnym malarstwie niderlandzkim i w pozostałej części Europy Północnej.,
temat zachowujący największą moc nad wszystkimi tymi mężczyznami pozostał więzią matczyną, nawet jeśli inne tematy, zwłaszcza Zwiastowanie, a później Niepokalane Poczęcie, pozostały doprowadziło to do większej liczby obrazów, które przedstawiały Marię samą, bez syna., Jako pamiątkowy obraz, Pieta, w której Maryja trzyma martwe ciało ukrzyżowanego Jezusa, stała się ważnym tematem, na nowo uwolnionym od swojej dawnej roli w cyklach narracyjnych, po części wyrastającym z popularnych posągów dewocyjnych w Europie Północnej. Tradycyjnie Maria jest przedstawiana jako wyrażająca współczucie, smutek i miłość, zwykle w silnie naładowanych, emocjonalnych dziełach sztuki, chociaż najbardziej znane, wczesne dzieło Michała Anioła tłumi oznaki żałoby. Czułość, jaką zwykła matka może odczuwać wobec ukochanego dziecka, zostaje uchwycona, przywołując moment, w którym po raz pierwszy trzymała swojego małego syna Chrystusa., Widz ma przecież współczuć, dzielić rozpacz matki, która trzyma ciało ukrzyżowanego syna.
Madonna w kontrowersji
Madonna nie zawsze była akceptowana jako forma sztuki głównego nurtu i nadal stawia czoła wyzwaniom w czasach współczesnych., Ponieważ tak niewiele wiadomo o historycznej kobiecie Maryi i nic nie wiadomo o jej wyglądzie, wczesnochrześcijańscy przeciwnicy sztuki religijnej stwierdzili, że jakikolwiek wizerunek „Maryi” nie miał żadnego związku z osobą w rzeczywistości i przypominał pogańskiego bożka. Pisarz na dworze Karola Wielkiego zaatakował adorację obrazów, wskazując na problem identyfikacji posągu kobiety z dzieckiem na kolanach. Może to być Wenus i Kupidyn, Alkmeme i Herkules, albo Dziewica Maria i Dzieciątko Jezus., Co ujawniło konflikt: czcić obraz jako święty i chrześcijański, albo traktować go jako bożka i niszczyć.
w latach 1605-1606 Caravaggio namalował śmierć Dziewicy i chociaż został odrzucony ze względu na brak dekoracji, krążyły pogłoski, że Caravaggio oparł swoją postać Maryi na prostytutce, która mogła być kochanką artysty.
jeszcze niedawno kolaż Chrisa Ofili z 1996 roku, The Holy Virgin Mary, wywołał ogromne poruszenie w Nowym Jorku, gdzie został wystawiony w Brooklyn Art Museum., Kolaż zawierał przedstawienie Matki Boskiej (która wyglądała dość podobnie do Ingrid Bergman) pokrytej łajnem słonia. Chociaż intencja obrazu miała być szokująca, w rzeczywistości była tak podżegająca, że ówczesny burmistrz Rudy Giuliani zagroził, że ograniczy fundusze na Brooklyn Art Museum, jeśli dzieło nie zostanie zdjęte. Giuliani powiedział: „pomysł posiadania tak zwanych dzieł sztuki, w których ludzie rzucają słoniami w odchody na obraz Matki Boskiej jest chory.”I chociaż większość krytyków sztuki nie zgadzała się z burmistrzem Nowego Jorku, Muzeum ostatecznie uległo.,na z Częstochowy: Czarna Madonna lub Matka Boska Częstochowska, ikona, która według legendy została namalowana przez św. Łukasza Ewangelistę na cyprysowym stole z domu Świętej Rodziny
podsumowanie
Maryja, Matka Jezusa, była ważną postacią w całej historii chrześcijaństwa. Od początku historii chrześcijaństwa artyści tworzyli wizerunki Maryi lub Madonny, które były używane w kościołach jako punkt odniesienia dla praktyk dewocyjnych przez wielu chrześcijan. Te Madonny, czy to wykonane jako ikony, mozaika, malarstwo, rzeźba lub inne formy były źródłem siły, pociechy i inspiracji dla chrześcijan przez wieki., Oprócz Madonn znajdujących się w kościołach, kapliczkach, grotach i innych miejscach publicznych, wielu wiernych posiada również mniejsze ikony, rzeźby, wisiorki i inne Madonny, których używają w swoich osobistych praktykach dewocyjnych.,
Zobacz także
- Maria (matka Jezusa)
- ikona
- Wniebowzięcie Maryi
- Sztuka chrześcijańska
- sztuka w rzymskim katolicyzmie
notatki
- Davis, Michael, 8 października 1999, Madonna Sparks kontrowersje pokryte gnojem, College Street Journal 13 (6), Mount Holyoke College, Retrieved 28 września 2008
- Dobell, Steve. Madonna w sztuce. Warszawa: Southwater, 2005. ISBN 9781844761661
- Hurll, Estelle M. Madonna w sztuce. LC Page and Co., 1898; Detroit: Gale Research Co., ISBN 9780810340831
- Lasareff, Victor, „studia w ikonografii Dziewicy”, Biuletyn Sztuki 20 (1): 27.
- Silvestrini, Achille, Fabrizio Mancinelli, Samuele Olivieri i Ornella Casazza. Życie Madonny w sztuce. 1985: Daughters of St.Paul (Boston: Daughters of St. Paul) ISBN 9780819844408
wszystkie linki
- Metropolitan Museum: The cult of the Virgin Mary in The Middle Ages
- Virgin Mary at Olga ' s Gallery
- Madonna w sztuce, dostępna za darmo za pośrednictwem Projektu Gutenberg by Estelle M., Hurll (pierwszy wydrukowany 1897)
- Madonna i dziecko Obraz Olejny przez artystę Marka Sanislo
kredyty
New World Encyclopedia pisarzy i redaktorów przepisał i uzupełnił artykuł Wikipedii zgodnie z nowymi standardami encyklopedii świata. Ten artykuł jest zgodny z warunkami licencji Creative Commons CC-by-sa 3.0 (CC-by-sa), które mogą być używane i rozpowszechniane z odpowiednim przypisaniem. Zgodnie z warunkami tej licencji należy się uznanie, które może odnosić się zarówno do autorów nowej encyklopedii świata, jak i bezinteresownych wolontariuszy Wikimedia Foundation., Aby zacytować ten artykuł, Kliknij tutaj, aby wyświetlić listę akceptowalnych formatów cytowania.Historia wcześniejszych prac wikipedystów jest dostępna dla badaczy tutaj:
- Historia Madonny (art)
historia tego artykułu od czasu jego importu do nowej encyklopedii świata:
- Historia „Madonny (art)”
Uwaga: niektóre ograniczenia mogą dotyczyć korzystania z poszczególnych obrazów, które są oddzielnie licencjonowane.